เขียนด้วยความเป็นห่วง

อยากเขียนคุยกับเพื่อน ๆ ทุกวันครับ...ช่วงนี้ เพราะไม่รู้ว่านาทีไหนจะเกิดภัยพิบัติขึ้นมาไม่ว่าจะใกล้หรือไกลตัว!

ภาพจากอินเทอร์เน็ต - ขอขอบคุณ

เมื่อคืนนี้สะดุ้งตื่นตอนตีสอง เหงื่อท่วมตัว มองไปทางไหนมืดหมด ผมพบว่าไฟดับหลังจากเกิดพายุระดับเบาบางได้ไม่นานนัก รีบคว้าไฟฉายลุกขึ้นเดินลงไปชั้นล่าง เปิดประตูออกไปสำรวจที่หน้าบ้าน พบว่าบ้านหลายหลังก็ไม่มีแสงไฟ คงต้องรอให้ช่างมาซ่อม กลับขึ้นมาไม่นานได้ยินเสียงคนโหวกเหวกคิดว่าช่างไฟคงมาแล้ว ไม่ช้าไฟฟ้าก็มาตามเดิม!...

 

ผมเขียนเล่าให้เพื่อน ๆ อ่าน เพื่อย้ำเตือนให้เตรียมพร้อมสำหรับเหตุการณ์ร้ายทุกอย่าง เพื่อน ๆ มีไฟฉายไว้ใกล้ตัวสามารถหยิบขึ้นมาใช้ได้ทันทีในยามค่ำคืนเมือไฟฟ้าดับหรือเปล่า? มีเทียนไขจุดที่โต๊ะอาหารส่องสว่างยามสิ้นกระแสไฟหรือไม่? หรือว่าจะปล่อยให้ต้องเดินควานหาทางเดินในความมืดมิด? เตรียมไว้นะครับ...เพื่อน ๆ  อ่อ! เช้านี้ตาแก่เมืองรถม้าขึ้นไปสำรวจบนดาดฟ้า หลังจากโดนหางพายุเมื่อคืนนี้ เห็นตำลึงไต่ขึ้นไปถึงป้ายลุงน้ำชา...เก็บภาพมาฝากเพื่อน ๆ แล้วดังนี้

กลีบดอกสีขาวอ้าแขนเปิดอ้ารอเวลาให้แมลงมาแสวงหาเกสร....

 

 

ใกล้ ๆ กันผมเห็นมะละกอก่อเกิด แถมมีต้นโพธิ์โผล่ขนาบข้าง นกคงพามา เห็นเค้าบอกว่าไม่ควรปลูกไว้ที่บ้าน?

ที่อยากได้ก็เห็นจะเป็นกะเพรา ผมเอาทั้งนั้นไม่ว่าเขียวหรือแดง...ที่เห็นอยู่นั่นมันไม่มากพอ!

 

 

ลูกตำลึงสุกเอาไปทำอะไรดี? หรือจะดูแค่สีสัน!

ที่แน่ ๆ อีกไม่นานก็จะได้เห็นถั่วปีมีผล...

ตอนนี้ก็ดูลูกหม่อนไปก่อนเด้อ...

ดูแลสุขภาพให้ดีน้า อะไรจะเกิดมันก็เกิด! เตรียมตัวไว้ครับ!

FB Trip เดือนเมษา

ดูรายการที่นายกทักษิณพูดคุยออนไลน์มาจากดูไบหลายครั้ง... ตาแก่เมืองรถม้าเห็นรูปร่างหน้าตาของท่านแล้วรู้สึกอิจฉาในสุขภาพอันแข็งแรงของเพื่อนมงฟอร์ต ๐๘ คนนี้ยิ่งนัก

 
 

 

ดวงตาแจ่มใส ผมเผ้าดกดำ สมองเฉียบไว พูดจาคล่องแคล่ว มากด้วยความรู้ที่อัดแน่นในสมอง ยังไม่รวมถึงทรัพย์สินมากมายมหาศาล ผมหันกลับมามองรูปตัวเองก็ต้องร้องโห โอ...มันช่างต่างกันเหลือเกิน

 

 

 

ตาแก่คนนี้หนวดเคราหงอก ใส่เสื้อสีเดียวกันแต่ราคาต่างกัน ถ้าเป็นอินเดียคนผมดำอยู่วรรณะกษัตริย์ ตาแก่ผมขาวก็น่าจะแค่ศูทร โชคดีที่เป็นเชียงใหม่...สมัยนั้นเราเป็นเพื่อนกันได้!

