หน้าฝนย่างเข้ามาแทนที่หน้าร้อนแล้ว! เช้านี้ผมถ่ายภาพวิวหลังบ้านจากดาดฟ้า นำมาปรับแต่งให้มีลักษณะคล้ายภาพวาดสีน้ำ
ภาพของภูเขาซึ่งหายไปในช่วงมีปัญหาหมอกควัน ปรากฏให้เห็นแล้วที่สุดขอบฟ้า ต้นไม้ต่างยิ้มร่าเมื่อเทวดาโปรยปรายสายฝน!
หน้าแล้งที่ผ่านไปในปีนี้ จัดว่ารุนแรงกว่า ๔-๕ ปีที่ผ่านมา บ้านห้างฉัตรของผมประสบปัญหาน้ำประปาขาดแคลน เนื่องจากระดับน้ำใต้ดินลดน้อย ประปาบ้านหัวหนองต้องปิดเปิด จ่ายน้ำมาให้ใช้แค่วันละ ๒ ชั่วโมง ตอนเช้า ๗ โมงถึง ๘ โมง ตอนเย็นลุงหยัดผู้ดูแลระบบน้ำก็จะเปิดให้มาอีกชั่วโมงกว่า ๆ
บ้านผมอยู่ปลายทาง น้ำที่ไหลมาถึงไม่แรงพอที่จะไหลขึ้นสู่ถังเก็บบนชั้นสอง ใช้โอ่งมังกรรองรับน้ำจากก๊อกชั้นล่างไว้ก่อน.. ผมต้องตื่นแต่เช้าเพื่อรอน้ำ!
ไปค้นเจอเจ้าไดโว่ที่เคยซื้อไว้เมื่อ ๓๐ ปีก่อน ผมนำมาลองสูบน้ำจากโอ่งขึ้นสู่ถังเก็บบนชั้นสอง โชคดีที่มันยังสามารถใช้งานได้ การส่งน้ำขึ้นชั้นสองแล้วสูบขึ้นไปเก็บในถังบนดาดฟ้าอีกต่อนึงนั้นค่อนข้างเหนื่อย วัน ๆ ต้องเสียเวลา ๒-๓ ชั่วโมงกับการทำให้มีน้ำใช้! แต่แล้ววันนึงเครื่องสูบที่เห็นก็เสีย มันไม่หมุนและมีไฟรั่ว ผมโชคดีที่ไม่ดูดตายคาห้องน้ำ!
รอดชีวิตไปได้อีกหนึ่งครั้งครับ ผมต้องรีบหาวิธีสูบน้ำจากโอ่งมังกรขึ้นไปยังถังเก็บบนชั้นสองให้ได้ เดี๋ยวจะเล่าให้เพื่อน ๆ ฟัง...
