You know what I am thinking!

It is true that in this world, there is a man who knows my thought deeper than others...

 

Being a friend who kindly introduced me to information technology and taught me downloading a heap of books, movies, songs, and other goodies via Utorrent, he is the only one who encourages me to keep planning my final trip to the hot volcano crater. He recently wrote me that...

ผมไปอ่านโครงการจาริกไปยอดภูเขาไฟ ปี 2566 ของวิชัยแล้วถึงเข้าใจความหมายที่แท้จริงที่วิชัยบอกว่าจะอยู่แค่ 2566 ด้วยความตั้งใจแน่วแน่และการเตรียมการอย่างรัดกุม ผมเชื่อว่าวิชัยต้องทำได้ตามแผนสำเร็จแน่นอน...

When I talked to him about Messala, he sent me a picture of Stephen Boyd and Charlton Heston right away. He knew most of the films I love.

 

 

Scott Hippe wrote on page 248 of his book "Squeaky Wheels" that...

 

At first we mistook the Capitol Building for the White House—oops. We took pictures at the base of the Washington Monument and wandered down to the other end of the mall to see the Lincoln Memorial. I was disappointed to discover the reflection pool at the base of Lincoln’s step was drained for repairs. There would be no Jennies running into the pool yelling “Forest!” today.

 

 

I do believe that he (my friend) knows Jenny too.

I can't stand it

 

This morning I was so depressed by the news of more than one hundred poor monkeys being smuggled from Thailand to the country nearby. That made 18 of them died, 4 in a coma, and 80 weak. I am so hateful of people who could mercilessly open the skull of those animals and eat the brain meat while alive, using chopsticks. 

 

 

 Mapotic.com said that the monkey brain is offered in a restaurant in Kunming in the Chinese province of Yunan. The chef uses a noose to hang the animal by the neck. The chef then opens the skull and immediately serves the customer.

 

 

 

I have turned my face off the country that ordered those things. I want to curse every eccentric eater! And I have put a cross mark on the exporting country, Thailand which is my home soil in which not only human that has been under injustice treat but also animals.

 

Before I die, I wish to leave my footprints on the land of freedom where birds are freely flying, deers fearlessly trimming young leaves, and monkeys jumping from tree to tree.

 

Oh, mighty God, please help me too.

ให้รางวัลตัวเอง

ความสุขอีกอย่างหนึ่งของตาแก่เมืองรถม้าคือ การมีสมุดบันทึกกระดาษดี ๆ สักเล่มอยู่ในมือ...

 

แม้จะยังไม่ได้ใช้บันทึกอะไร ผมขอแค่ได้หยิบสมุดรูปเล่มเหมาะมือขึ้นมาเปิดดูและสัมผัสเนื้อกระดาษเนื้อดีอย่างทะนุถนอม...  เท่านี้ก็พอใจแล้วครับ

 

สั่งซื้อสมุดบันทึกขนาด A5 จากลาซาด้ามาให้รางวัลตัวเอง ๑ เล่ม เลือกแบบ ๑๖๐ แผ่นครับ ราคาเล่มละ ๑๖๐ บาท กระดาษ ๘๐ แกรม นับว่าแพงเอาการ (ตกแผ่นละ ๑ บาท)

สินค้ามาถึงมือโดยปราศจากตำหนิ ปกเย็บขอบด้วยด้ายสีดำกลืนกับผิวของปกสมุด...

 

เตรียมไว้จดบันทึก "The Final Trip" ครับผม...

Learn to play the songs we know and love

I have been silently hiding for months since hearing that a man who smuggled flour(?) to Australia was judged innocent by the Thai supreme court.  He was then clean, pure-white as a newborn struggled out of the womb. I could not bear that in mind indeed!!

 

OMG!  I wish I could flee this country right away. 

Yesterday evening Kru Ben gave me a phone call, knocking on my front door to pull me out of the den.  Ben is a successful businessman good at guitar and accordion, living in Saraburi.  He kindly instructed me to set up a piano-teaching online project from home in which I was very much interested.  But seemingly, I felt like having not enough time to work on it because I needed to go somewhere else and finish my last note at the bar-end as soon as possible.  Before my body and mind refuse to go!

