Daily Happiness

ผมไม่ได้นอนชั้น 4 บนเตียงที่เคยมีอู่หลงนอนด้วย...มาเป็นเดือนแล้ว! 

 

หลบลงมานอนในห้องชั้น 2 บนเตียงพยาบาลที่ได้ยินเสียงไก่ขันทุกเช้า ดีใจเมื่อตื่นขึ้นมาแล้วไม่มีอาการวิงเวียนศีรษะ เปิดประตูออกมาก็เจอกับทุกสิ่งที่เคยอยากมีอยากได้ ไม่ว่าจะเป็นไวโอลิน เชลโล วิโอล่า หนังสือ คอมพิวเตอร์ รูปวาด เครื่องเสียง accordion printer scanner กล้องถ่ายรูป ฯลฯ ทุกวันนี้ผมไม่อยากได้อะไรอีกแล้วจริง ๆ  

 

 

เปิดคอมพิวเตอร์ฟังข่าวจำนวนพายุสุริยะและสถานการณ์แผ่นดินไหวที่เพิ่มขึ้นอย่างน่าเป็นห่วง!!  

 

ภาพจาก Stefan Burns - ขอขอบคุณ

 

ไม่ต้องฟังหมอดูหมอเดาทั้งหลายในไซเบอร์ ปรากฏการณ์มันเห็นได้ชัดทางวิทยาศาสตร์ ผมเชื่อนะว่ามันมาแน่ ๆ...คือภัยพิบัติ 

 

ภาพจาก Stefan Burns - ขอขอบคุณ

 

ถามว่ากลัวมั้ย? ต้องหาที่หลบหรือเตรียมหนีหรือเปล่า? ผมตอบได้ว่าตอนนี้นิ่งมากครับ พร้อมรับมือกับทุกเหตุการณ์ซึ่งอาจเกิดขึ้น ตั้งใจว่าจะไม่หนีไปไหน จะอยู่กับหลงจัง อย่างนี้แหละ...

. 

 

น้ำดื่มก็เตรียมไว้พร้อม...อยู่ได้หลายเดือน 

 

เช้านี้ลงไปชั้นล่าง...ผมเปิดประตูดูอู่หลง 

 

 

 

เห็นต้นมะยมถูกตัดทิ้งไปครึ่งต้น...

 

 

 

ไม่รู้นะว่าใครตัด???  เขาอาจมีเหตุผล แต่แน่ ๆ คือผู้นั้นขาดสุนทรีภาพ (aesthetic) ในรูปทรง ไม่เล็งเห็นในความงามและความสมมาตร (symmetric) ผมคิดถึง Deja เพื่อนที่จากไป ผู้เห็นในความงามของต้นไม้หลังบ้าน... 

 

  

แล้วสร้างสรรค์มาซึ่งภาพ A lovely-lonely tree

 

 

 

เช้านี้ได้งานเพิ่มคือ ติดรูปที่เอจังวาดให้ไว้นานแล้ว ให้อยู่ด้วยกันกับรูปเจ้าหลง...

จากนั้นก็ขึ้นไปบนดาดฟ้า เก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ

ส่งใจประคบประหงมให้กับเสาวรส 12 ต้นที่ปลูกไว้...

 

เป็นความสุขในแต่ละวันของตาแก่บ้านห้างฉัตร...แค่นี้พอแล้วจ้า!