6 ปีที่แล้ว...ผมเคยเขียนเรื่อง "HBH - ฝันที่เป็นจริง" ไว้ในบล็อกของผม วันนี้เริ่มหายป่วยจากอาการกระเพาะอาหารอักเสบ พอมีแรงลุกขึ้นมานั่งเคาะคีย์บอร์ด เลยอยากจะเขียนเรื่อง HBH (Hangchat Backpacker Hostel) เพิ่มเติมอีกหน่อย...
 |
| ภาพ The abandoned Youth Hostel in George Town, Penang, Malaysia" โดย Cee - ขอขอบคุณ |
โฮสเทลแรกที่ผมมีประสบการณ์เข้าพัก คือ Youth Hostel บนเกาะปีนัง(4) นับเป็นประสบการณ์ที่ตื่นเต้นและประทับใจยิ่งนัก
เคยเขียนไว้ว่า...
ตั้งแต่นั้นผมก็รู้จักโฮสเทลมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นทั้งที่อยู่ในสิงคโปร์ ออสเตรเลีย หรือแถบยุโรป คำว่า Backpacker Hostel ในความคิดของผมคือที่พักที่ต้องมองหาก่อนเพื่อน จนกระทั่งมาถึงยุคอินเทอร์เน็ต เมืองไทยเราก็เริ่มมีโฮสเทลเปิดให้จองออนไลน์เพิ่มขึ้น ด้วยความรักในการเดินทางและฝันที่จะเปิด Hostel สักแห่งในลำปาง ผมเริ่มต้นจากการเปิด Backpacker Hostel ที่บ้านปงแสนทองก่อน แต่ไม่ประสบความสำเร็จแม้แต่น้อย พอย้ายมาอยู่บ้านห้างฉัตรริมถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ลำปาง-เชียงใหม่ ผมก็ยังคงพกความฝันนั้นมาด้วย ผ่านมาเกือบ 10 ปี หลังจากค่อย ๆ สร้างด้วยมือตัวเอง ในที่สุดความฝันก็เป็นจริง...
จากอาคารพาณิชย์บ้านห้างฉัตรที่ไม่มีอะไรเลย ผม renovate ด้วยตนเองมาเรื่อย ๆ ปูกระเบื้อง ทาสี ติดตั้งอุปกรณ์ไฟฟ้า ฯลฯ
ในที่สุดชายแก่ผู้หลงใหลใน hostelling ก็ทำได้สำเร็จ (ไม่เคยหวังว่าจะสร้างรายได้เพราะให้พักฟรี ไม่คิดตังค์แม้แต่บาทเดียว!!) แค่ได้เห็น HBH ก็มีความสุขแล้ว...
ท่องเที่ยวแบบประหยัดสุดและลำบากมานาน ผมรู้ดีว่าโฮสเทลนั้นสำคัญแค่ไหน
มันให้ความสุขกับนักเดินทางแบกเป้ได้อย่างไร ทุกวันนี้ผมมีทุกอย่างไว้ใน HBH โฮสเทลเล็กๆ เรียบง่ายที่ไม่มีใครเคยพัก (A simple and small hostel no one ever stayed) อยากให้เพื่อน ๆ ได้เข้าไปดูสักหน่อย...
มี 3 เตึยงพร้อมเครื่องนอนซึ่งผู้พักต้องลงมือทำทั้งหมด ไม่ว่าจะเป็นการปูที่นอน หรืออาจจะถึงขั้นต้องกวาดพื้นเอง!!!
หนังสือมีให้อ่านหลากหลาย...มากกว่าโฮสเทลใด ๆ ในโลก
น้ำดื่มมีให้พร้อม...
ที่ไม่เหมือนใครคือเป็นที่พักสำหรับผู้มีสุนัขมาด้วย (โปรดสังเกตรูปสุนัขที่หน้าประตูห้องดอร์ม)
"It's unbelievable!" hostelers บางคนอาจถึงกับอุทาน ซึ่งในความเป็นจริงแล้วยังไม่มีใครมาพัก