Nevertheless, please give me a bit of time to find out if I can do anything about piano via the internet. 

Hey, how about the banjo?  It is one of the good musical instruments, which easy to carry on and use to accompany country songs you sing.  I wonder if anyone wants to learn?  

Again for my friends who love bluegrass music,  I would like to recommend the "Bluegrass Banjo Bible" of Roy Clark, a tutoring book once I used to talk about. 

 

 Let's learn to play the songs we know and love!

I AM MALALA

ได้หนังสือมาอ่านอีกเล่ม พอดีผมไปเจอไฟล์อยู่ในฮาร์ดดิสก์ตัวเก่า สามารถคลิกขวาส่งเข้าไปเก็บไว้ใน Kindle ได้เลย...

 

เว็บสำนักพิมพ์มติชนเขียนว่า...

มาลาลา ยูซัฟไซ คือเด็กหญิงชาวปากีสถานที่ถูกตาลิบันยิงศีรษะเพียงเพราะเธออยากไปโรงเรียน สำหรับเธอแล้ว สิ่งที่จะเปลี่ยนแปลงโลกและปลดแอกผู้คนจากกรงขังทางความคิดคือการศึกษา ซึ่งทำได้โดย "เด็กหนึ่งคน ครูหนึ่งคน หนังสือหนึ่งเล่ม และปากกาหนึ่งด้าม"
หนังสือเล่มนี้เป็นผลพวงของความเชื่อของเธอที่ว่า ปากกาสามารถสู้กับปลายกระบอกปืนได้ เธอเขียนเรื่องราวของเธอ และอธิบายความไม่เท่าเทียมของมนุษย์ในปากีสถานให้ผู้คนได้รับรู้ ความตระหนักรู้จากผู้คนทั่วโลกนี้เอง ที่ช่วยส่งเสริมให้เกิดความพยายามที่จะช่วยเหลือ และยกระดับสังคมในปากีสถาน
ถึงแม้เรื่องราวใน I AM MALALA จะเกิดขึ้นในปากีสถาน ซึ่งอาจจะดูไกลตัว แต่ประเด็นความคิดในหนังสือเล่มนี้ ไม่ใช่เรื่องไกลตัวเลย

วิกิพีเดียให้ข้อมูลไว้ว่า...

มะลาละห์ ยูซาฟไซ เกิด ๑๒ กรกฎาคม ๒๕๔๐ เป็นเด็กนักเรียนจากเมืองมินโกราในเขตสวาท (Swat District) แคว้นไคเบอร์ปัคตูนควา ประเทศปากีสถาน เธอเป็นที่รู้จักในการศึกษาและการเคลื่อนไหวเรียกร้องสิทธิสตรีของเธอในหุบเขาสวัด...
ขณะอายุได้ ๑๑ ยูซาฟไซกลายมาเป็นที่รู้จักผ่านบล็อกที่เธอเขียนให้แก่บีบีซีโดยรายละเอียดกล่าวถึงชีวิตของเธอภายใต้ระบอบฏอลิบาน ความพยายามของฏอลิบานในการเข้าควบคุมหุบเขา และมุมมองของเธอต่อการสนับสนุนการศึกษาแก่เด็กหญิง ฤดูร้อนปีต่อมามีการถ่ายทำสารคดีของนิวยอร์กไทมส์ เกี่ยวกับชีวิตของเธอขณะที่กองทัพปากีสถานเข้าแทรกแซงในภูมิภาค ยูซาฟไซเริ่มเป็นที่รู้จักมากขึ้น ให้สัมภาษณ์ในสื่อสิ่งพิมพ์และทางโทรทัศน์ และรับตำแหน่งประธานสภาเด็กเขตสวัด (District Child Assembly Swat) นับแต่นั้นเธอได้รับการเสนอชื่อชิงรางวัลสันติภาพเด็กระหว่างประเทศโดยเดสมอนด์ ตูตู และได้รับรางวัลสันติภาพเยาวชนแห่งชาติเป็นคนแรกของปากีสถาน
วันที่ ๙ ตุลาคม ๒๕๕๕ มะลาละห์ ยูซาฟซัยถูกยิงที่ศีรษะและคอในความพยายามลอบสังหารโดยมือปืนฏอลิบานขณะกำลังกลับบ้านบนรถโดยสารประจำทางโรงเรียน หลายวันหลังจากนั้น เธอยังหมดสติและอยู่ในภาวะวิกฤต จนถึงวันที่ ๑๕ ตุลาคม เธอถูกส่งตัวไปยังสหราชอาณาจักรเพื่อรับการรักษาเพิ่มเติม ในวันที่ ๑๐ ตุลาคม ๒๕๕๗ มูลนิธิโนเบลได้ประกาศให้เธอได้รับรางวัลโนเบลสาขาสันติภาพ ร่วมกับไกลาศ สัตยาธี จากการต่อสู้ของเด็กเพื่อความถูกต้องของการศึกษาในเด็กทั้งหมด ถือเป็นผู้ที่ได้รับรางวัลโนเบลที่อายุน้อยที่สุดด้วยวัย ๑๗ ปี

