อู่ช่างเจมส์บ้านสวน ลำปาง

 

ผมรู้สึกยินดีเมื่อมีอู่ซ่อมรถยนต์ (2) อยู่ใกล้บ้าน (1)...  

 

 

ชื่อว่า "อู่ช่างเจมส์บ้านสวน ลำปาง" (2) จากร้านเปียโนห้างฉัตร (1) ระยะทางแค่ 350 เมตรก็ถึงแล้ว เค้าบริการซ่อมเครื่องยนต์ ช่วงล่าง เช็คระยะ แม็ก-ยางมือหนึ่ง-มือสอง อะไหล่แต่ง ซ่อมรถจักรยานยนต์ มีล้างอัดฉีดด้วย

  

ภาพจาก facebook ช่างเจมส์ - ขอขอบคุณ

 

เจ้า Eddy มีปัญหาเรื่องเสียงดังก๊อก ๆ ที่ล้อขวา ผมปั่นจักรยานไปปรึกษานายช่าง เจมส์หนุ่มหล่อมาขับรถกระป๋องจากบ้านไปอู่ให้เลย... 

 

 

อู่อยู่ไม่ไกล...ผมขี่จักรยานไปดูได้

 

 

มองออกไปเห็นวิวทุ่งนาฟ้าสดใส!

 

 

่

 

  

ช่างใส่ใจในงานบริการ แม้มิได้เป็นรถแพง ๆ เจ้ามิราคันเล็กของผมก็ได้รับการตรวจเช็ค เอาใส่ใจเป็นอย่างดีจากนายช่าง

 

 

 

 

ปรากฏว่าลูกหมากไม่ดี ช่างเจมส์รอให้ผมเลือกว่าจะสั่งอะไหล่ใหม่มาเปลี่ยนหรือจะให้ใช้วิธีอัดเอา...

 

จริง ๆ แล้ว อะไหล่มิราราคาไม่แพง ในเว็บก็หาซื้อได้ แต่ผมไม่อยากเสียเวลา เลยขอให้ช่วยอัดลูกหมากให้ก่อน ช่างเจมส์เข้าใจช่วยทำให้ บอกว่าจะตรวจสอบให้เดินทางได้ปลอดภัยไร้กังวล ทำเสร็จก็โทรศัพท์แจ้งให้ผมเดินไปขับกลับบ้านได้เลย ค่าซ่อมก็ไม่แพงครับ...

 

ภาพจาก facebook ช่างเจมส์ - ขอขอบคุณ

แถมยังล้างรถให้เจ้า Eddy ดูดีขึ้นเยอะเลย....

facing a dilemma

2 ผู้เข้าประกวดประชันสำหรับทริปปั่นจักรยานไปไกล ๆ มีแค่เพียง "สหัสเดช" กับ"เจ้ายักษ์" เท่านั้น!  

 

 "สหัสเดช" เป็นยักษ์ขาว ล้อ 700c 12 สปีด (จักรยาน DIY มีน้ำหนักแค่ตัวเลขหลักเดียว)

 

 

  

"เจ้ายักษ์" จักรยานสีเขียวอายุประมาณ 40 ปี มี 10 สปีด ล้อ 27 1 3/8 น้ำหนักมากกว่าสหัสเดช 2 เท่าเป็นอย่างน้อย!!... 

ต่างมีข้อดีข้อเสียในตัวของมัน ผมต้องเลือกว่าจะให้ใครพาไปเที่ยวเวียงลอหรือเลยไปลาว? ซึ่งถ้าเป็นเจ้า Banian จักรยานล้อ 20 นิ้ว พับขึ้นรถยนต์รถไฟได้นั้น ไม่มีใครแย่งตำแหน่งอยู่แล้ว...

