เมื่อวานนี้ผีขยันเข้าสิง ช่างเหอะลุกพรวดพราดจากการเอนหลัง รีบขึ้นไปบนดาดฟ้า... เปิดประตูห้อง workshop เข้าไปค้นหา"เกรียงหวี"
"ต้องรีบปูกระเบื้องห้องน้ำชั้นล่างให้เสร็จก่อนลมหนาวพัดมา" ผมบอกตัวเอง! กระเบื้องปูพื้นแบบไม่ลื่น ๔ กล่องซื้อมาจากห้างไทวัสดุ...เตรียมไว้ตั้งแต่ปีที่แล้วหลังจากเสร็จงานทาสี!
เป็นการปูกระเบื้องใหม่ 10x10 ทับกระเบื้องเก่า 8x8 โดยใช้ปูนกาวสำเร็จ ช่างเหอะคิดว่าเกรียงหวีน่าจะเป็นเครื่องมือที่ช่วยให้ทำงานได้สะดวกและประหยัดปูน แต่อนิจจา...พอจะใช้งานเข้าจริงกลับหาไม่เจอ! ชั่งมัน เอ้ย ช่างมัน! ไม่มีเกรียงหวีก็ใช้เกรียงธรรมดา บ่ายวานนี้ผมผสมปูนแล้วลงมือปูกระเบื้องได้ ๑๒ แผ่น...
ไม่มีพิธีรีตรองมาก ไม่ต้องขึงเชือก ไม่ต้องวัดระดับ ผมปูกระเบื้องตามประสาช่างเหอะ เพราะดูผลงานช่างตัวจริงที่เค้าทำไว้ ก็ไม่เห็นว่าจะเนี้ยบอะไร ทำไปเถอะ...ถึงอย่างไรพื้นห้องน้ำก็คงดูสวยกว่าเดิมและไม่ลื่นด้วย! เช้านี้ผมรีบลงไปสำรวจ...
ปูนแห้งแล้วครับ ล้างและขัดทำความสะอาดซะหน่อย...
2 comments:
อ่านหัวเรื่องแล้วนึกถึงที่ตัดกระเบื้องขึ้นมาปุ๊บ....ที่ผ่านมาไม่เคยดูการทำงาน-หน้าตาเจ้าอุปกรณ์ตัวนี้ของช่างมาก่อน เคยซื้อตัวตัดกระจก แล้วก็เอาไปเก็บใว้ที่ไหนก็ไม่รู้ เวลาดูงานกระเบื้อง ก็จะเห็นที่ปูเสร็จ มักจะบ่นในใจหลายครั้ง เพราะค่อนข้างสำคัญมาก ช่างบางคนไม่มีศิลปะเอาเลย-มักง่าย........อ่านจบ อ้าว ช่างเหอะก็ไมม่มีซะงั้น 555
ตัวละพันกว่าบาท ถ้าปูกระเบื้องเยอะ ๆ จำเป็นต้องมีครับ ถึงช่างเหอะก็เถอะ 555
Post a Comment