สู้ค่าไฟฟ้า (ต่อ)

มาแย้ว ๆ ใบแจ้งค่าไฟฟ้าเดือนที่ผ่านมา (10/2565)

 

 

หลังจากติดตั้งระบบพลังงานแสงอาทิตย์บนหลังคาดาดฟ้า... ย่างเข้ามาได้เดือนที่สาม

 

 

 

ก่อนหน้านั้นใช้ไฟ 108 หน่วย เสียค่าไฟ 417.88 บาท เดือนล่าสุดใช้ 114 หน่วย (แต่ก็ยังไม่เกิน 150 หน่วย) ค่าไฟเพิ่มขึ้นเป็น 438.84 บาท ผมใช้ไฟมากขึ้นเพราะต้องซักผ้าต่อเนื่องกันถึง ๓ วัน (เพื่อเตรียมเสื้อผ้าไว้รับมือหน้าหนาว)

 

เนี่ยขนาดยังไม่ติดตั้งระบบ off grid เต็มร้อยเปอร์เซนต์นะ ผมเก็บหมัดน็อคที่จะให้เจ้าการไฟฟ้าฯ เอาไว้ก่อน

สุริยุปราคา ๒๕ ตุลา ๖๕

สุริยุปราคาเมื่อวันที่ ๒๕ พฤศจิกายน ๒๕๖๕ ที่ผ่านมา มีคนเตือนว่าช่วงประมาณ ๖ โมงเย็น (จับคราสเต็มดวง) ให้ระวังตัว !

 

ภาพจากอินเทอร์เน็ต จำที่มาไม่ได้แล้ว ต้องขออภัย

 

แภมยังมีการเข้ามาของดาวดวงอื่น อย่างเช่น นิบิรู หรือ Planet X เหตุร้ายก็อาจจะรุนแรงขึ้น ระวังไว้ก่อนก็ดี เพราะมิได้เสียหายอะไร ประมาณ ๔ โมงเย็น...ผมปั่นจักรยานไปตลาดปันง้าวแล้วรีบกลับบ้าน ซื้อถั่วงอกมา ๔ ถุง เค้าขายถุงละ ๕ บาท (คุยด้วยว่าปลอดสารพิษ)...ใช้แค่ ๒ ถุงก็พอสำหรับผัดถั่วงอกจานใหญไว้กินกับข้าวสวยร้อน ๆ

 

 

ประมาณ ๕ โมงเย็น ผมตั้งกระทะบนเตาไฟ ใส่น้ำมันพืชมากหน่อยแล้วปล่อยให้ร้อนจนควันขึ้น จำไม่ได้แล้วว่าผมหันหลังกลับไปที่ก๊อกน้ำเพื่อทำอะไร (มิได้โดนกระทะน้ำมันร้อนบนเตาแต่อย่างใด) ได้ยินเสียงกระทะตกลงพื้น น้ำมันร้อนกระเด็นขึ้นมาโดนน่องทั้งสองข้าง โดนขาสองข้างเต็ม ๆ มันทั้งแสบทั้งร้อน (รู้แล้วว่าตกนรก ลงกระทะทองแดง นั้นเป็นเช่นไร? อิอิ) 

 

 

หุหุ! หนึ่งวันผ่านมา เป็นไงบ้างครับ? ผลจากสุริยุปราคา ๒๕ ตุลาคม...

 

 

  

ยังยิ้มได้ครับ ทนเอาหน่อย เดี๋ยวก็หายแล้ว :) ไม่ต้องห่วงนะครับ ไม่เป็นไรจริง ๆ

ความในใจของตาแก่คนหนึ่ง

ตาแก่เมืองรถม้าได้ดูคลิป "รายงานสถานการณ์ผู้สูงอายุไทยซึ่งต้องเสี่ยงอยู่ตามลำพังและไร้คนดูแล" ในรายการวันใหม่ไทยพีบีเอสเมื่อวันที่ ๒๖ ต.ค. ๒๕๖๕...

