มอญ-มอน-ม่อน ???

"สำนักปฏิบัติธรรมบ้านสันกลาง ลำปาง"  ตั้งอยู่หมู่ ๒ ตำบลบ่อแฮ้ว อำเภอเมือง จังหวัดลำปางได้รับการยกฐานะเป็นวัดแล้ว แต่ผมสับสนเกี่ยวกับชื่อวัด?

ป้ายชี้ทางบอกว่า "วัดกู่มอญสันกลางบุญมาราม"

ป้ายตรงซุ้ม ณ ทางแยกเขียนตรงกันว่า "วัดกู่มอญสันกลางบุญมาราม"

 ใน google maps เขียนว่า "วัดกู่มอน(วัดสันกลางบุญมาราม)

แต่ตราประทับใน facebook บอกว่าชื่อ "วัดกู่ม่อน(วัดสันกลางบุญมาราม)"

ตาแก่เมืองรถม้าเป็นงงครับ!! ข้อเสียของบ้านเราเป็นอย่างเนี้ยแหละ คือ "ข้อมูลไม่แม่นยำ"

What's sparking on my mind?

หยุดเสพข่าวเกือบทั้งหมด... ผมขอหลีกเลี่ยงการได้เห็นภาพสะเทือนใจ ใช่ว่าจะไม่ใส่ใจหรือมิเห็นใจกับการสูญเสียนะครับ  แต่ตอนนี้มันสุดทนแล้ว 

ตัวเองยังไม่ได้ฉีดวัคซีน ผมขอสละสิทธิ์ ไม่เคยคิดที่จะไปยื้อแย่งแข่งขันเพื่อได้มาซึ่งวัคซีนที่เค้าบอกว่ากันตาย ผมไม่กลัวแล้วซึ่งความตายเพราะอยู่มานานมากพอ แม้ตอนนี้ตัวเองจะไร้ค่า ไม่มียศถาบรรดาศักดิ์อย่างที่บอกไว้ สิ่งหนึ่งที่พอทำได้คือพยายามเก็บตัวแ่ละไม่เพิ่มภาระให้กับสังคม ในขณะที่ผู้มีชื่อเสียงหลายคนก็จากโลกนี้ไปแล้ว เพื่อนผมก็ค่อย ๆ ตัดช่องน้อยแต่พอตัวทิ้งพวกเราไป

ไม่มีลูกหลานให้ต้องเป็นห่วง สมบัติก็เหลือเพียงน้อยนิด ไม่เคยคิดห่วงหวงแหน ทุกวันนี้รอเงินประกันก้อนสุดท้ายที่จะเอาไปท่องโลกชนิด unlimited ตั้งแต่ปลายปี ๖๖ หรือ่ต้นปี ๖๗ ท่องโลกตามเนื้อเพลง Green Green ที่บรรยายว่า...

    Green green it's green they say  

    On the far side of the hill

    Green green I'm goin' away

    To where the grass is greener still

 

เศรษฐีหลายคนคงไม่เดือดร้อนกับ pandemic บางคนอาจได้เงินทองมากขึ้นจากสถานการณ์เลวร้ายด้วยซ้ำ คนอย่างผมขอปล่อยวาง อยู่บ้านอ่านหนังสือ เขียนบล็อก สุขใจในชีวิตและประสบการณ์ที่ผ่านมา ทิ้งความอยากได้ใคร่มี แล้วแสวงหาความเรียบง่ายของชีวิตก็พอ...

 

 

ดีใจที่ยังมีร่างกายที่เคลื่อนไหวได้ ปั่นจักรยานออกไปชื่นชมธรรมชาติได้ ที่สำคัญคือการได้แสวงหาความสุขซึ่งอาจแตกต่างจากคนทั่วไป อาทิ การมองเห็นสีสันที่แอบซ่อนอยู่ ความงามที่ต้องอาศัยสายตาและมุมมองที่แตกต่างออกไป...

 

 

ที่ไหนก็ได้ครับ ไม่จำเป็นต้องเป็นความสุขสบายในโรงแรมหรูอย่างเดียว ความประทับใจที่ผมได้นอนร่วมกับผู้เดินทางมากหลายคนบนพื้นปูนหน้าสถานีรถไฟหัวลำโพงยังคงติดตามผมมาจนถึงทุกวันนี้ นึกถึงทีไรสุขใจเมื่อนั้น...

