เชียงใหม่-ระยอง-หลักสอง-ผักไห่

ได้หนังสือมาอีกหนึ่งเล่ม "เชียงใหม่-ระยอง-หลักสอง-ผักไห่" พูดได้ว่าเป็นอาหารสมองที่ผมพอใจมากกกก!

หนังสือหนา 342 หน้า ราคาปก 260 บาท ผมซื้อจากร้านหนังสือออนไลน์ในราคา 50 บาท...

เป็นหนังสือใหม่นะครับ ปกหน้าปกหลังพิมพ์ภาพสีบนกระดาษอาร์ต* น่าทะนุถนอมยิ่งนัก

ตรงกลางหน้า 3 จารึกไว้ว่า...

เชียงใหม่-ระยอง-หลักสอง-ผักไห่

Chiangmai - Rayong-Lak Song-Phak Hai

จากคอลัมน์ นอกตำรา ในเนชั่นสุดสัปดาห์ ชำระเรื่องสถานที่ต่าง ๆ ในแง่มุมใหม่ และข้อมูลใหม่ ไม่ซ้ำใคร พร้อมภาพประกอบมากมาย

เอนก นาวิกมูล

Anake Nawigamune

วิกิพีเดีย ให้ข้อมูลว่า...

เอนก นาวิกมูล (เกิด 14 มีนาคม พ.ศ. 2496) เป็นนักอนุรักษ์ นักวิชาการ นักประวัติศาสตร์ และนักเขียนสารคดีชาวไทย ผู้ก่อตั้งบ้านพิพิธภัณฑ์ ได้รับการยกย่องเชิดชูเกียรติจากคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติให้เป็น ศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ ประจำปี พ.ศ. 2563

เอนก เป็นคนที่รักการสะสมแสตมป์ รูปภาพ ถ่ายรูป การเขียนหนังสือและการวาดภาพ วาดการ์ตูนมาตั้งแต่เด็ก ๆ เพื่อน ๆ ในสมัยเรียนต่างชอบอ่านหนังสือการ์ตูน นิทาน ที่เอนกทำขึ้น สมัยที่เรียน มัธยมปลาย เอนก ได้รับมอบหมายให้เป็นสารานียกร หนังสือรุ่น ซึ่งถือเป็นงานหนังสือที่เอนกได้รับผิดชอบและทำได้ดีมากรุ่นหนึ่ง ของโรงเรียนวรนารีเฉลิม เขาเรียนจบปริญญาตรีที่คณะรัฐศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย เกียรตินิยม จากนั้นทำงานหนังสือพิมพ์ เป็นนักเขียนสารคดีเรื่องทางศิลปวัฒนธรรม เพลงพื้นบ้าน ภายหลังได้ทำงานที่ศูนย์สังคีตศิลป์ ธนาคารกรุงเทพ เชิงสะพานผ่านฟ้าฯ และริเริ่มก่อตั้ง "บ้านพิพิธภัณฑ์" เป็นพิพิธภัณฑ์จัดแสดงของใช้เก่าในชีวิตประจำวันของชาวเมืองชาวตลาด ซึ่งหน่วยงานรัฐและคนทั่วไปยังไม่สนใจเก็บรักษา โดยสร้างคำขวัญว่า "เก็บวันนี้ พรุ่งนี้ก็เก๋า"

ภาพจากวิกิพีเดีย - ขอขอบคุณ

สำนักพิมพ์แสงดาวพิมพ์คลอดหนังสือเล่มนี้ออกมาได้ดีเหลือเกิน หน้า 11 - 28 พิมพ์รูปสีบนกระดาษอาร์ต* เป็นรูปเก่าซึ่งหาดูได้ยาก บันทึกโดยคุณเอนก นาวิกมูล ผู้เขียน 

ส่วนหน้าอื่น ๆ ก็พิมพ์ด้วยภาพขาวดำบนกระดาษปอนด์** เนื้อดี มีจำนวนมากมาย... 

ตาแก่บ้านห้างฉัตรเกิดที่ตำบลคูหาสวรรค์ อำเภอภาษีเจริญ พ่อแม่อาศัยอยู่บ้านริมคลอง เรียนหนังสือ (ป.1-.2) ที่โรงเรียนประสาทวิทยาอนุขน สามแยกท่าพระ 

คลองบางกอกน้อย จาก facebook ภาพในอดีตหายาก - ขอขอบคุณ

ในหัวข้อเรื่อง "พบหลักสอง เพิ่มหลักสาม"  หน้า 120-121 เห็นรูปโรงเจ ประตูน้ำ และปากคลองภาษีเจริญด้านแยกจากคลองบางใหญ่ อดไม่ได้ที่จะยื่นนิ้วเข้าไปสัมผัส คิดย้อนกลับไปสมัยวัยเด็กน้อยลูกน้ำคลอง...