 

ผมเคยไป Karachi มาแล้วครับ

 

ปี ๒๕๒๘... ตอนนั้นอยู่ในปากีสถาน ๕ วันเองครับ

 

แผนที่ปากีสถานยังเก็บไว้จนถึงวันนี้เลย 

 

คิดว่าถ้าไม่มีสถานการณ์ Kovid-19 มาขวางกั้นการเดินทางท่องเที่ยว ถ้านำจักรยานไปปั่นจาก Karachi ไป Swat ซึ่งอยู่ในตอนเหนือด้วยระยะทางประมาณ ๑,๖๐๐ กิโลเมตร น่าจะเป็นอีกเส้นทางนึงที่น่าสนใจและสามารถทำได้...

ผมนำภาพถนนหลวงจาก Google Street Views มาให้เพื่อน ๆ ดูเป็นตัวอย่างด้วย...

ภาพจาก Google Street Views - ขอขอบคุณ

เพื่อน ๆ ว่าผมจะกล้าปั่นจักรยานตามเส้นทางนี้ไหม?

UPS มือสอง

วันนี้ขอเขียนเรื่อง DIY ของช่างเหอะหน่อยนะครับ!

 

ตอนที่ย้ายไปอยู่บ้านปงแสนทองใหม่ ๆ ผมซื้อ UPS ตัวนึงไว้สำรองไฟให้กับระบบคอมพิวเตอร์ ในยุคนั้นอุปกรณ์เหล่านั้นแพงมาก (รู้สึกว่าจะประมาณ ๓ พันกว่าบาท) เจ้าตัวสี่เหลี่ยมสีขาวขุ่นที่ตั้งอยู่ตรงมุมด้านขวานั่นแหละ...

UPS (Uninterruptible Power Supply) เป็นสิ่งจำเป็นที่ต้องมี หากต้องการยืดอายุอุปกรณ์อ่อนไหวพวกฮาร์ดดิสก์หรือ CPU มันทำหน้าที่จ่ายไฟให้อุปกรณ์ไฟฟ้าหรือคอมพิวเตอร์ได้อย่างต่อเนื่อง ลดปัญหาทำให้ฮาร์ดดิสก์พังได้ระดับหนึ่ง UPS ทุกตัวจะมีแบตเตอรี่ก้อนโตคอยสำรองไฟเอาไว้ อายุการใช้งานก็ประมาณ ๒ ปี เมื่อแบตฯ เสื่อม การทำงานก็ไม่สมบูรณ์และไม่สามารถใช้งานได้ในที่สุด อน่าเพิ่งโยนทิ้งนะครับ วิธีชุบชีวิตนั้นง่ายนิดเดียว เพียงแค่สั่งซื้อแบตเตอรี่มาเปลี่ยนใหม่เท่านั้น

 

ราคาประมาณ ๔-๕๐๐ บาทใช้งานต่อได้อีก ๒ ปี..

ภาพจาก advice online - ขอขอบคุณ

แต่ถ้าเพื่อน ๆ เห็นว่าเครื่องมันเก่าแล้ว จะหันไปหาเครื่องมือสองในเว็บขายของออนไลน์มาเปลี่ยนก็ได้ มันก็เสี่ยงอยู่เหมือนกันนะ หากมีตังค์ซื้อใหม่จะดีกว่า แต่สำหรับช่างเหอะคงต้องมองหาของมือสองซึ่งก็ได้มาแล้วดังนี้..

