กลับมาเขียนต่อดีกว่า...เวลาเหลือไม่มากแล้ว!
ผมรู้สึกเสียใจกับชีวิตที่ต้องจากไปในตัวเลขที่น่ากลัวเพราะเจ้าไวรัสโควิด-19 คิดว่าถ้าเรามีรัฐบาลที่ดีกว่านี้ มีผู้นำที่ฉลาดและรอบรู้กว่านี้ และมีผู้ปกครองที่ใส่ใจและทำเพื่อประชาชนคนรากหญ้ามากกว่านี้ ทุกอย่างคงจะดีขึ้น สำหรับ สว. ๓ คนที่บ้านห้างฉัตรซึ่งมีอายุรวมกันมากกว่าสองร้อยปี ก็ยังไม่ได้รับการฉีดวัคซีน ไม่มี อสม.มาดูแต่ก็ไม่รู้สึกกังวล พยายามเก็บตัวอยู่แต่ในบ้าน จะปั่นจักรยานไปตลาดแบบรีบไปรีบกลับแค่สัปดาห์ละ ๒-๓ ครั้ง ไม่จำเป็นก็ไม่ออกไปไหน
ราคาอาหารที่ตลาดเทศบาลห้างฉัตรถุงละ ๒๐ บาท อร่อยและได้เยอะครับ ผมซื้อประจำอยู่ ๒ เจ้า ไปทีก็ซื้อมาตุนไว้เยอะเลย นอกนั้นก็เป็นพวกผักหญ้าราคาไม่แพง...
เจ้ายักษ์ขาว (สหัสเดช) ต้องรับหน้าที่ขนเสบียงหนักน่าดู....
ถึงบ้านแล้ว...ตาแก่เมืองรถม้าก็ต้องหิ้วขึ้นมาชั้น ๔ จนนิ้วแทบหลุด...
ทุกวันผมจัดอาหารโดยใช้ทั้งซื้อมาสำเร็จรูปและที่ทำเอง...๓ มื้อ มีถ้วยชามและถาดอาหารที่ต้องล้างดังที่เห็น ผมต้องทำคนเดียวทุกอย่าง!...
เหนื่อยจนไม่อยากเขียนบล็อก จึงต้องขอโทษเพื่อน ๆ ด้วยที่หายเงียบไปนานนนนน
No comments:
Post a Comment