หลายคืนแล้วที่ได้ดูรูปและอ่านหนังสือเล่มนี้ก่อนนอน...ฝันดีมาตลอด!

-------------------------------------------------------------------------------

* กระดาษอาร์ต เป็นกระดาษเนื้อแน่นที่ผ่านการเคลือบผิวให้เรียบ มีทั้งแบบผิวเรียบด้านเดียวและแบบผิวเรียบทั้งสองด้าน สามารถแบ่งแยกย่อยออกไปได้อีกหลายประเภท ทั้งกระดาษอาร์ตมัน กระดาษอาร์ตด้าน กระดาษอาร์ตการ์ด เป็นต้น กระดาษอาร์ตเหมาะกับการพิมพ์สีหรืองานพิมพ์ที่เน้นความสวยงาม เช่น งานพิมพ์โปสเตอร์ โปสการ์ด ปกหนังสือ ใบปลิว บรรจุภัณฑ์ และแผ่นพับ เป็นต้น

 ** กระดาษปอนด์ คือกระดาษที่ผ่านการฟอก จึงอาจมีเศษผ้าปะปนอยู่ในเนื้อกระดาษ ทำให้ผิวกระดาษไม่เรียบ ราคาของกระดาษปอนด์ไม่สูงมาก เหมาะกับงานพิมพ์ที่ต้องการความคุ้มทุน รวมถึงงานพิมพ์ที่ต้องการความสวยงามในระดับปานกลาง เช่น แคตตาล็อก  (ที่มา - www.ofm.co.th/)

ผู้ช่วยช่างเหอะ

 เมื่อวันที่ 27 มิถุนายน 2566 ผมเขียนเรื่อง "ซ่อมเครื่องทำขนมปัง"  เล่าให้เพือน ๆ ฟังว่าตัวต้านทานไหม้ เพราะดันไปใช้ไฟจากระบบโซล่าเซลล์ ซึ่งมิได้เป็น Pure Sine Wave แต่เป็น Modified Square Wave 

chuphotic.com อธิบายว่า...

Pure Sine Wave คือคลื่นไฟฟ้าที่ดีที่สุด คล้ายกับกระแสไฟฟ้าธรรมดา มีความสม่ำเสมอของคลื่น พบในระบบไฟฟ้าทั่วไป เป็นระบบแบบ True Online UPS โดยจะมีชิ้นส่วนเพิ่มเติมใน Inverter ที่อยู่ภายใน การจ่ายไฟทำได้อย่างเสถียรจึงทำให้ราคาสูง...

Modified Square Wave คือคลื่นจากการผสมผสานระหว่างคลื่น Pure Sine Wave และ Square Wave เพื่อให้มีคุณภาพที่ดี แต่ราคาถูกลง โดยมีคลื่นที่ค่อนข้างเสถียร สามารถใช้ได้กับอุปกรณ์ไฟฟ้าแทบทุกชนิด แต่ไม่เหมาะกับอุปกรณ์ที่ต้องการความเสถียรในระดับสูง เช่น อุปกรณ์ทางการแพทย์ หรือเครื่องมือเซิร์ฟเวอร์ เป็นต้น

หลังจากซ่อมวันนั้นแล้วเครื่องก็ใช้งานได้ตามปกติ ผมใช้ทำขนมปังต่อมาได้อีกประมาณ 2-3 เดือน โดยใช้กับไฟบ้าน แต่แล้ววันหนึ่งก็เกิดเผลอเรอนำไปเสียบใช้กับไฟฟ้าจากระบบโซล่าเซลล์ มันก็เลยเสียอีก ด้วยอาการเดิม ผมทิ้งเครื่องไว้นานข้ามปี ต้องหันไปฝึกอบขนมปังโดยใช้เตาแก๊ส ทำให้ได้ทดลองทำขนมปังได้หลายอย่างโดยไม่ต้องอาศัยเครื่องทำขนมปัง  

เมื่อวานนี้ได้ฤกษ์ที่จะนำเครื่องทำขนมปังซึ่งเสียอยู่ออกมาซ่อมอีกครั้ง...ต้องรื้อออกมาดูตัวต้านทาน (resistor) โดยคาดว่าน่าจะขาดจากวงจรเหมือนเดิม  ผมทำตอนกลางคืนครับ โดยมีเจ้าอู่หลงตัวยุ่งคอยเข้ามาแทรก มันอยากทำหน้าที่เป็นผู้ช่วย ทั้ง ๆ ที่ไม่มีความรู้อะไรเลย นอกจากอยากมาอยู่ใกล้ ๆ เท่านั้น...