 

ฟัง ๆ ดูแล้ว...ส่วนใหญ่พูดถึงอนาคตอันยาวไกลและชีวิตที่มองไม่เห็นจุดจบ (รวมทั้งลุง ๘๔,๐๐๐ เซลล๋คนที่กำลังบริหารประเทศก็ยังวางแผนว่าจะอยู่ถึงปี ๒๕๗๐) ในขณะที่ตาแก่เมืองรถม้าคนนี้ไม่มีอะไรให้ใฝ่ฝันยาวไกลเกินกว่า Final Trip ในปี ๒๕๖๖ หรือ ๒๕๖๗ อีกแล้ว! กล่าวคือผมมีเวลาประมาณ ๒ ปีในการเตรียมตัว สำหรับการเดินทางไกลด้วยจักรยาน...ผมจะต้องเตรียมใจและร่างกายให้พร้อม ต้องทดสอบเดินทางระยะสั้น ๆ ไม่เกินหนึ่งพันกิโลเมตรสัก ๒-๓ ทริปก่อนออกเดินทางจริง ซึ่งถ้าไม่มีอะไรติดขัด เดือนเมษานี้ผมก็อยากจะ hit the road ให้ได้ เส้นทางที่คิดไว้กะว่าจะประมาณ ๖๐๐ กิโลเมตรดังนี้...

 

 

 

ทีนี้...มันติดอยู่ที่ว่าผมจะเลือกใช้จักรยานคันไหนดี? มีอยู่ ๓ คันคือ เจ้ายักษ์ (ทัวร์ริ่งสีเขียว) สหัสเดช (เสือหมอบสีขาว) และเสือภูเขาสีน้ำเงิน คันที่กำลังประกอบอยู่ (ยังไม่มีชื่อ)...

 

 

 

เพื่อน ๆ ช่วยผมคิดหน่อย....

รถดูดส้วมห้างฉัตร

เที่ยงวันนี้... ผมปั่นจักรยาน (เจ้ายักษ์) ไปกดเงินที่ตู้เอทีเอ็มหน้าห้างโลตัสใกล้บ้าน เบิกมา ๔๐๐ บาท เหลือเงินติดบัญชีอยู่แค่ ๑๔๓.๘๑ บาท

 

กระเป๋าแห้งอย่างเห็นได้ชัด แต่ผมก็ต้องกดเงินมา ๔๐๐ บาท เพื่อเตรียมไว้จ่ายค่ารถดูดส้วมซึ่งจะมาตอนบ่าย ๆ   

 

  

ล่วงเลยมาเนิ่นนานหลายปี งานร้านเปียโนของผมก็ยังไม่สำเร็จ ตอนนี้ไม่มีเวลาเหลือให้อีกแล้ว ผมต้องเร่งมือให้เสร็จภายในเดือนเมษายน ห้องสุขาในห้องพยาบาลซึ่งผมติดตั้งชักโครกแบบต่อท่อออกผนังทิ้งไว้แต่ใช้งานไม่ได้เพราะยังไม่ได้ต่อท่อปฏิกูลให้เข้าที่... 

 

เช้านี้โทรศัพท์หารถดูดส้วม เจ้าแรกผู้รับสายพูดจาเหมือนคนเพิ่งตื่นนอน ไม่เป็นมือโปร ไม่มี service mind บอกผมว่าค่าบริการ ๔๐๐ บาท ผมรับทราบและคิดในใจว่าครั้งก่อนเค้าคิด ๓๐๐ บาท แต่ตอนนี้อะไรก็ขึ้นราคาหมด ถ้าเป็น ๔๐๐ บาทก็คิดว่ายอมรับได้ เพียงแต่การพูดจากทางโทรศัพท์ทำให้ผมยังไม่ตัดสินใจโอเค อยากจะลองสอบถามเจ้าอื่นดูอีกสักแห่ง ผมโทรไปแห่งที่สอง เจ้านี้รับโทรศัพท์แล้วพูดจาดีหน่อย บอกว่าค่าบริการ ๕๐๐ บาท ผมขอต่อรอง เค้าลดให้เหลือ ๔๐๐ บาทเท่ากับเจ้าแรก ผมตกลงใจว่าจ้างทันที...บ่ายสี่โมงกว่า ๆ รถดูดส้วมมาแล้วกั๊บ

คุณดั้มนำเจ้างูยักษ์เข้ามาในบ้าน...

หย่อนหัวมันลงในท่อฝาส้วม....

 ลำตัวงูเหลือมยักษ์ขยับตัวเล็กน้อยเมื่อเริ่มเดินเครื่องสูบ...

 

เรียบร้อยแล้ว ชีวีสั้นยิ่งนัก ดูดส้วมครั้งนี้แล้วผมอาจไม่มีโอกาสได้โทรเรียกคุณดั้มอีก!

ผมอยู่ได้ (บอกอีกที)

น้ำมันแพง เงินเฟ้อ สินค้าขึ้นราคา ผมรู้และสัมผัสได้กับประสบการณ์จริง ข้าวมันไก่ไหหลำเจ้าประจำก็ประกาศขึ้นราคาจาก ๓๕ บาทเป็น ๔๐ บาทแย้ว!

