Wednesday, December 29, 2021

UNCAGE

วันนี้มีเรื่องหนูมาเล่าให้เพื่อน ๆ ฟังอีกแล้ว!

 

ผมเคยเขียนเรื่องขอโทษหนู เล่าเรื่องการช่วยเหลือหนูตัวหนึ่งให้รอดจากการจมน้ำตาย ตั้งใจว่าจะนำไปปล่อยที่ลานข้างวัด แต่มันตายเสียก่อน...

  

เมื่อคืนวานนี้ดักได้หนูขนาดใหญ่ ๑ ตัว เช้านี้ต้องรีบนำไปปล่อย เกรงว่ามันจะสู่ขิตซะก่อน เจ้าผีเสื้อจะเป็นผู้พาตาแก่นำหนูไปปล่อย...

 
ไม่ต้องใส่กล่องหรือถุงปกปิด คิดว่าเรามิได้ทำร้ายมัน ผมคล้องกรงเข้ากับแฮนด์รถ...
 
 
 
มุ่งหน้าออกไปทางวัดดอนมูล เลี้ยวซ้ายเข้าไปตามถนนคอนกรีตประจำหมู่บ้าน...มองหาสถานที่ปล่อยเจ้ามิกกี้เม้าส์ (ทุกทีไปปล่อยบริเวณลานใกล้วัด แต่วันนี้อยากมาให้ไกล ๆ หน่อย)...
 
 
อ่า...เจอแล้ว ออกมาไกลโข ริมทางมีกองขยะ ถัดไปเป็นต้นไม้ให้เงามืดครึ้ม มีคูน้ำเล็ก ๆ ให้หนูหากินด้วย...
 
 
 
วางกับดักลง แล้วเปิดประตูกรงห้องขัง เจ้าหนูยังงงงวยไม่ยอมออก ต้องเขย่ากรงแล้วบอกให้มันไปหาที่อยู่ใหม่...
 
 
หนูวิ่งออกจากกรง พุ่งตรงหายเข้าไปในป่าหญ้า...
 

รู้สึกดีใจที่อีก ๑ ชีวิตได้อยู่รอดปลอดภัย...
 
 
ทุกชีวิตเปรียบได้ดั่งใบไม้ เมื่อถีงวันดับก็ลับร่วงหล่นสู่พื้น...ก็เท่านั้นเอง! อย่าอวดเบ่งนักเลย

จักรยานของผม (ไม่แพง)

วันนี้ขอคุยเรื่องจักรยานต่อนะครับ ผมรู้สึกมีความสุขที่ได้พูดถึง!
 


ตอนเป็นเด็ก... หลังจากหัดขี่จักรยานเป็นแล้ว ผมก็เริ่มปั่นไปโรงเรียนโดยใช้จักรยานยี่ห้อราเล่ย์สีเปลือกมังคุดมือสองที่คุณแม่ซื้อให้ จำได้ว่าเป็นจักรยานแม่บ้านคล้ายกับในภาพที่เห็นนี่แหละ

ภาพจาก truck2hand.com - ขอขอบคุณ

อยากให้มันมีเสียงแกร๊ก ๆ เวลาขี่ ผมเอาลวดพามันตรงตะเกียบแล้วให้ปลายลวดเข้าไปตีกับซี่ล้อรถเวลาปั่น เท่ห์สุด ๆ ขี่ไปโรงเรียนทุกเช้า เข้าประตูด้านทิศเหนือผ่านอาคารเก่าสองชั้นตรงไปยังโรงรถซึ่งมีจักรยานของนักเรียนเก็บไว้มากมาย...


ต่อจากนั้นผมก็ซื้อจักรยานใช้เอง มีหลายคันด้วยกัน รวมทั้งเจ้าอามุยที่สั่งให้ร้านชัยธวัชประกอบให้ ใช้ปั่นไปกรุงเทพฯ พัทยา...


 
มาเริ่มซื้อรถใหม่คันแรก เป็นรถพับยี่ห้อ Banian Haima 9 ใช้ปั่นไปไกลถึงมะละกา...
 