เกะกะจริง ๆ ทำให้ช่างเหอะทำงานไม่ถนัดเอาซะเลย!

ไม่ผิดครับ ขาข้างหนึ่งของ ตัวต้านทาน (resistor) ตัวเดิมหลุดออกจากแผงวงจร ผมต้องบัดกรีเข้าไปใหม่...

ในที่สุดเครื่องก็กลับมาทำงานได้ตามปกติ ผมลองใช้ทำขนมปังดูโดยใช้แป้ง 3 ถ้วยตวง ระหว่างเครื่องทำงาน เจ้าอู่หลงผู้ช่วยก็ได้แต่นอนมอง...

เสร็จแล้วจ้า... 

ขนมปังเนื้อแน่นเพื่อสุขภาพ

ผู้ช่วยช่างเหอะได้ลองชิมดูแล้ว บอกว่าโอ!

"ลาดัก-แคชเมียร์"

หนังสือ "ลาดัก-แคชเมียร์" คู่มือท่องเที่ยวอินเดียเหนือด้วยตัวเอง เป็นอาหารสมองจานเล็ก ๆ ที่ผมนำออกมาอ่านวันวานนี้

หนังสือพิมพ์ด้วยกระดาษเนื้อดีหนา 149 หน้า ราคา 155 บาท ผมซื้อมาราคาหนังสือมือสองแค่ 30 บาท

เรื่อง/ภาพ โดย "เพลงดาบแม่น้ำร้อยสาย" (กาเหว่า - ชลลดา เตียวสุวรรณ)

ภาพจาก raphansarn.com - ขอขอบคุณ

ผมชอบหนังสือที่จัดพิมพ์โดยสำนักพิมพ์วงกลมเป็นส่วนใหญ่ เพราะพิมพ์บนกระดาษเนื้อดี ใช้ฟอนต์ที่อ่านง่ายสบายตา รูปเล่มก็จัดได้สวย คุ้มค่าที่ได้ซื้อมาจริง ๆ ดูภาพปกหน้าของหนังสือที่อยู่บนสุดแล้วเอียงหนังสือให้แสงตกกระทบพื้นที่ครึ่งล่าง จะมีภาพลายเส้นสีเงินปรากฏให้เห็นเหมือนเล่นกล!

ด้วยรูปสีสวยงาม (ขนาดใกล้เคียงกับไพสการ์ด) 4 ใบพิมพ์ไว้พร้อมกับคำบรรยาย นับดูแล้วได้ประมาณ 62 บาน ทำให้ผมได้เห็นภาพภูเขา ทะเลสาบ สถานที่ท่องเที่ยวงดงาม ผู้คนและถนนหนทาง ฯลฯ นึกอยากดูเมื่อไหร่ก็เอาหนังสือมาเปิดดูได้ทุกเวลา...

ภาพสีแบบเต็มหน้าก็มี...

แผนที่ซึ่งแม้กาลเวลาจะผ่านไป เก่าแล้วแต่ก็ยังใช้เป็นข้อมูลสำหรับผู้ที่จะเดินทางไปลาดัก-แคชเมียร์ในวันข้างหน้าได้

หากได้ไปอินเดียอีกครั้ง จากเดลีผมก็อยากขึ้นเหนือไป ลาดัก-แคชเมียร์ และคิดว่าจะหาที่พักได้ไม่ยาก ด้วยข้อมูลจากหนังสือเล่มนี้...

หนังสือดีมีประโยชน์จริง ๆ ครับ...เล่มนี้!

ที่หลบภัยให้กับเพื่อน

เห็นภาพน้ำท่วมที่แม่สาย จังหวัดเชียงราย...รู้สึกเห็นใจผู้ประสบภัยเป็นอย่างยิ่ง ผมคิดถึงหลานเอ ไม่รู้ว่าจะพาครอบครัวหนีน้ำหลากได้ทันหรือเปล่า? ขอพระเจ้าคุ้มครองด้วยเทอญ

ภาพ capture จากรายการเรื่องเล่าเช้านี้ - ขอขอบคุณ

ที่ห้างฉัตร HBH (Hangchat Backpacker Hostel) ยังคงมิได้รับภัยพิบัติใด ๆ แสงแดดวันนี้ยังคงเจิดจ้าอบอุ่น ท้องฟ้าสดใส ผมตั้งใจว่าจะไม่ประกาศขาย เพื่อปลดพันธนาการแล้วเก็บเงินก้อนโตใส่กระเป๋า ออกเดินทางไปสุดขอบฟ้าตามที่ได้ฝันไว้...

