๘ ตุลาคม ๒๕๖๕ วันนี้ท้องฟ้าเหนือบ้านห้างฉัตรดูสดใส ประมาณเที่ยงกว่า ๆ เสียงกดกระดิ่งที่บ้านร้านเปียโนทำให้ผมต้องรีบลงบันไดมาดูว่าใครมา...
ชายสูงใหญ่ใส่เสื้อลายสก็อตกางเกงยีนส์เป็นสารถีขับรถมาจากเชียงใหม่พร้อมกับชายหนวดงามสวมเสื้อสีฟ้าแว่นตาดำ
อุตส่าห์ขับรถไปกลับ ๑๖๐ กิโลเมตรเพื่อมาเยี่ยมชายผู้เก็บตัวอยู่ที่บ้านขามแดง ตำบลห้างฉัตรโดยตรง มิได้มีแผนท่องเที่ยวหรือทำธุระใด ๆ นอกจากตั้งใจมาเยี่ยมเเยือน...
ผมรู้สึกดีใจและภูมิใจเมื่อคนที่ไร้ยศถาบรรดาศักดิ์อย่างผมมีผู้มาเยือน...เป็นเพื่อนผู้มีน้ำใจ
มาพูดคุย จำนรรจา มอบสัญญาแห่งมิตรภาพ ให้คำแนะนำแลข้อคิดแก่เพื่อนผู้ยังแสวงหาทางออกไม่พบได้พิจารณาก่อนตัดสินใจไปกระโดดลงปล่องภูเขาไฟ
ดูซิว่าใครอยู่ในรูปหมู่ วทพ. นั่นบ้าง? มีใครที่ตายไปแล้วบ้าง?
ใครจะเป็นรายต่อไป? ยังหาคำตอบไม่ได้!
No comments:
Post a Comment