 
 
 
วันก่อนปั่นไปซื้อของ มีชายสูงวัยเดินเข้ามาสอบถามเกี่ยวกับเจ้าสหัสเดชที่จอดไว้ริมทาง ชายคนนั้นบอกด้วยว่าเค้ามีจักรยานราคา ๓ แสน ก่อนหน้านี้ก็เพิ่งไปซื้อที่เชียงใหม่มาอีกคัน เป็นเฟรมคาร์บอน ผมถามว่า "จากร้านปาล์มใช่มั้ย?" ผู้หลงใหลจักรยานตอบด้วยความภูมิใจว่า "ใช่" ผมไม่ได้ถามต่อหรอกว่าจักรยานยี่ห้ออะไร รุ่นไหน ราคาเท่าไหร่ เพราะว่า non of my business
 
จักรยานราคาแพงจัด ทำให้ผมคิดถึงครอบครัวนักปั่นจากนครสวรรค์ซึ่งได้เจอะเจอที่เขื่อนแม่งัด อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ คุณตารีสี่สายน้ำ บอกว่าชายคนที่เห็นมีจักรยานนับ ๑๐ คัน แพงสุดราคา ๑๕๐,๐๐๐ บาท
 

ด้วยความอยากรู้อยากเห็น ผมเข้าค้นหาในอินเทอร์เน็ต พบจักรยานยี่ห้อ AURUM MAGMA ราคา ๓๒๕,๐๐๐ บาท (ลดแล้วนะ)

ภาพจาก shopee.co.th - ขอขอบคุณ

ราคาเป็นหมื่นก็มี อย่างเช่นเจ้า Trek คันนี้แค่ ๓๒,๐๐๐ บาทจ้า....

ภาพจาก pantip.com

เห็นแล้วเกิดความภูมิใจในเจ้าสหัสเดช รถไฮบริดที่ผมประกอบเองทั้งคัน...
 
 

ใช้เฟรม Giant SCR ซื้อมาในราคาของล้างสต็อก...  


 
เจ้าสหัสเดชเปรียบเสมือนใบประกาศในความสำเร็จของการเรียนรู้เรื่องซ่อมสร้างจักรยาน ผมสามารถยิ้มรับได้อย่างมีความสุข แล้วยังใช้ความรู้/ประสบการณ์ที่ได้มาอัพเกรดเจ้าแชมป์ จักรยานทัวร์ริ่งพับได้ซึ่งดูเหมือนว่าจะมีคันเดียวในประเทศไทย   

 
นอกจากนั้นผมยังสามารถนำโครงจักรยานเสือภูเขาเก่ายี่ห้อ Mariposa มาซ่อมแซมและอัพเกรดให้ใช้การได้อีกคันนึง...
 
 
 
จะยกให้เพื่อนนำไปใช้ปั่นท่องเที่ยว..เจ้าผีเสื้อจะบินไปอยู่เชียงใหม่เร็ว ๆ นี้จ้า

Tuesday, December 28, 2021

สหัสเดชไปตลาด

"สหัสเดช" คือจักรยานไฮบริดที่ผมประกอบขึ้นเองโดยใช้เฟรมเสือหมอบ Giant

 
วันนี้ขอช่วยที...ช่วยจรลีพาลุงไปซื้ออาหารกลางวันหน่อย

 
ไปจอดที่หน้าตลาดสดเทศบาล ข้างเสาไฟ...ใกล้ ๆ กับเจ้า Merida
 
 
ไม่ต้องล็อคทั้งคู่ เมืองนี้เมืองคนดี

ถนนหนทางสะอาดปราศจากมลพิษ ที่นี่คือห้างฉัตร ผมดีใจได้มาอยู่...

 
 

แวะซื้อส้มตำคุณยาย (เจ้าประจำ)


 
ระหว่างรอ...ขอถ่ายรูปหน่อย
 

 
 
 
 
 แวะซื้อข้าวมันไก่...
 
 
 จอดรอไฟเขียว เหลียวไปเก็บภาพด้านซ้ายมือ ก่อนเลี้ยวขวากลับบ้าน...

ตาแก่เมืองรถม้าหาความสุขกับจักรยาน สมอง และกล้องถ่ายรูป แค่นี้ก็พอแล้ว!

