บ่ายวันนี้ท้องฟ้าแจ่มใส อากาศไม่ร้อนนัก ตาแก่บ้านห้างฉัตรขี่จักรยาน DIY (สหัสเดช) ไปจ่ายค่าเก็บขยะที่เทศบาลตำบลห้างฉัตรแม่ตาล ซึ่งอยู่ห่างจากบ้านประมาณ 3.5 กิโลเมตร...
ก่อนปิดประตูเห็นอู่หลงมองมาด้วยสายตาวิงวอนขอไปด้วย!! บอกว่าไปด้วยไม่ได้เพราะขี่จักรยานไป...ให้อยู่บ้าน จากร้านเปียโน...ผมขี่จักรยานผ่านสี่แยกไฟแดงสายใน (2) ไปยังเทศบาลตำบลห้างฉัตรแม่ตาล (3)
.jpg)
จ่ายค่าเก็บขยะ 1 ปี 240 บาท...
เจ้าหน้าที่ยื่นสำเนาใบเสร็จรับเงินซึ่งพิมพ์ลงบนกระดาษ A4 80g 2 แผ่นให้ ผมรับมาแล้วถามว่า "น้อง ทำไมไม่ลดใช้ทรัพยากร?" ผมหมายถึงกระดาษเนื้อดีซึ่งใช้พื้นที่แค่เพียงครึ่งแผ่น หน้าหลังว่างเปล่า! แถมยังพิมพ์ด้วยหมึกพิมพ์ทั้งสีและขาวดำด้วยเครื่อง printer
เนื่องจากผมเป็นคนรักหนังสือและกระดาษมาก ๆ รู้สึกเสียดายกับอีแค่สำเนาใบเสร็จรับเงินค่าเก็บขยะเดือนละ 20 บาท ไม่อยากให้สิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ รับมาแล้วก็ทิ้ง มิได้ก่อประโยชน์อันใด เจ้าหน้าที่บอกว่าทางเทศบาลจัดให้ก็ต้องใช้ ผมนึกไปถึงใบเสร็จรับเงินเล่มเล็กรองกระดาษก๊อปปี้ในยุคเก่า เขียนด้วยมือแล้วฉีกสำเนาให้ผู้จ่ายเงิน คิดว่าน่าจะประหยัดงบวัสดุครุภัณฑ์ของหน่วยงานรัฐได้มากอยู่ เพราะทั้งหมึกพิมพ์ กระดาษ A4 ค่าไฟฟ้า ค่าสึกหรอ โฮ้ย...มันสิ้นเปลืองทั้งนั้น!!
ออกจากเทศบาลตำบลห้างฉัตรแม่ตาล (3) ผมปั่นจักรยานผ่านคริสตจักรร่มพระคุณห้างฉัตร หยุดแวะเก็บภาพไว้หน่อย...
ไปดูที่ดินซึ่งมีคนบอกขาย... แล้วขี่จักรยานข้ามทางรถไฟกลับบ้านร้านเปียโน
เป็นทริปสั้น ๆ กับสหัสเดช ระยะทางไม่ถึงสิบกิโลเมตรครับ!
No comments:
Post a Comment