 

 

พักนี้ผมเห็นภาพเพื่อนมงฟอร์ตออกสื่อบ่อยขึ้น รู้สึกทึ่งในสุขภาพที่ดียิ่งของมหาเศรษฐีระดับโลก... 

หนังสือของท่านแต่ละเล่มคงแพงน่าดู พอหันกลับมาดูตัวเอง หุหุ ต้องสั่งซื้อหนังสือเก่าจากร้านค้าออนไลน์มาอ่าน (ราคาเหรียญกว่า ๆ)  แต่ผมก็ดีใจที่ได้อ่าน สามารถเพิ่มความสุนทรีได้อีกหลายเท่าด้วยการดาวน์โหลดหนัง Great Expectations มาเปิดดูทั้ง ๓ เวอร์ชั่น (1946  1998  2021) ความบันเทิงแลความรู้ถูกอัดเข้าตัวผมด้วยต้นทุนแค่ ๔๐ บาท

 

 

 

เวลาไปถ่ายรูปวัด สายตาผมก็สอดส่ายหา subject ที่ทำให้มีความสุขเมื่อกดชัตเตอร์...

 

โปรดอย่ามองข้ามในสิ่งที่หลายคนตีค่าว่าเป็นแค่ขยะ...

 

เศรษฐีบางคนร้องเพลงก็ยังเพี้ยน แต่โชคดี...ผมเล่นและร้องเพลงให้ตัวเองได้ในลักษณะที่ไม่น่าอาย

 

 

 

แม้ปราศจากเครื่องเสียงประเภทไฮเอ็นด์ก็ไม่เป็นไร ผมฟังเพลงออกว่าท่วงทำนองไพเราะนั้น chord progression กำลังดำเนินไปเช่นไร ไป super tonic, sub dominant, หรือกลับมา tonic? นั่นมัน major นี่นา  อ่อ...นั่น minor!  ฮู้ย...นั่นคอร์ด dim ท่านมัจจุราชมาแย้ว!!!  ความสุขมีได้เพียงแค่จินตนาการเห็นภาพนิ้วมือตัวเองร่ายรำอยู่บนคีย์บอร์ด หรือเห็นเด็กน้อยอนุบาลกลายเป็นนักศึกษาสาวที่ ม.ช.

 

 

ขอบคุณครับแม่ ที่สร้างผมให้เป็นคนฟังเพลงแล้วชื่นชมได้มากกว่าเสียงที่ดังออกลำโพง...

 

แม่เคยบอกว่า "เอ็งจะอายุยืน เพราะไม่กินเนื้อสัตว์" ผมพอใจเท่าที่เป็น พร้อมเสมอกับเหตุการณ์รุนแรงยิ่งกว่าทุกวันนี้! เพื่อน ๆ ดูแลตัวเองให้ดีนะ

ให้รางวัลเจ้า Banian

จักรยานพับคันแรก... ผมซื้อต่อมาจากครูหนิง (๒,๐๐๐ บาท) เป็นจักรยานยี่ห้อ Coyote ล้อ ๑๖ นิ้ว...

 

 

หลายปีมาแล้ว...ผมเริ่มต้นใช้คำว่า FB trip กับการเดินทางด้วยจักรยานพับ (folding bike) ทริปแรกคือนำใส่รถเมล์เขียวไปปั่นที่อำเภอเชียงแสน จังหวัดเชียงราย... ตอนนั้นยังไม่มีความรู้เรื่องช่างซ่อมจักรยานแม้แต่น้อย (ได้แต่ปั่นลูกเดียว) ผมไม่รู้ศักยภาพของรถล้อ ๑๖ นิ้วซึ่งปราศจากการตรวจเช็คก่อนออกเดินทาง ไปถึงเชียงแสนแล้วดันคิดจะปั่นจากเชียงแสนไปเชียงของซะอีก โชคดีที่เจ้า Coyote ประท้วงด้วยเสียงดังปานจะหลุดออกมาเป็นชิ้น ๆ ก็เลยนำใส่รถโดยสารกลับลำปาง  ตั้งแต่นั้นมาผมก็ติดใจกับ FB Trip ตัดสินใจสั่งซื้อเจ้า Banian จักรยานพับคันที่สอง (ล้อ ๒๐ นิ้ว) จากร้านค้าออนไลน์มาทำ FB Trip อย่างจริง ๆ จัง ๆ

 

 

 

 

ล่าสุดต่อจากทริปไปมะละกา...ผมปั่นจากสถานีหนองหล่มไปอุทยานแห่งชาติแม่ปิง อำเภอลี้ ยอมรับว่ามีความสุขมาก ๆ กับการปั่นจักรยานไปแวะเยือนเพื่อนเก่าที่ป่าซาง นอนศาลาพักร้อนข้างทาง ตั้งเต็นท์นอนบนสนามหญ้าที่อุทยานฯ และอาศัยนอนวัดในชุมชนปกาเกอะญอ...