ฝันอันเป็นจริง

ปี ๒๕๖๓ กำลังจะปิดฉากลง!  ผมต้องหันกลับมาทำซีพีอาร์เจ้าร้านเปียโนและ HBH (Hangchat Backpacker Hostel) อีกครั้ง เพื่อให้ชีวิตอยู่รอด...จะได้ทันเห็นการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ในแผ่นดิน!  


ที่บ้านร้านเปียโนได้ปรับจากชั้นลอยให้เป็นชั้นสอง ผมใช้เวลามาไม่น้อย ตอนนี้ห้อง HBH (Hangchat Backpacker Hostel) ก็พร้อมแล้วที่จะรับใช้ hostelers ผู้ชื่นชอบการท่องโลกแบบติดดินเช่นผม...


ห้อง lobby ก็ดูดี มีรูปแบบเฉพาะตัว แม้อากาศข้างนอกจะร้อนถึง ๔๐ องศา..แต่ในนี้เย็นสบายตลอด

 

 
ห้องพยาบาลก็เหลืออีกนิดเดียวคือต่อท่อส้วม!


ทุกสิ่งอย่างล้วนคือฝันอันเป็นจริง!

Sunday, December 05, 2021

สมุดทองคำของผม

มุดทองคำของผมมิได้ถูกทาด้วยสีบรอนซ์ทอง เหมือนสมุดเงิน  (สมุดเล่มแรกที่ใช้เก็บภาพและบันทึกความทรงจำ)... 
 
 
 
เป็นสมุดวาดเขียนเล่มหนา (Suwanahong No.80) ใช้กระดาษเนื้อดี มีกระดาษไขคั่นระหว่างหน้า เข้าเล่มแน่นหนา ผ่านมา ๕๖ ปีแล้วยังดีอยู่...
 
 
เริ่มใช้ตั้งแต่วันที่ ๗ กรกฎาคม ๒๕๑๒ ผมบันทึกไว้บนหน้าแรกว่า...
วิทยาลัยเทคนิคภาคพายัพ เชียงใหม่... ๒๕๑๒ 
สมุดนี้มีค่ายิ่งนักแล!
สมุดนี้เป็นสมุดเล่มที่สอง ซึ่งต่อกับสมุดเงินเล่มที่หนึ่ง...
หลังจากที่สมุดเงินรับหน้าที่มาเกือบสี่ปี เราก็ให้สมุดทองคำเล่มนี้รับหน้าที่ต่อ มันจะต้องทำหน้าที่ของมันอีกนาน และยิ่งนานเท่าไร ค่าของมันก็มากขึ้นทุกที...
เพราะฉะนั้นโปรดระวังและรักษาให้ดี....
ผู้จัดทำสมุด
 
GOLDEN BOOK 
Since 7 July 69
LOVE AND MY LIFE
 
 
 
 มาเริ่มต้นกันใหม่...
ใช่แล้วสมุดเล่มใหม่...ชีวิตใหม่
และก้าวใหม่ของชะตากรรม
อาจมีทั้งความทุกข์, สุข
แต่อย่างไรเสีย คงจะมีอะไรที่เป็นช่วงหนึ่งของชีวิตมาบันทึกไว้...
สมุดเล่มนี้ได้อะไรมาใหม่ ๆ และจุติมาพร้อมกับเหตุการณ์ใหม่ ๆ Apollo 11 ลงดวงจันทร์... Tambourine วงใหม่...ก้าวใหม่ใน วทก.
และเพื่อนใหม่... เครื่องดนตรีใหม่ 

วันที่ ๒๐ กรกฎาคม ๒๕๑๒ ผมนั่งอยู่หน้าจอโทรทัศน์ขาวดำร่วมกับเพื่อน ๆ นักศึกษาอิเลคทรอนิคส์ วทก. ดูภาพมนุษย์ลงเหยียบดวงจันทร์ ประวัติศาสตร์กล่าวว่า...

At 10:56 p.m., as Armstrong stepped off the ladder and planted his foot on the moon’s powdery surface, he spoke his famous quote, which he later contended was slightly garbled by his microphone and meant to be "that's one small step for a man, one giant leap for mankind."
The first step on the moon - ภาพจาก tharath.co.th ขอขอบคุณ

แล้วสมุดเล่มสุดท้ายของผมจะทาด้วยสีอะไรดีน้า?