สมุดทองคำของผม

สมุดทองคำของผมมิได้ถูกทาด้วยสีบรอนซ์ทอง เหมือนสมุดเงิน  (สมุดเล่มแรกที่ใช้เก็บภาพและบันทึกความทรงจำ)... 

 

 

 

เป็นสมุดวาดเขียนเล่มหนา (Suwanahong No.80) ใช้กระดาษเนื้อดี มีกระดาษไขคั่นระหว่างหน้า เข้าเล่มแน่นหนา ผ่านมา ๕๖ ปีแล้วยังดีอยู่...

 

 

เริ่มใช้ตั้งแต่วันที่ ๗ กรกฎาคม ๒๕๑๒ ผมบันทึกไว้บนหน้าแรกว่า...

วิทยาลัยเทคนิคภาคพายัพ เชียงใหม่... ๒๕๑๒ 

สมุดนี้มีค่ายิ่งนักแล!

สมุดนี้เป็นสมุดเล่มที่สอง ซึ่งต่อกับสมุดเงินเล่มที่หนึ่ง...

หลังจากที่สมุดเงินรับหน้าที่มาเกือบสี่ปี เราก็ให้สมุดทองคำเล่มนี้รับหน้าที่ต่อ มันจะต้องทำหน้าที่ของมันอีกนาน และยิ่งนานเท่าไร ค่าของมันก็มากขึ้นทุกที...

เพราะฉะนั้นโปรดระวังและรักษาให้ดี....

ผู้จัดทำสมุด

 

GOLDEN BOOK 

Since 7 July 69

LOVE AND MY LIFE

 

 

 

 มาเริ่มต้นกันใหม่...

ใช่แล้วสมุดเล่มใหม่...ชีวิตใหม่

และก้าวใหม่ของชะตากรรม

อาจมีทั้งความทุกข์, สุข

แต่อย่างไรเสีย คงจะมีอะไรที่เป็นช่วงหนึ่งของชีวิตมาบันทึกไว้...

สมุดเล่มนี้ได้อะไรมาใหม่ ๆ และจุติมาพร้อมกับเหตุการณ์ใหม่ ๆ Apollo 11 ลงดวงจันทร์... Tambourine วงใหม่...ก้าวใหม่ใน วทก.

และเพื่อนใหม่... เครื่องดนตรีใหม่ 

วันที่ ๒๐ กรกฎาคม ๒๕๑๒ ผมนั่งอยู่หน้าจอโทรทัศน์ขาวดำร่วมกับเพื่อน ๆ นักศึกษาอิเลคทรอนิคส์ วทก. ดูภาพมนุษย์ลงเหยียบดวงจันทร์ ประวัติศาสตร์กล่าวว่า...

At 10:56 p.m., as Armstrong stepped off the ladder and planted his foot on the moon’s powdery surface, he spoke his famous quote, which he later contended was slightly garbled by his microphone and meant to be "that's one small step for a man, one giant leap for mankind."

The first step on the moon - ภาพจาก tharath.co.th ขอขอบคุณ

แล้วสมุดเล่มสุดท้ายของผมจะทาด้วยสีอะไรดีน้า?