 

ต่อมาได้เจ้า Trinx Flybird 3.0 ซึ่งมี ๒๗ สปีดมาร่วมครอบครัวจักรยานอีก ๑ คัน ผมก็ยังคิดว่าเจ้า Banian ซึ่งมีเพียง ๙ สปีดดูเหมือนว่าจะเหมาะสำหรับ FB Trip มากกว่า ข้อดีของมันคือน้ำหนักเบา!

 

 

อยู่ด้วยกันมาหลายปี พ้นระยะข้าวใหม่ปลามันแล้ว ถึงเวลาที่จะต้องให้รางวัลเจ้า Banian ด้วยการ upgrade อุปกรณ์บางอย่าง พอดีตอนนี้ทำได้เอง...ผมเริ่มต้นด้วยการเปลี่ยนเฟืองหลังให้ดีขึ้นจากเดิม คือจาก 11-32 ฟัน เป็น 12-36 ฟัน และเลือกใช้ยี่ห้อ Shimano CS-HG400-9 (Alivo-Sora) ซะด้วย (เค้าลดราคาให้จาก ๗๕๐ บาทเป็น ๖๕๐ บาท) ของเดิมไม่ใช่ชินะครับ ไหน ๆ จะอัพแล้วต้องเอาให้ดีหน่อย....

 

ใส่ cassette ตัวใหม่แล้ว...สวยมั้ยครับ?

 

 

 

โซ่ผ่านงานหนักมานานแย้ว ต้องนำไปแช่น้ำมันสน ทำความสะอาดก่อนใส่...

จับนอนหงายท้องยกขาหน้าให้ดูหน่อย สภาพยังดูสวยอยู่เลย...

 

ความจริงเฟรมตัวนี้สามารถรองรับจานหน้าได้หลายใบนะ....

แต่ผมชอบจานเดี่ยวมากกว่า!

ความช่วยเหลือจากเพื่อนบ้าน

ตอนประกอบเจ้าสหัสเดช ผมจำเป็นต้องใช้อะไหล่ดีที่สุดเท่าที่พอจะมีกำลังหาซื้อ สำหรับตัวกะโหลก...ผมเลือกใช้แบบเซรามิกของ S-Fight    

 

 

ได้มาแล้วปรากฏว่าเจ้ากะโหลกสีแดงกลับใส่ไม่ได้กับเฟรม Giant ที่เตรียมไว้ โชคดีที่มีเพื่อนบ้านใจดี...ผมนำกะโหลกพร้อมเฟรมออกจากบ้าน เดินไปขอโรงกลึงข้างบ้านช่วยแก้ปัญหาให้

นายช่างใช้เครื่องกลึงปาดออกหน่อยนึง ทำให้มันใช้งานได้อย่างสมบูรณ์......

 

 

 

 

 

นั่นเป็นครั้งแรกที่ได้รับการช่วยเหลือจากเพื่อนบ้านในเรื่องจักรยาน หลังจากเจ้าสหัสเดชสร้างเสร็จ ผมก็เริ่มออกทริปสั้น ๆ ในแบบ complete bikepacking เพื่อ run-in และเตรียมกล้ามเนื้อน่องให้พร้อมรบ ด้วยน้ำหนักที่ทำเข้าเป้าคือประมาณ ๙ กิโลกรัม ผมปั่นดูแล้วคิดว่า ถ้าเป็น FB Trip ทางไกลไต่เขา...เจ้าไฮบริด ๑๒ สปีดคันนี้เหมาะสมเป็นอย่างยิ่ง

 

 

ทีนี้ถ้าเป็นปั่นไปต่างประเทศล่ะ เหมือนอย่างที่เคยพาเจ้า Banian ขึ้นรถไฟมาเลย์ไปลงที่ Gemas แล้วปั่นไปมะละกา ผมคิดว่าคันนี้ดูจะเหมาะกว่า หากได้รับการอัพเกรดอีกสักหน่อย!