ยังคงตั้งใจที่จะไป แต่จะเก็บบ้านหลังสุดท้ายหลังนี้ไว้ ผมอยากประกาศว่า ในอนาคตข้างหน้าไม่ว่าวันใดที่เกิดภัยพิบัติจนเพื่อน ๆ ต้องอพยพจากเมืองหลวงหรือภาตใต้แห่งใดขึ้นสู่ที่สูงในภาคเหนือ บ้านหลังนี้จะคอยรองรับให้ความช่วงเหลืออยู่เสมอ บนพื้นที่กว้างขวาง มีแต่เพียงตาแก่บ้านห้างฉัตรอยู่กับ "อู่หลง" เจ้าตัวยุ่งเท่านั้น

พร้อมจักรยานให้ผู้มาอาศัยได้ขี่ไปตลาด.... ในกรณีที่กงเล็บของภัยพิบัติยังเอื้อมมาไม่ถึง

เรื่องเสบียงอาหาร ผมเตรียมแป้งขนมปังไว้จำนวนหนึ่ง เพื่อทำขนมปังให้เพื่อน ๆ กิน...

การก่อสร้างสี่แยกไฟแดงช่วงนี้อาจจะไม่รุดหน้าเท่าที่ควร ผมก็ยังหวังว่าอีกไม่เกิน 2 เดือนจะแล้วเสร็จ รอให้เพื่อน ๆ ได้มาเยือน 

เตรียมตัวและสำรองพลังงานสำรองไว้ด้วยนะครับ...อย่าได้ประมาทเป็นอันขาด!

คิดถึงหอยทอดตลาดเหมืองลึก

ปลายปีที่แล้ว... ผมเขียนเรื่องตั้งเต็นท์นอนกลางตลาดเหมืองลึก อ.แม่ทา จ.ลำพูน

 

เล่าไว้ใน facebook ด้วยว่า....

ปั่นมาเรื่อย ๆ ขณะที่มืดลงทุกที แล้วก็มาถึงจุดหนึ่งซึ่งบันไดหลุดอีกครั้ง ที่ตลาดบ้านเหมืองลึก ผมหยุดซ่อมอีก แต่คราวนี้ฝนตก ถนนข้างหน้ามืดมิด ไฟท้ายไฟหน้าที่เตรียมมาก็แบตหมดโดยบังเอิญ เหลืออีก 18 กิโลเมตรถึงจุดหมายแต่ไปไม่ได้แล้ว พ่อค้าบอกให้นอนที่ตลาดเถอะ...ตกลงต้องนอนตลาด กลางพื้นคอนกรีต
สั่งหอยทอดซึ่งมีแต่แป้งมากินเป็นอาหารเย็น...(35 บาท) น้ำเย็นขวดใหญ่ (15 บาท)...
สองทุ่มครึ่ง...กางเต็นท์แล้ว เค้าปิดไฟหมด เหลือตาแก่บ้านห้างฉัตรคนเดียวนอนฟังเสียงฝนตกและรถที่วิ่งผ่านมานาน ๆ ครั้ง...

 

ผ่านมาได้ 10 เดือนแล้ว...ทุกวันนี้ผมยังคงคิดเดินทางไปทางนั้นอีกครั้งกับเอ็ดดี้และอู่หลงเพื่อไปยังผาช่อ(แกรนด์แคนยอนเมืองไทย)  ซึ่งก็คงอีกไม่นานที่ Travels with Oolong ไปผาช่อ จะ hit the road

 

ภาพจาก MGRonline - ขอขอบคุณ

 

เช้าวันนี้ตาแก่บ้านห้างฉัตรรู้สึกดีใจเมื่อได้รับโทรศัพท์จากเพื่อนมงฟอร์ตซึ่งเป็นห่วงเป็นใยเมื่อเห็นผมหายเงียบไปนาน คำพูดให้กำลังใจจากเพื่อนทำให้ตัดสินใจที่จะกลับคืนสู่ cyber world และโพสต์ลง social media อีกครั้ง ขอเริ่มด้วยเรื่องอาหารซึ่งหาซื้อได้ไม่ง่ายนัก แต่ทำได้ง่าย ๆ ด้วยงบประมาณเพียงเล็กน้อย ที่เรียกกันว่า "หอยทอด"  จากที่ผมเกริ่นนำด้วยเรื่อง "หอยทอด" ราคา 35 บาท แม้มีแต่แป้งและวิญญาณหอย ผมก็พอใจ เพราะมันช่วยให้อิ่มท้องก่อนเข้าเต็นท์นอนค้างคืนที่ตลาดเหมืองลึก!