 

 

ถึงวันนี้ดูท่าทีว่าฝนน่าจะหมด ผมเห็นท้องฟ้าสดใส 

 

 

กาลเวลาผ่านไปเร็วไว! ไม่ทันไรก็ใกล้สิ้นปี แต่ละนาทีตาแก่บ้านห้างฉัตรมีแต่คำว่า "รอ" รอการปิดฉากชีวิตที่เหลืออยู่

 

 

เมื่อยังมีลมหายใจก็ต้องอยู่ต่อไป ในบ้านที่เหลือแต่ความทรงจำ ผมต้องดูแลจักรยานที่มีอยู่ 5 คันให้อยู่ในสภาพพร้อมใช้งาน รวมทั้งเจ้า "Eddy" รถยนต์คันเล็กที่ซื้อมาด้วยจุดประสงค์ใช้ขับไปโรงพยาบาล

 

 

 

เมื่อไม่มีพี่ชาย หน้าที่ของเอ็ดดี้ก็ถูกเปลี่ยนเป็นพาผมกับอู่หลงไปเที่ยวไกล ๆ ได้จอดนอนในรถหรือไม่ก็ขอตั้งเต็นท์ในวัด... 

 

 

 ไปด้วยกันไม่กี่ทริป...อู่หลงก็ลาจากไป

 

ทุกวันนี้ไม่มีอู่หลงนอนยิ้มแฉ่งอยู่ข้างกาย เจ้าหมาดื้อส่งข่าวมาจากสะพานสายรุ้งบอกว่าให้พ่อไปเที่ยวไกล ๆ โดยพา "หลงจัง" ไปด้วย คิดเสียว่าพาอู่หลงไปก็แล้วกัน...

 

 

ปลายเดือนนี้มีนัดว่าจะไปร่วมงานเสรีไทยแพร่...  

ผมยังตัดสินใจไม่ได้ว่าจะปั่นจักรยานหรือขับเจ้าเอ็ดดี้ไป?

พิซซ่ามาแย้ว...

ผมจำไม่ได้ว่า..เคยไปนั่งกินพิซซ่าในห้างฯ ครั้งสุดท้ายเมื่อไหร่? 

 

ภาพจาก pngegg.com - ขอขอบคุณ

ตั้งแต่ใช้ชีวิตตามภาษาตาแก่กินง่ายอยู่ง่าย ผมไม่ซื้ออาหารแพง ๆ กิน...แต่ทำเอง พักนี้ไม่รู้เป็นไง...นึกอยากกินอาหารอิตาเลียนที่มีชื่อว่า "พิซซ่า" ซึ่งวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี กล่าวว่า...

พิซซ่า เป็นอาหารอิตาลี โดยเฉพาะเนเปิลส์ โดยทั่วไปประกอบด้วยแป้งสาลีที่ขึ้นฟูเป็นแผ่นแบน ๆ ราดด้วยมะเขือเทศ ชีส และส่วนผสมอื่นๆ อบด้วยอุณหภูมิสูง โดยทั่วไปจะอบในเตาอบที่ใช้ไม้ฟืน
คำว่าพิซซ่าถูกบันทึกครั้งแรกใน ปี ค.ศ. 997 ใน ต้นฉบับ ภาษาละตินจากเมือง Gaeta ทางตอนใต้ของอิตาลีในลาซิโอ บนชายแดนกับแคว้นคัมปาเนีย Raffaele Esposito มักได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้สร้างพิซซ่าสมัยใหม่ในเนเปิลส์ ในปี 2009 พิซซ่าเนเปิลส์ได้รับการจดทะเบียนกับสหภาพยุโรปในฐานะอาหารจานพิเศษแบบดั้งเดิมที่รับประกัน ในปี 2017 ศิลปะการทำพิซซ่าเนเปิลส์ถูกรวมอยู่ในรายชื่อ มรดกทางวัฒนธรรมที่จับต้องไม่ได้ของ UNESCO

โชคดีที่ยุคนี้สามารถศึกษาวิธีทำจาก YouTube และยังสั่งซื้อแป้งได้ทาง shopee ผมขอลองสั่งมาก่อนดังนี้...