 

ภาพ capture จากคลิปรายการวันใหม่ไทยพีบีเอส - ขอขอบคุณ

 

ที่ค่อนข้างสะเทือนใจ คือภาพของสองตายายวัย ๗๘ และ ๗๕ ปี ซึ่งต้องอยู่ด้วยกัน โดยมีรายได้จากเบี้ยคนชราและคนพิการรวมกันแล้วเดือนละ ๓,๐๐๐ บาท ทั้งสองคนมีลูก ๒ คนชายหญิง แต่ไม่มีใครมาดูแล สองตายายต้องดูแลกันเอง คุณตาเป็นผู้ป่วยติดเตียงต้องกินอาหารเหลว...

 

รายงานสถานการณ์ผู้สูงอายุไทยปี ๒๕๖๓ และ ๒๕๖๔ คาดว่าในปี ๒๕๘๓ ประชากรไทยจะลดลงเหลือประมาณ ๖๕ ล้านคน...

 

 

และต่อไปจะมีผู้สูงอายุที่ต้องอยู่คนเดียวจะมี ๑ ล้าน ๓ แสนครอบครัว...

วันนี้ผมได้รับคำเตือนจาก อสม. ให้ไปรับยาแทนพี่ชายที่เทศบาลห้างฉัตรในวันที่ ๒ พฤศจิกายนนี้...

 

 

พี่ชายของผมยังมิอาจกล่าวได้ว่าเป็นผู้ป่วยติดเตียง แต่ก็มีพฤติกรรมเฉกเช่นนั้น ผมเองต้องวัดความดัน วัดรอบเอว ชั่งน้ำหนัก นำไปส่งให้เจ้าหน้าที่ อสม. แล้วไปรับยาจากที่ทำการเทศบาลมาให้กิน จริง ๆ แล้วพี่ชายผมยังมีดวงตาคมโต เส้นผมดกดำเป็นมัน สามารถร้องเพลงได้เสียงดัง ในขณะที่น้องชายผมขาวเวียนหัวไม่เว้นวัน เปลือกตาหย่อนจนบางครั้งต้องออกแรงบังคับให้ดวงตาเปิดกว้าง ไม่นับอาการแข้งขาพลิก (ง้อบแง้บ) อันเนื่องมาจากอุบัติเหตทมอเตอร์ไซค์ล้มที่บ้านปงแสนทองหลายปีมาแล้ว...

 

 

จากภายนอกเหมือนจะดูว่าผมแข็งแรง สามารถให้บริการคนอื่นได้อย่างต่อเนื่องยาวนาน แต่ในใจผมรู้ดีว่าหัวใจอ่อนล้า พร้อมที่เกิดอาการที่ทำให้ต้องกลายเป็นผู้รอรับการดูแลจากผู้อื่นไปอีกคน...

ผมเคยนึกใจว่าคุณยังโชคดีนะที่มีคนอยู่ด้วยช่วยดูแล แล้วผมล่ะ? ใครจะมาดูแลผม เมื่อต้องอยู่คนเดียว เป็นหนึ่งใน ๑,๓๐๐,๐๐๐ ครัวเรือน นี่แหละคือที่มาของคำตอบว่าทำไมถึงต้องออกเดินทางก่อนที่จะไม่มีความสามารถไปยังที่ ๆ จะปิดสวิตซ์ตัวเองก่อนที่เครื่องยนต์ของร่างกายและจิตใจขัดข้อง...

 

เงินทุนที่คาดว่าจะรวบรวมได้ประมาณ ๘ แสนบาท บางท่านอาจเห็นว่ามันมาก มองว่าตาแก่คนนี้ร่ำรวย มีเงินมากพอที่จะแบ่งปันให้คนอื่นได้ใช้ แต่....เพื่อน ๆ ที่รักครับ ไม่รู้ว่ากี่สิบปีที่ผมต้องทำงานหาเงิน เล่นดนตรีหาเงินเลี้ยงตัวเอง ไม่มีโอกาสโกงหรือได้รับบำเน็จบำนาญใด ๆ ถูกหวยรวยโปก็ไม่เคย ไม่มีใครสนับสนุนด้านการเงิน มาจนถึงวันนี้ ผมคิดว่าร่างกายกำลังจะไม่ไหว เงินจำนวนนี้ไม่มากเกินไปสำหรับตอบแทนน้ำพักน้ำแรง ความเจ็บปวด ความยากลำบากตลอดช่วงเวลาที่ผ่านมาหรอกครับ... 

