on the ordinary train

Freight Train คือเพลงที่ผมร้องเป็นประจำเมื่อได้เล่น accordion 

 

มีความฝันว่าสักวันหนึ่งอาจมีบ้านหลังเล็ก ๆ อยู่ใกล้ทางรถไฟ จะได้ยินเสียงหวูดรถไฟ และเพลง  Freight Train แว่วในสมอง  การเดินทาง "FB Trip" ก็ยังคงดำเนินต่อไปตราบเท่าที่สังขารยังพอไหว to carry "Banian", his sidekick, onto the train and go anywhere he wants....

 

บนขบวนรถไฟท้องถิ่น ผมได้พบผู้ใช้ชีวิตเรียบง่ายและเดินทางแบบประหยัดเช่นเดียวกัน มีโอกาสได้พูดคุยกับหลาย ๆ คน (ต่างกับผู้โดยสารรถไฟที่เดินทางด้วยขบวนรถตู้นอน)... 

 

ภาพจากคุณมนัส - ขอขอบคุณ

ชีวิตการเดินทางส่วนใหญ่ถูกบันทึกไว้ คำสั่งสุดท้ายคือเมื่อผมตายแล้วขอให้เผาเอกสารและรูปถ่ายทิ้งให้หมดไปกับร่างไร้วิญญาณ 

 

 

 

มิตรภาพปรากฏรอบกาย ผมได้พบกับชายวัย 85 แต่ยังเดินได้ดี (เดินทางคนเดียวคุณตาพร้อมกับข้าวของมากมายไปบ้านใหม่ พิษณุโลก) คุณลุงที่นั่งคู่กับไม้เท้าเป็นเจ้าของอู่รถที่สะพานหิน พิจิตร (อายุ 71 เลิกกิจการแล้วท่องเที่ยวไป) สามคนพ่อแม่ลูกน่ารักกำลังเดินทางทางกลับบ้านที่เด่นชัย...

 

ภาพจากคุณมนัส - ขอขอบคุณ

 

 

ปีนี้ไม่ได้ลิ้มรสทุเรียนหรือลำไย แต่บนรถไฟผมมีมะม่วงราคา 10 บาทให้ได้กิน...  

เชื่อเหอะ...นี่คือความสุขที่ไม่ต้องหาซื้อด้วยราคาแพง!!!