ขอบคุณพระเจ้าที่ประทานคุณแม่ที่แสนประเสริฐอย่างแม่ปราณีให้กับผม...
แม่ปราณีสั่งสอนให้ผมเป็นคนดี มอบสายตาที่ไม่บอดสีให้กับผม แม่ซื้อจักรยานให้ขี่ไปโรงเรียนตั้งแต่เด็ก แม้ปัจจุบันนี้ผมอยู่มาเกิน ๗๐ ปี ก็ยังปั่นจักรยานมาถ่ายรูปวัดวาอารามได้ มีสายตาที่ยังมองเห็นสีสันและแสงเงา เพื่อให้ได้ภาพที่แตกต่างแล้วนำขึ้นโพสต์ไว้ให้ลูกหลานได้ดูในภายภาคหน้า...
ทุกแห่งที่มีสีสันและแสงเงาให้ได้บันทึกเสมอ...
เพียงแต่ให้ดูดี ๆ ความงดงามนั้นมีให้เห็นเสมอ...
จงเห็นมัน...ก่อนที่จะไม่มีโอกาสได้เห็น!
No comments:
Post a Comment