แป้งทำพิซซ่าหนานุ่ม 7" 10 แผ่น ราคา 109 บาท (ส่งฟรี) ตกแผ่นละ 11 บาท ก็ไม่แพงนะครับ (เหมือนกับโรตีที่ผมแนะนำให้ซื้อมาทำกินในราคาแผ่นละ 5.40 บาท)

บ่ายวันนี้สินค้ามาถึง ผมไม่คิดมาก่อนว่ากล่องจะใหญ่... 

ให้หลงจังเป็นผู้ตรวจสอบสินค้า...  

แป้งทำพิซซ่าหนานุ่มตรงปกอยู่ในถุงพลาสติก เอาออกมาให้เพื่อน ๆ ดูหน่อย...

 

 

อยู่ห้างฉัตร...ตาแก่ทำโรตีกินเองได้ ตอนนี้กำลังจะทำพิซซ่าได้อีก!!!

 

 

ทำขนมจากกล้วยเหลือกิน

วันก่อนผมปั่นจักรยานไปซื้อมะเขือ ขากลับแวะซื้อกล้วยน้ำว้ามาด้วย 1 หวี...

 

กล้วยหวีละ 10 บาท กินไม่ทัน! ผมต้องเอามาทำเค้กกล้วยน้ำว้าอีก ครั้งก่อนผมใช้สูตรครัวแม่โบ (BowCooking) ทำออกมาแล้วก็อร่อยดีครับ...

วันนี้ก็ใช้สูตรเดียวกัน แต่ปรับส่วนผสมนิดหน่อยดังนี้...

• กล้วยน้ำว้าสุกงอม 5 ลูก
• แป้งสาลีอเนกประสงค์ 200 กรัม
• ไข่ไก่ 2 ฟอง
• น้ำตาล 150 กรัม
• น้ำมันรำข้าว 100 กรัม
• นมจืด 1 ช้อนโต๊ะ
• ผงฟู 1 1/2 ช้อนชา
• เบคกิ้งโซดา 1 ช้อนชา
• กลิ่นวานิลา 1/2 ช้อนชา
• น้ำมะนาว 1/2 ช้อนชา
• เกลือ 1 ช้อนชา
• ลูกเกดเหลือง (เพิ่ม) 

ไม่ง้อเครื่องใช้ไฟฟ้า...แค่มีภาชนะกับพายใช้คนส่วนผสม

 

 

 นึ่งออกมาแล้วดังนี้...

 

 

ได้ 2 ชิ้นใหญ่ ใช้มีดตัดแบ่งเป็น 8 ชิ้นเล็ก... 

 

 

เนื้อนุ่มหอมอร่อย รสชาติกำลังดี...

 

 

ที่สำคัญคือทำได้ง่าย ๆ จากกล้วยเหลือกิน!!
 

ผัดเปรี้ยวหวาน

Morning has broken like the first morning ตาแก่บ้านห้างฉัตรรู้สึกขอบคุณพระเจ้ายังคงมีลมหายใจ ลุกขึ้นมาบนดาดฟ้า แหงนหน้าดูท้องฟ้าสดใสปราศจากเมฆฝนได้อีกหนึ่งวัน...

 

 

 เสียใจที่ไม่มีอู่หลงเฝ้ามองด้วยสายตาเปี่ยม unconditional love...

 

กินยาหลังอาหารเช้า มองดูหน้าตัวเองในกระจกเงาเล็ก ๆ ที่ฝาตลับยาเห็นว่าอ่อนล้าแลไร้พลัง ไม่เหมือนเช่นช่วงขวบปีที่ผ่านมา...

ข้าวสวยหมด นึ่งใหม่ใช้เวลาไม่นาน...กลิ่นข้าวกล้องหอมตลบอบอวน

ผักที่ซื้อมาเมื่อวันก่อนยังเหลือครึ่งนึง ผมเอามาทำ "ผัดเปรี้ยวหวาน" เท่าที่เห็นต้นทุนรวมทั้งสิ้น 20 บาท... 

 

ผัดแบบง่าย ๆ ไม่ต้องใส่ผงชูรส...

 

 

ได้ผัดเปรี้ยวหวานชามใหญ่...

 

11 นาฬิกา 55 นาที ได้เวลาหม่ำแล้วคร้าบบบ...