Sweets for My Sweet

วันนี้อยากให้เพื่อน ๆ ฟังเพลง Sweets for My Sweet ของวง The Searchers

 

 

สมัยเล่นกีต้าร์เป็นใหม่ ๆ (ประมาณปี 2507)  ถ้าเป็นเพลงบรรเลง...ผมชอบวง The Shadows และวง The Ventures มาก ๆ นักร้องเดี่ยวก็มี Elvis Presley กับ Cliff Richard และถ้าเป็นวงดนตรีก็คงต้องเป็น "สี่เต่าทอง"  

   

 

มีอีกวงนึงซึ่งผมนำเพลงของเค้ามาเล่นคือ The Searchers เพลงคุ้นหูคือเพลง Needles and Pins และ Sweets for My Sweet  ซึ่งตอนนั้นผมก็ร้องไปยังงั้นแหละ ไม่รู้ความหมายของเพลงภาษาปะกิตสักเท่าไหร่ อย่างเช่น คำว่า Needles and Pins เป็นต้น (ยุคนี้ค้นหาคำตอบได้ง่ายว่า Pins and Needles = (n) ความรู้สึกเจ็บจี๊ดหรือเหน็บชา ถ้าเป็นสำนวนก็แปลว่า "รอคอยอย่างกระวนกระวาย" มักจะเป็นข่าวดีหรือข่าวร้ายเป็นพิเศษ) 

 

ภาพจากวิดีโอบน YouTube - ขอขอบคุณ

 

อ่อ...หนุ่ม ๆ สมัยนั้นใส่น้ำมันผมกันนะ (น้ำมันของไทยที่นิยมใช้ก็ยี่ห้อ "ตันโจ") 

 

ภาพจาก Facebook รักษ์เมืองไทย - ขอขอบคุณ

 

ถ้าพูดถึงเพลง Sweets for My Sweet ผมก็อดคิดถึงนักเรียนมงฟอร์ตรุ่นพี่ผู้มีชื่อว่า "ยอแสง วิจิตรพร" ไม่ได้ ผมจะเรียกพี่เค้าว่า "อ้ายน้อย"   

ภาพจาก Facebook ยอแสง วิจิตรพร - ขอขอบคุณ

วันที่ประทับใจมาก ๆ คือวันที่ "อ้ายน้อย"  หยิบกีต้าร์ขึ้นมาเล่นเพลง Sweets for My Sweet  ให้ฟัง รู้สึกทึ่งมาก! โห...แค่สามคอร์ดเอง (I IV V) เล่นง่าย ๆ ทำไมมันถึงเพราะเหลือเกิน

 

ภาพจาก Facebook ยอแสง วิจิตรพร - ขอขอบคุณ

ขอบคุณสำหรับประสบการณ์ดี ๆ ที่ได้รับจากการเล่นกีต้าร์ครับผม

You Raise Me Up

คิดว่าถึงเวลาที่ผมจะต้องหันกลับมาหยิบ accordion และฟื้นฟู repertoire ของผมได้แล้ว! 

หนึ่งในนั้นคือเพลง You Raise Me Up ซึ่งไพเราะและมีความหมาย หวังว่าสักวันนึงผมคงมีโอกาสได้เล่นหีบเพลงและร้องเพลงนี้...  

 

โน้ตเพลงจาก scfjanelee.blogspot.com - ขอขอบคุณ

 

 

 

เพื่อนสองคนที่เคยเล่นดนตรีด้วยกัน (มือแบนโจและมือกีต้าร์) ก็ได้จากโลกนี้ไปก่อนหน้านั้นแล้ว...

 

 

รวมทั้ง Deja เพื่อนที่เคยเล่นดนตรีด้วยกันที่ The Good View... 

 

 

 

ผมเองก็เหลือเวลาอีกไม่มากแล้ว!

ซ่อมแบตฯ สว่านไร้สาย

จากหน้าต่างที่เห็น เปิดผ้าม่านออกไปแล้วมองผ่านระเบียง จะเห็นถนนซุปเปอร์ไฮเวย์และจุดที่อู่หลงโดนรถชน...