 

เครื่องมือสองราคาต่ำกว่าพัน อาจจะเหลือเพียง ๕๐๐ บาทซึ่งไม่แนะนำให้ซื้อ อยากให้เลือกที่เค้าบอกว่าแบตเตอรี่ใหม่ รับประกันนานหน่อย (สักครึ่งปีก็ยังดี) ผมเลือกตัวนี้ครับ...

ราคา ๘๙๐ บาท ก็ต้องเชื่อเค้าว่าแบตเตอรี่ใหม่ รับประกันให้ ๖ เดือน ได้สินค้ามาแล้วช่างเหอะขอถ่ายรูปให้เพื่อน ๆ ดูหน่อยนะ...

ที่สำคัญคือมี display แสดงให้เห็นการทำงานและระดับไฟฟ้าทั้ง input  และ output

ตาแก่เมืองรถม้าทดลองต่อใช้งานแล้ว ช่วงมีพายุฝนไฟฟ้าที่บ้านดับและกระชาก ๒ ครั้ง เจ้า UPS ทำหน้าที่ผู้พิทักษ์ได้ดีครับ!

เที่ยวเชียงคาน

อ่านหนังสือซึ่งกองอยู่บนหัวเตียง มันคือความสุขเดียวที่ผมหาได้ในเพลานี้...

นึกอยากไปเที่ยวเชียงคานตั้งนานแล้ว (เคยวางแผนที่จะปั่นจักรยานจากสถานีรถไฟพิษณุโลก ไปเมืองเลยแล้วปั่นไปให้ถึงเชียงคาน)  แต่ตอนนี้เจ้าโควิด-19 ได้ปิดประตูขวางกั้นการเดินทางอย่างแน่นหนาจนมิอาจทำได้ สิ่งเดียวที่ทำได้คือต้องหาหนังสือมาอ่าน เข้า google maps และเว็บท่องเที่ยวอื่น ๆ  อยู่นิ่ง ๆ แต่ปล่อยใจให้ไหลไปตามกระแสของรูปภาพที่ปรากฏ บทความที่ได้อ่าน กับข้อมูลจากหนังสือที่เปิดอ่านทุกค่ำคืน หนังสือเที่ยวเชียงคาน ของสำนักพิมพ์ B-WOWs หนา ๑๔๕ หน้า ราคาปก ๑๙๐ บาท "noksujz" ร้านสินค้ามือสองใน Shopee ประกาศขายออนไลน์ด้วยราคา ๗๐ บาท (วันดีคืนดีเค้าลดราคาเหลือ ๓๕ บาท) ผมสั่งซื้อมาอ่านแล้ว...

พิมพ์ด้วยกระดาษดี ภาพสีสวยงามมากมาย ภาพสีซีเปียก็เยอะ คุ้มค่าสุด ๆ กับข้อมูลทั้งเนื้อหาสาระและแผนที่มีประโยชน์

สมกับที่เขียนไว้ข้างหน้าปกว่า "ทุกสิ่งในเชียงคานที่ควรรู้ สถานที่ท่องเที่ยว ที่พัก ร้านอาหาร ของที่ระลึก แผนที่"  ผมคิดว่าถ้ามี Pocket Guide เล่มนี้เล่มเดียวก็เที่ยวดินแดนแห่งความสุข ดูมหัศจรรย์ความงามสองฝั่งโขงได้ครบกระบวนท่าแล้ว

 จัดรูปแบบหนังสือได้สวย ช่วยกันเขียนได้ดี หาที่พิมพ์ผิดไม่ได้เลย...

 

 

มีอย่างเดียวที่ไม่ชอบคือ ตัวหนังสือบางแห่งพิมพ์ด้วยสีจางบนกระดาษพื้นสีส้มอ่อน คนตาไม่สู้ดีเช่นผมอ่านแทบไม่ได้ จนบางครั้งต้องข้ามไป!

 

ถึงกระนั้นก็ยังให้ ๕ ดาว จะพกหนังสือนี้ไปด้วยหากได้ไปปั่นจักรยานเที่ยวเชียงคาน!