เครื่องซักผ้าเก่ากำลังโอดครวญปั่นผ้าอยู่ชั้นถัดลงไป ตาแก่บ้านห้างฉัตรนั่งจิบกาแฟดำถ้วยเล็ก ๆ อยู่หน้าคอมพิวเตอร์บนชั้น 4
ไม่ได้ใช้ไฟจากระบบโซล่าเซลล์เพราะกลัวเครื่องซักผ้าพัง ส่วนคอมพิวเตอร์นั้นตอนนี้สามารถเปิดใช้งานได้ตลอดทั้งวัน หลังจากเปลี่ยนแบตเตอรี่รถยนต์มาเป็นลิเธียม...
ก็ทำไปตามเรื่องตามราว มิได้มีความรู้นวัตกรรม (innovation) สมัยใหม่ ผมเป็นเพียงผู้ที่เกิดมาในสมัยทีต้องคีบสายอากาศวิทยุแร่เข้ากับรั้วลวดหนามสวนหมอหม่องข้างบ้านเพื่อฟังวิทยุ วปถ.2 เท่านั้น
 |
| ภาพประกอบนำมาจาก Facebook Classic Corner -ขอขอบคุณ |
เสียงเครื่องซักผ้าร้องเตือนว่าเสร็จแล้ว ผมนำผ้าขึ้นมาตากบนดาดฟ้า วันนี้แดดดีจังเลย...
ผ้าปูที่นอนที่อู่หลงนอนเป็นประจำ ทุกวันนี้ไม่มีขนของผู้จากไปติดอยู่ แต่ภาพการเคลื่อนไหวและความรักอันปราศจากเงือนไข (unconditional love) ยังไม่เคยเลือนลางแม้แต่น้อย...
คืนนี้ได้นอนบนผ้าปูหอมกรุ่นอีกแล้ว...อู่หลงเอ้ย
Good sleep, friends.
No comments:
Post a Comment