 

 

ข้างนอกนั้น...แต่ก่อนมักมีนกพิราบคู่หนึ่งมาจู๋จี๋อี่อ๋ออยู่ตรงระเบียง อู่หลงชอบยืนดูอยู่บนเตียง บางครั้งเห็นไม่ถนัดก็เอาขาหน้าขึ้นเหยียบหน้าอกตาแก่แล้วชะโงกหัวมอง วันนี้เขาไม่อยู่แล้ว ผมคิดถึงเจ้าหมาดื้อจังเลย!

 

 

เช้านี้ผมเห็นท้องฟ้าเริ่มสดใสขึ้นบ้าง...

 

 

 

เพิ่งเริ่มมีแสง...แต่ระบบโซล่าเซลล์ของผมก็ผลิตกระแสไฟให้แล้ว 

 

 

พักนี้ผมไม่ค่อยได้ใช้ไฟฟ้ามากมายนัก ตู้เย็นก็เอาตัวเล็กมาใช้ ระบบแสงสว่างก็เปลี่ยนเป็นหลอดไฟ led วัตต์ต่ำ แถมยังไม่เปิดทิ้งไว้เหมือนแต่ก่อนด้วย

 

 พัดลม...ก็ใช้ตัวเล็กที่ครูแต้มให้มา

 

อ่อ...ลืมบอกไปว่าสว่านไร้สายของช่างเหอะใช้งานไม่ได้ (แบตเตอรี่หมดแล้วชาร์จไม่ได้)

 

 

 จริง ๆ แล้วจะเลือกสั่งซื้อแบตฯ ที่มีขายออนไลน์มาใช้แทนก็ได้

แต่ถ้าจะซ่อมเองก็ไม่ยากครับ ผมแกะออกมาตรวจเช็คดูแบตฯ 18650 ที่มีอยู่ 3 ก้อน 

 

 

แบตฯ 2 ก้อนมีไฟเต็ม... 4 โวลท์กว่า

 

 

 

 

แต่เจ้าก้อนที่อยู่ตรงกลางไม่มีไฟ... 

 

 

แกะออกมาเล้ย....วัดดูอีกที!

 

  

ก็ต้องสั่งซื้อแบตฯ มาเปลี่ยน ใน shopee มี 4 ก้อน 58 บาท ตกก้อนละ 15 บาท...  

 

อะไหล่มาแล้ว...เปลี่ยนเลย ต้องบัดกรีเอานะครับ

 

บัดกรีเสร็จแล้ว...

 

 

วัดไฟรวมแล้วได้ 12 โวลท์... 

 

 

 

ประกอบแบตฯ เข้ากล่องตามเดิม เอามาลองใช้กับสว่านได้ตามปกติแล้ว เสียก็ต้องซ่อม!

เครื่องมือดีแล้ว แต่ตัวช่างเหอะเริ่มเวียนหัวหนัก ไม่รู้ว่าจะซ่อมได้หรือเปล่า???

สถานีรถไฟห้างฉัตรกับอนาคตอีกยาวไกล

ท้องฟ้าเหนือห้างฉัตรนครมีเมฆหนา... ผมขึ้นมาบนดาดฟ้าเพื่อสัมผัสบรรยากาศยามเช้า 

 

 

คิดถึง "ฮักดินบ้านสวนแคมป์ปิง" อำเภอแม่ทา จังหวัดลำพูนที่เคยไปพักค้างแรมวันแรกตอนปั่นจักรยานไปผาช่อ...

คิดว่าฝนตกต่อเนื่องอย่างนี้บ้านฮักดินคงชุ่มฉ่ำ น่ากลับไปนอนเต็นท์ฟังเสียงกบเขียดในทุ่งนายิ่งนัก!! 

 

แค่มีเครื่องนอนคือเต็นท์และถุงนอนในกระเป๋าตูดมด กับเสบียงที่อยู่ในเป้ก็พอแล้ว ไม่ว่าที่ไหน ค่ำมืดเมื่อใด ก็มีที่ให้ซุกหัวนอน...

 

เจ้า Banian เคยนั่งรถไฟไปด้วยกันไกลถึงมะละกา มาเลเซีย แต่ทุกวันนี้ขออาศัยรถไฟไทยไปตามจังหวัดใกล้ ๆ ก่อนก็แล้วกัน...

จุดเริ่มต้นอยู่ที่ "สถานีห้างฉัตร" ซึ่งผมได้เห็นการเปลี่ยนแปลงมาตลอดระยะเวลาหนึ่งทศวรรษ...