 

 

 

คุยรับกำลังใจจากเพื่อนเสร็จ ผมก็ลงมือทำ หอยทอด (ปลอม) ทันที เริ่มด้วยแป้งโกกิ (ของเหลือใช้ใกล้หมดอายุ) เอามาผสมน้ำแล้วหั่นเต้าหู้เป็นชิ้นเล็ก ๆ (ใช้แทนหอย) ใส่ลงไป คน ๆๆ จากนั้นก็เทส่วนผสมนั้นลงทอดในกระทะ (ด้วยน้ำมันพืชพอประมาณ) รอจนสุกได้ที่ ก็ปรุงรสด้วยน้ำปลา น้ำตาล มะนาว พริกป่น ได้รสถูกปากแล้วต๊อกไข่ใส่ตรงกลาง 1 ฟอง ผัด ๆๆๆ  ปิดท้ายด้วยถั่วงอก (มากหน่อยก็ได้)

 

หอยทอดที่เหลือในกระทะหลังจากตัดไปกินแล้ว 1 จาน

 

ลงทุน 30 บาท (รวมค่าแก๊ส) ทำได้ 3 จาน เรียกได้ว่ากินจนเบื่อหอดทอดไปอีกนานเลยล่ะ!

River of no return

เวลาคืบคลานไป...ครบร้อยวันแล้วสินะที่พี่ชายจากผมไป! ทุกอย่างผ่านไป เปรียบเหมือนสายน้ำที่ไม่ไหลกลับ (River of no return)

 

 

น้องชายก็ได้แต่คิดถึง เช้านี้ขึ้นไปบนดาดฟ้า...มองเห็นดอยขุนตานได้ชัดเจน

 

เบื้องล่าง...งานสร้างสี่แยกไฟแดงบนถนนซุปเปอร์ไฮเวย์ยังคงดำเนินต่อไป (ทราบว่าสิ้นสุดสัญญาเดือนพฤศจิกายน) ตอนนี้การเทคอนกรีตไหล่ถนนซึ่งผ่านหน้าบ้านผมเพิ่งแล้วเสร็จ...

ในขณะที่ถนนใหญ่รุดหน้าไปได้ไม่น้อย...

 

 

เมื่อวางเหล็กเรียบร้อย เค้าก็จะเรียกรถคอนกรีตผสมเสร็จนำปูนมาเทพื้นคอนกรีตหนาประมาณ 1 คืบ...

 

 

 

ช่วงนี้ฝุ่นเยอะ...งานช่างเหอะที่รออยู่คือล้างทำความสะอาดแผงโซล่าเซลล์ซึ่งต้องปีนขึ้นไป!

 

 

พลังงานจากแสงอาทิตย์ตอนนี้มีปัญหาเรื่องแบตเตอรี่เสีย นำมาใช้กับระบบคอมพิวเตอร์ที่ชั้นสองได้ลดน้อยลง ผมต้องแก้ไขระบบใช้ไฟฟรีให้กลับมาดีเหมือนเดิม...

 

 

อู่หลงก็ยังคงตามติด สุขภาพแย่ลง (คงเป็นเพราะอ้วนด้วย) ไม่ว่าผมจะทำงานที่ไหนตั้งแต่ชั้นล่างถึงดาดฟ้า มันก็ตามมานอนอยู่ด้วยใกล้ ๆ ตอนนี้ไม่จ้องมองแล้ว.... นอนลูกเดียว!!

  

 

อาการเวียนศีรษะยังเกาะกุมเหนียวแน่นตาแก่บ้านห้างฉัตร จะอาศัยอยู่บนตึก 4 ชั้นกับผู้พิทักษ์ผู้ซื่อสัตย์ ได้อีกนานเท่าใดมิอาจรู้ได้??? ทุกวันนี้ได้แต่เฝ้ามองเด็ก ๆ ที่โตเป็นหนุ่มสาวด้วยความรู้สึกปล่อยวางแลพร้อมที่จะจากไป

เลิกใส่ใจกับรัฐบาลสืบสันดาน กระผมไม่ขอรับเงินหมื่นบาทนะครับ!