safety first สำหรับคนปั่นจักรยาน

ผมเคยเขียนเรื่อง "เศร้าใจ" ไว้ในบล็อกเมื่อวันที่ 22 กุมภาพันธ์ 2558...

รู้สึกเสียใจเป็นอย่างยิ่งที่ได้เห็นชีวิตคนดี ๆ ต้องดับสิ้นไปพร้อม ๆ กับความฝันอันยิ่งใหญ่ของเขา ผมบันทึกไว้ว่า...

เช้าวันนี้ขอบอกตรง ๆ ว่าผมรู้สึกหดหู่ใจมาก เมื่อได้อ่านข่าวเกี่ยวกับนักปั่นจักรยานชาวชิลี ซึ่งเสียชีวิตบนถนนมิตรภาพ จังหวัดนครราชสีมา เมื่อบ่ายวานนี้... เพื่อน ๆ ที่รักครับ ผมคิดว่าทุกคนที่ได้ทราบเรื่องนี้ คงรู้สึกเสียใจกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับนักปั่นวัย ๔๘ ปีผู้นี้ ภาพและข่าวทำให้ผมเศร้าใจจนสุดบรรยาย... 

ทุกวันนี้ผมก็รู้สึกกลัวไม่น้อยกับอันตรายที่จะเกิดขึ้นระหว่างการปั่นจักรยานบนท้องถนน พยายามหลีกเลี่ยงเส้นทางหลวงที่มีรถรามากมาย หลบไปใช้ทางหลวงชนบทให้ได้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้...

และอีกอย่างคือ ต้องคำนึงถึง "safety first สำหรับคนปั่นจักรยาน" ด้วย

ภาพจาก supakornsafety.com - ขอขอบคุณ

 

รู้ตัวดีว่าร่างกายเริ่มส่งสัญญาณว่าไม่ไหว การปั่นจักรยานทางไกลอาจไม่สามารถทำได้อีก (นอกจากเส้นทางบั้นปลายสุดท้ายของชีวิตในแถบเขาสูง ใกล้ปล่องภูเขาไฟ หรือในทะเลสาบ) ต่อจากนี้ผมคงทำได้แค่การปั่นจักรยานระยะใกล้ ๆ หรือพาจักรยานพับนั่งรถไฟไปปั่นตามจังหวัดต่าง ๆ อย่างไรก็ตามผมก็ไม่รีรอที่จะสั่งซื้ออุปกรณ์เสริมเพิ่มความปลอดภัยให้กับการขับขี่จักรยานมาใช้ ซึ่งนอกจากหมวกกันน็อค แว่นตา เสื้อกัน UV แล้ว ยังต้องมีเสื้อกั๊กสะท้อนแสง (36 บาท) ซึ่งใช้สวมคลุมไว้ให้คนอื่นเห็นได้แต่ไกล

 

 

ถุงมือครึ่งนิ้ว (69 บาท) เอาไว้สวมป้องกันการบาดเจ็บเวลารถล้ม (เคยล้มมาหลายครั้งแล้ว...มือไม้ได้แผลทุกที) 

 

รวมทั้งกระดิ่งไฟฟ้า กระจกส่องหลัง ไฟหน้าและไฟท้าย ต้องมีให้ครบ!

ไม่จำเป็นต้องซื้อของแบรนด์เนมราคาแพง ผมซื้อของถูกและมีผู้ใจดีให้มา!