หลัง FB Trip แต่ละครั้ง ผมมักสรุปให้เพื่อน ๆ ฟังเสมอว่ามีข้อผิดพลาดอันใดอันนำมาซึ่งความยากลำบากกว่าที่คาดไว้?
"FB Trip ไปถ้ำเอราวัณ" ผมวางแผนไว้ก่อนหน้านั้นแล้ว แต่เกิดปลี่ยนใจไม่ไปซะงั้น อยู่ ๆ ก็มาตัดสินใจออกเดินทางโดยมีเวลาเตรียมตัวและจัดของลงเป้อย่างกระทันหัน ในเช้าของวันที่จะต้องขี่เจ้าแชมป์ไปรอขึ้นรถไฟขบวน 408 ที่สถานีห้างฉัตรเวลา ๑๑ โมง เร่งรีบบรรจุเป้จนลืมของหลายอย่าง...ผมลืมกล้องถ่ายรูปที่เตรียมชาร์จไฟไว้อย่างดี แบตเตอรี่เต็มทั้ง ๒ ก้อน ลืมสบู่ กระติกน้ำ ยากันยุง สมุดบันทึก และช้อนส้อม ทุกอย่างนำมาซึ่งความเดือดร้อนมากบ้างน้อยบ้างตามประสาตาแก่หลงลืม!
ไม่ได้นำกล้องคู่ใจไปด้วย แต่ก็ยังดีที่คว้าเจ้า D50 พร้อมกับเลนส์ไวด์ราคาถูกของจีนไปด้วย กล้องถ่ายรูปที่คุณเมธีกรุณาให้ไว้ยังคงทำหน้าที่ได้ดี (ไม่น่าเชื่อว่าแบตเตอรี่ชาร์จครั้งนึงเก็บภาพได้กว่า ๓๐๐ บาน) ตลอดทริปผมชาร์จแบตฯ อีกครั้งขณะนอนค้างแรมที่อุทยานแห่งชาติฯ ถ่ายภาพได้เกือบ ๗๐๐ บาน กลับถึงบ้านแล้วแบตฯ ก็ยังไม่หมด!
แต่ข้อผิดพลาดที่ฉกาจฉกรรจ์ในทริปครั้งนี้ก็คือ ลืมกระเป๋าตูดมด อุปกรณ์สำคัญของการเดินทางแบบ FB Trip มันเป็นกระเป๋าที่บรรจุเต็นท์และเครื่องนอนทั้งหมด ที่จะช่วยให้ผมหมดกังวลเรื่องการพักค้างคืนที่ไหนก็ได้ที่โอกาสอำนวย!
จริง ๆ แล้วก็ใช่ว่าจะลืมเสียร้อยเปอร์เซนต์ เพราะนึกขึ้นได้ก็เมื่อปิดประตูล็อคบ้านแล้ว กำลังจะถีบจักรยานออกไปสถานีรถไฟ เจ้าตัวขี้เกียจนั่นแหละที่มันเหนี่ยวรั้งไม่ให้ผมลงรถไปไขประตูหยิบเอากระเป๋าตูดมด! (ผมมีแต่ backpack ที่บรรจุของมาไม่ครบเพียงใบเดียว)
ผมเสียค่าจักรยานและค่าตั้งเต็นท์รวมแค่ ๕๐ บาท (ค่าเข้าชมไม่คิดเพราะเป็น ส.ว.)
พอต้องกางเต็นท์นอนบนลานกางเต็นท์ (campground) เจ้าหน้าที่นำเครื่องเป่าเศษใบไม้มาเตรียมพื้นที่ไว้ให้ ผมก็ไม่มีเต็นท์ให้ตั้งนอน!!
หุหุ ต้องรับกรรมไปตามนั้น นอนบนพื้นคอนกรีตแข็งกร้าน ตาแก่เมืองรถม้าแก้ปัญหาด้วยการเอาโสร่งผ้าไหมมาปูรองนอน ต่อด้วยผ้าขนหนูผืนใหญ่ ใช้หมอนลมยัดไว้ตรงหัวซึ่งหันไปทางทิศตะวันออก เจ้าหน้าที่เห็นใจยกพัดลมเก่า ๆ ใบพัดบิ่น หยักไย่จับมาให้ แต่มันก็ยังทำหน้าที่ไล่ยุงได้เป็นอย่างดีทั้งคืน...
ก็เหมือนที่ผมไปอาศัยนอนที่หน่วยพิทักษ์ป่าตอยขุนตาลนั่นแหละ...
 |
| พักแรมที่หน่วยพิทักษ์ป่า ดอยขุนตาล |
 |
| พักแรมที่หน่วยพิทักษ์ป่า ดอยขุนตาล |
 |
| พักแรมที่หน่วยพิทักษ์ป่า ดอยขุนตาล |
คราวนี้ไม่มีช้อนชงกาแฟ ผมใช้ขาแว่นตาแทน ไม่มีถุงนอน แต่ก็โชคดีที่อากาศไม่หนาวเย็น...
No comments:
Post a Comment