 

หลังจากเปลี่ยน casette ให้เป็น Shimano CS-HG400-9 (Alivo-Sora) 12-36 ฟันแล้ว เหลืออีกอย่างที่จะเป็นรางวัลให้เจ้า Banian ได้อีก คือกะโหลกเซรามิก และ crank set ที่สามารถใส่จานหน้าขนาดสัก ๓๐ ฟันได้!! ปลดขาจานออกแล้ว ผมพยายามเอากะโหลกซึ่งเป็นกระโหลกเหลี่ยมออก ไม่มีเครื่องมือครับ ขั้นตอนนี้ไม่มีประแจขันกะโหลก...ไม่มีทางเอาออกได้เลยครับ

 

ความจริงก็แค่ร้อยเดียว แต่ช่างเหอะดันไม่ซื้อมาใช้ ลองเคาะ ๆ ดู หวังว่ามันจะขยับแต่กลับทำให้พัง มันเลวร้ายลงทุกทีที่พยายามเอาออก ซื้อหัวเจียรตัวเล็กมาใช้ก็่ไม่สำเร็จ หมดหวังที่จะเอาเศษซากออกมาจากเบ้า ผมเก็บทิ้งไว้เป็นเดือน...

 

วันนี้ ๒๗ กรกฎาคม ๒๕๖๔ ผมตัดสินใจหอบเฟรมเจ้า Banian ไปโรงกลึงข้างบ้านอีกครั้ง ช่างโลหะผู้ใจดีช่วยเอาออกให้แล้วครับ!!!

โห...ดีใจมั่ก ๆ ผมมีความสุขทั้งวันเลย

เจ้า Banian ซึ่งทีแรกทำท่าว่าจะหมดอายุแล้ว ตอนนี้กลับมายิ้มร่า เห็นได้ชัดว่ารอดแน่...เดี๋ยวใส่กะโหลกใหม่ให้น้า

อยากได้กะโหลกเซรามิกมั้ย..?

ครบเครื่องแล้ว!

เจ้ายักษ์ขาว (Giant DIY2021) หรือ "สหัสเดช" ได้รับการแต่งองค์ครบเครื่อง จักรยานไฮบริด ๑๒ สปีดที่ผมลงทุนประกอบด้วยตนเองพร้อมที่จะออกเดินทางไกลแล้ว...

 

แต่ "ยังก่อน ๆ" (เพื่อน ๆ จำคำพูดของ Maximus Decimus Meridius ในภาพยนต์เรื่อง Gladiator 2000 ได้มั้ยครับ?)

 

ภาพจาก looper.com - ขอขอบคุณ

เงินทุนก้อนสุดท้ายจำนวน ๕๖๗ บาท ถูกใช้ไปกับค่ากระเป๋า และ bicycle computer ยี่ห้อ West biking ที่ผมสั่งซื้อทางลาซาด้า

 

ม้าศึกที่ยังไม่ได้ออกรบจริง ๆ ตอนนี้ก็ต้องฝึกฝีเท้าไปก่อนในลักษณะพร้อมรบ...

 

 

ผมเลือกใช้เจ้า West biking ตัวนี้ เพราะราคาไม่แพงและสีสันเข้ากับจักรยานด้วย....

วันก่อนปั่นไปวัดแม่ปางแล้วไปตลาด...

RTM บันทึก riding time บอกว่าผมปั่น (ล้อหมุน) รวมทั้งสิ้น ๑ ชั่วโมง ๑๓ นาที

 

 DTS บันทึก riding distance บอกว่าผมปั่นทั้งสิ้น ๒๐.๘ กิโลเมตร...

MXS บันทึก maximun speed บอกว่าผมปั่นเร็วที่สุดคือ ๓๑.๖ กิโลเมตรต่อชั่วโมง...

AVS บันทึก averages riding speed บอกว่าผมปั่นด้วยความเร็วเฉลี่ย ๑๗ กิโลเมตรต่อชั่วโมง...

ODO บันทึก total riding distance บอกว่าผมปั่นได้ ๒๐ กิโลเมตรเอง (ก็เพิ่งเริ่มติดเครื่องมือวัดนี่นา)...

 

ผมออกไปปั่นจักรยานในขณะทีแดดร้อน อุณหภูมิ ๓๕ องศาเซลเซียสจ้า...

จักรยานพร้อม กระเป๋าพร้อม เครื่องมือพร้อม... แต่คนขี่ยังไม่พร้อม (ฮาาาาา...)