 

 

ตั้งแต่นายสถานีคนเก่าเกษียณไป คนใหม่เข้ามาทำแทน ตัวสถานีเปลี่ยนไปบ้าง แต่ยังคงไว้ซึ่งความสวยงาม

 

 

 

 

ปลายปีที่แล้ว ผมเคยเขียนเรื่อง "แนวรถไฟทางคู่สายเด่นชัย-เชียงใหม่" 

 

 

 

ต่อไปตรงนี้จะเป็นศูนย์การขนส่งบนเส้นทางรถไฟรางคู่ เด่นชัย-เชียงใหม่ ซึ่ง Chiang Mai News รายงานไว้ว่า...

สำหรับโครงการก่อสร้างรถไฟทางคู่ ระยะที่ 2 สายเหนือที่เหลือ ทางการรถไฟแห่งประเทศไทยได้อนุมัติให้ดำเนินการแล้ว ทั้ง โครงการก่อสร้างช่วงปากน้ำโพ - เด่นชัย ระยะทาง 281 กม. วงเงิน 81,143 ล้านบาท ได้รับการอนุมัติเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ ที่ผ่านมา และ โครงการก่อสร้างช่วงเด่นชัย - เชียงใหม่ ระยะทาง 189 กม. วงเงิน 68,222.14 ล้านบาท ได้รับการอนุมัติเมื่อวันที่ 19 มิถุนายน ส่งผลให้โครงการทางรถไฟทางคู่ระยะที่ 2 สายเหนือได้รับการอนุมัติโครงการก่อสร้างทั้งหมดแล้ว... 

คาดว่าคงต้องใช้เวลาอีกนานนนนน... ตาแก่บ้างห้างฉัตรคงไม่มีโอกาสได้เห็นวันที่สร้างเสร็จอย่างแน่นอน!! เหลือเวลาอีกไม่มาก...ทุกวันนี้ขออาศัยรถไฟธรรมดา ๆ เดินทางไปกับ Banian ก่อนก็แล้วกัน

 

สถานีรถไฟห้างฉัตรกับอนาคตอีกยาวไกล... ผมคงไปไม่ถึง!!!

on the ordinary train

Freight Train คือเพลงที่ผมร้องเป็นประจำเมื่อได้เล่น accordion 

 

มีความฝันว่าสักวันหนึ่งอาจมีบ้านหลังเล็ก ๆ อยู่ใกล้ทางรถไฟ จะได้ยินเสียงหวูดรถไฟ และเพลง  Freight Train แว่วในสมอง  การเดินทาง "FB Trip" ก็ยังคงดำเนินต่อไปตราบเท่าที่สังขารยังพอไหว to carry "Banian", his sidekick, onto the train and go anywhere he wants....

 

บนขบวนรถไฟท้องถิ่น ผมได้พบผู้ใช้ชีวิตเรียบง่ายและเดินทางแบบประหยัดเช่นเดียวกัน มีโอกาสได้พูดคุยกับหลาย ๆ คน (ต่างกับผู้โดยสารรถไฟที่เดินทางด้วยขบวนรถตู้นอน)... 

 

ภาพจากคุณมนัส - ขอขอบคุณ

ชีวิตการเดินทางส่วนใหญ่ถูกบันทึกไว้ คำสั่งสุดท้ายคือเมื่อผมตายแล้วขอให้เผาเอกสารและรูปถ่ายทิ้งให้หมดไปกับร่างไร้วิญญาณ 

 

 

 

มิตรภาพปรากฏรอบกาย ผมได้พบกับชายวัย 85 แต่ยังเดินได้ดี (เดินทางคนเดียวคุณตาพร้อมกับข้าวของมากมายไปบ้านใหม่ พิษณุโลก) คุณลุงที่นั่งคู่กับไม้เท้าเป็นเจ้าของอู่รถที่สะพานหิน พิจิตร (อายุ 71 เลิกกิจการแล้วท่องเที่ยวไป) สามคนพ่อแม่ลูกน่ารักกำลังเดินทางทางกลับบ้านที่เด่นชัย...

 

ภาพจากคุณมนัส - ขอขอบคุณ

 

 

ปีนี้ไม่ได้ลิ้มรสทุเรียนหรือลำไย แต่บนรถไฟผมมีมะม่วงราคา 10 บาทให้ได้กิน...  

เชื่อเหอะ...นี่คือความสุขที่ไม่ต้องหาซื้อด้วยราคาแพง!!!