สวัสดีครับเพื่อน ๆ ที่รัก! ผมกลับมาแล้ว! กลับมาจากการเยียวยาสภาพจิตด้วยการปลีกวิเวกเก็บตัวอยู่กับบ้าน ผ่านมาได้ระยะนึง ก็เพิ่งฟื้นตัวจากอาการชิงชังสังคมและคลื่นไส้กับภาพความอยุติธรรมที่มีให้เห็นอย่างต่อเนื่อง...
 |
| ภาพจาก www.korseries.com - ขอขอบคุณ |
ความไม่เที่ยงตรงของตราชั่งตั้งแต่ยังมิได้ทำหน้าที่ มันยังคงมีอยู่ในประเทศกะลาแลนด์ แล้วจะหวังอะไรได้อีกล่ะ ผมไม่แคร์อะไรอีกแล้ว อยากปล่อยวางและใช้ชีวิตที่เหลืออยู่เพียงน้อยนิดให้กับความฝันที่อยากทำ ตายเมื่อไหร่ก็โอเค สบายไป! จะได้ไปเจอ Deja เพื่อนผู้ไปรออยู่แล้วที่ไหนสักแห่งหนึ่งซึ่งพระเจ้าทรงนำพา
ปีที่แล้ว Deja มาช่วยเขียนป้าย HBH ให้ ใครจะรู้ว่าอีกไม่นานเขาก็ทิ้งทุกสิ่งทุกอย่างไปโดยไม่กล่าวลา
อักษรสีทอง HBH ยังคงปรากฏอยู่หน้าบ้านร้านเปียโนห้างฉัตร เห็นทีไร...ความอาลัยถึงผู้เขียนอักษรก็ตามมา!
วันก่อน HBH รู้สึกยินดีที่ได้ต้อนรับคุณสุทัศน์ ผู้ขี่จักรยานมาหาตาแก่บ้านห้างฉัตร...
ขอบคุณที่มาเยือน ผมเห็นจักรยาน Merida ไม่มีขาตั้งคันเดิมที่ยังคงใช้งานได้ดี
ดีใจที่ได้รูปวาดของ Deja ผู้ล่วงลับไป ได้รับความสนใจจากผู้มาเยือน...
หลังจากการสังสรรค์ประมาณ ๑ ชั่วโมง ชายวัยเกษียณผู้ยังคงแข็งแรงและร่าเริงก็ลากลับ...
ขอบคุณนะครับ....ที่ยังไม่ลืมผม!
No comments:
Post a Comment