คุณมีลูกมีหลาน คุณมีน้องชาย แต่ผมไม่มี ตาแก่คนนี้จะไม่ยอมนอนจมกองอุจจาระปัสสาวะรอวันตาย ไม่ขอรบกวนใครให้ต้องมาทำหน้าที่ผู้ดูแลพยาบาล เงินที่มีอยู่...หากใช้สำหรับสถานดูแลคนชราก็คงจะอยู่ได้ไม่นาน ผมมิได้เป็นคนมีชื่อเสียงหรือเป็นเอกบุรุษผู้ได้รับการยกย่อง ไม่สมควรแย่งชิงหรือเบียดบังงบประมาณอันจำกัดขรงรัฐแต่อย่างใด...

 

 

เป็นคนไม่กลัวเข็ม แต่ก่อนนี้ทุกครั้งที่ไปบริจาคเลือด ผมจ้องมองดูปลายเข็มเจาะทะลุหนังเข้าไปยังเส้นเลื่อดได้สบายมาก ตอนทำงานอยู่โรงพยาบาลสวนดอกเคยแอบดูการผ่าศพ สามารถเปิดตู้เย็นเก็บศพได้คนเดียว เมื่อเรียนวิชาสรีรวิทยาที่วิทยาลัยพายัพกับอาจารย์ Betsy ผมก็เจาะเลือดเพื่อน ๆ ร่วมห้องเพื่อนำไปตรวจหากลุ่มเลือดได้โดยมือไม่สั่น จิตใจผมเข้มแข็งพอที่จะกระโดดลงปล่องภูเขาไฟ หรือนั่งหลับอยู่บนกองหิมะได้อย่างไม่ยาก

 

ผมทำได้จริง ๆ นะ.. จะบอกให้ ถ้าจะต้องตัดใจจากทุกสิ่งอย่าง แล้วออกเดินทางไปยังจุดหมาย!

30-baht FB Trip

 

ไม่ว่าเพื่อน ๆ จะเชื่อหรือไม่ก็ตาม... ผมก็ยังอยากบอกอีกครั้งว่า ด้วยจักรยานพับจีนราคา ๑ หมื่นมีทอน ผมสามารถใช้เดินทางขึ้นรถไฟไปลงสถานีไหนก็ได้ทั่วไทย!

FB Trip เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ผมใช้เวลาครึ่งวันเดินทาง ๖๐ กิโลเมตร ด้วยรถไฟขบวนท้องถิ่นและจักรยานพับ จากบ้านร้านเปียโนห้างฉัตรไป-กลับสถานีรถไฟแม่เมาะ...

ค่ารถไฟ ห้างฉัตร - แม่เมาะ ๑๒ บาท ผู้สูงวัยได้ลดเหลือ ๑๐ บาท ใช้เวลาประมาณ ๑ ชั่วโมง ถึงสถานีรถไฟแม่เมาะเวลา ๑๒.๔๐ น. แล้วผมก็ปั่นจักรยานเที่ยวและแวะถ่ายรูปเรื่อยมาจนถึงทางหลวงหมายเลข 1348...

ระยะทางประมาณ ๙ กิโลเมตรที่ผมปั่นจักรยานโดยใช้เส้นทางจักรยาน (bike lane) ยาวที่สุดในอำเภอแม่เมาะ จังหวัดลำปาง...  

 

ผมปั่นจักรยานเลี้ยวขวาขึ้นดอยผาลาดเพื่อกลับเข้าเมือง...

ทริปนี้มีค่าใช้จ่ายน้อยอย่างไม่น่าเชื่อ นอกจากค่าตั๋วรถไฟ ๑๐ บาทแล้ว...ผมซื้อข้าวโพดที่ตลาดจิตร์เจริญ อีก ๒๐ บาท รวมทั้งหมดเป็น ๓๐ บาทเท่านั้น (น้อยกว่า US$ 1)  ผมมีความสุขและเพลิดเพลินมาก ได้มาถึงอ่างเก็บน้ำแม่เมาะที่อยากเห็นตั้งนานแล้ว

มีทางจักรยานรอบอ่างเก็บน้ำด้วย เสียดายจริง...ไม่มีโอกาสได้ปั่นหาที่ตั้งเต็นท์นอนค้างคืน

 

 

ทริปนี้ได้แวะถ่ายรูปวัด ๓ แห่งคือ วัดม่อนคีรึไชยแม่เมาะ (หมู่ ๔), วัดแม่ปง (หมู่ ๕), และสำนักสงฆ์เวียงสวรรค์ใหม่

 

 

 

 

ได้แวะป่าช้าหรือสุสานปงชัย ถ่ายภาพปล่องไฟเมรุเผาศพมาให้เห็นถึงความแตกต่างกับที่อื่นด้วยดังนี้...

ได้แวะไปโรงพยาบาลแม่เมาะ (ไม่ได้ไปหาหมอ แค่ไปถ่ายรูป)

ปั่นผ่านหอสวยเข้าไปถึงตลาดจิตร์เจริญ...

 

ข้าวโพดหวาน อร่อยมากกก...

เจ้า Banian ได้เจอเพื่อนสีแดง...

กลับถึงบ้านประมาณ ๕ โมงเย็น...

๓๐ บาทรักษาทุกโรค เอ้ย... ๓๐ บาทเที่ยวได้ครึ่งวัน คุ้มสุด ๆ ครับ

Fearless mind

Recalling my first trip abroad with pride in my inexperienced travel with everlasting love, I wish I could redo it like that before kicking the bucket. 

I remember donning very simple, eating dirt cheap, and traveling economically so well. Feeling like it just happened yesteryear, a naive traveler almost bursts out a big laugh when thinking of his travel to Burma, Bangladesh, and India with only a red sports bag in hand.

About the coming final trip, I still plan to travel light with native pants, a few men's shirts, some round necks (cotton 100%), a warm-capped coat, a light raincoat, and three Jing-jo tank tops, with socks and towels. Everything got fixed up last year; as soon as a let-go announces, I shall need only a short time to pack it up.

Riding Sahasdeja down southward to Malacca of Malaysia and then taking a ship across the sea to North Sumatra Island, I wish to revisit Tony in Toba caldera, which is famous for being the largest lake in Indonesia and the largest volcanic lake in the world.

I am unsure whether I can live month after month to enjoy the simplicity of life surrounded by nature with all the financial budget I would have had. I believe that money should be circulated and spent before a man no longer has a chance. Why don't I seize it now?  

Oh dear, it is hard to decide and fasten the rope because I still need to fulfill the box with all my LOVE, the last left-over property to send back to the great Creator.

พระเจ้าต๋นหลวง

ไดบุตสึ* (ญี่ปุ่น: 大仏; โรมาจิ: Daibutsu) เป็นศัพท์ภาษาญี่ปุ่นหมายถึง "พระใหญ่" มักใช้อย่างไม่เป็นทางการสำหรับพระพุทธรูปขนาดใหญ่ ไดบุตสึที่เก่าแก่ที่สุดคือที่อาซูกะ-เดระ (ค.ศ. 609) และที่รู้จักกันดีที่สุดคือที่โทไดจิ ในจังหวัดนาระ (ค.ศ. 752)

ภาพโดบุตสึจากเว็บ manageronline - ขอขอบคุณ

ถ้าหากจะเทียบกับคำเมืองล้านนาไทยก็น่าจะตรงกับคำว่า "พระเจ้าต๋นหลวง" อย่างเช่น พระเจ้าทันใจ พุทธรูปองค์ใหญ่สีขาวประดิษฐานอยู่บนเนินสูงด้านซ้ายมือ ซึ่งผมมองเห็นได้ไกล ๆ จากทางหลวงหมายเลข 2031 ในช่วงที่ปั่นจักรยานจากห้างฉัตรไปเมืองออน (ต้นปี ๒๕๖๕) ถ้าเป็นคนญี่ปุ่นมาเห็นก็คงเรียกว่า "ไดบุตสึ" คือพระเจ้าต๋นหลวงนั่นเอง...

ทีนี้เมื่อมี "ไดบุตสึ" มาประดิษฐานอยู่บนดอยพระฌาน อำเภอแม่ทะ จังหวัดลำปาง ผมจะเรียกว่า "พระเจ้าต๋นหลวง" ได้ไหมน้อ?

  

เพื่อน ๆ มีโอกาสก็อย่าลืมแวะมาดูพระเจ้าต๋นหลวงที่ลำปางเน้อ!

----------------------------------------------------------------------------

* ที่มา - วิกิพีเดีย