สำหรับตัวเองแล้ว...ผมบอกได้ว่า "อยู่ได้" เพราะกินผักกินหญ้าเป็นส่วนใหญ่ แถมยังมีอาหารราคาถูกที่แม่ค้านำมาวางขายให้เลือกซื้อกลับมากินในราคาถูก อย่างเช่นน้ำพริกปลาและผักสด (กระถินและแตงกวา) ที่เห็นเนี้ยแค่ ๑๐ บาทเองครับ...

ซื้อผักขี้เหล็ก (ต้มให้เสร็จ) มาอีก ๑ มัด ๕ บาท...

ของแพงหน่อยก็เห็นจะเป็นหน่อไม้ฝรั่ง... ๓ มัด ๕๐ บาท

ส้มตำป้านาในเมืองห้างฉัตรเป็นเจ้าเดียวที่ไม่ประกาศขึ้นราคา...

 

ถั่วลิสงคั่วก็ยังถุงละ ๑๐ บาท...

 

เคยบอกเพื่อน ๆ มาครั้งนึงแล้วว่า "ผมอยู่ได้"  โชคดีที่มาอยู่ห้างฉัตร...วันนี้ขอบอกอีกทีครับ

ซื้อกล้วย...เลือกสวย ๆ หน่อยดิ

 

วันอาทิตย์อีกแล้ว วันนี้ผมขี่เจ้าแชมป์ไปตลาดนัดวันอาทิตย์ (M) ตรงริมทางหลวงหมายเลข 1039 ตามปกติ...

 

 

 

พกสตางค์ไป ๓๐๐ บาท เดินจ่ายซื้อของหนึ่งรอบเหลือเงินติดกระเป๋าแค่ ๑๐ บาท...

 

 

เดินหิ้วของพะรุงพะรังออกมาตรงทางออก  "ป้าคล้าย" แม่ค้าเจ้าประจำเรียกให้อุดหนุน มองเห็นกล้วยหอมที่อยู่ในถุง แนะนำผมเสียงดังด้วยคำเมืองแปลได้ว่า "ซื้อกล้วย...เลือกสวย ๆ หน่อยดิ"  ผมแอบหัวเราะอยู่ในใจ กลับบ้านมาถ่ายภาพกล้วยหอมและมะละกอที่ซื้อมาจากแม่ค้าขับรถเก๋งไปขายของแบกะดิน  อืมมม์....ก็น่าให้ป้าคล้ายตำหนิจริง ๆ ด้วย เพราะเจ้ากล้วยหอมมันดูไม่สวยเอาซะเลย ...

 

 

จริง ๆ แล้วมันดำแต่ภายนอกเท่านั้น ผมปอกกิน ๑ ลูกเห็นเนื้อในไร้ตำหนิ ทั้งหวีมีอยู่ ๑๔ ลูก ผมซื้อมาแค่ ๒๐ บาทเอง  ราคานี้ซื้อตามแผงผลไม้ทั่ว ๆ ไปไม่ได้นะ ที่นี่แม้ค้าสาวสวยเค้าตัดจากสวนที่บ้านนำใส่รถเก๋งโตโยต้าคันงามมาวางขายพร้อมกับผักผลไม้อื่น ๆ  ผมมักจะอุดหนุนเป็นประจำ เพราะได้ของถูกจากสวนโดยตรง อย่างเจ้ามะละกอลูกที่เห็นนั่นก็ ๑๐ บาท ดอกและลูกฟักทองอ่อนกองใหญ่นี่ก็ ๑๐ บาท....

 

 

แตงกวาปลอดยาฆ่าแมลงกองเนี้ยก็ ๑๐ บาทครับ...

 

หากป้าคล้ายรู้ความจริง...แกคงไม่ว่าผม อิอิ

ตีนผี L-TWOO

 

เจ้ายักษ์ (Giant - New Spirit) ตอนซื้อมามีเฟืองหลัง ๖ ใบ จานหน้า ๒ ใบ ใช้ shifter แบบโบราณ...

 

 

กำลังคืนความเป็น vintage ให้เจ้ายักษ์อยู่ครับ...ผมพยายามนำอุปกรณ์ดั้งเดิมกลับมาใช้ให้หมด มีเพียงบางอย่างที่จำเป็นต้องเปลี่ยนคือ ตีนผีและ shifler ซึ่งนำมาใช้กับเฟืองหลัง ๙ สปีด แทนที่จะใช้ยี่ห้อ Shimano ผมตัดสินใจสั่งตีนผีและ shifter ยี่ห้อ L-TWOO A5 ผลิตในจีน ราคาถูกกว่า Shimano ใช้ดีไม่ดียังไม่รู้...ผมได้ยินมาว่าชุดเกียร์จีนนั้นตั้งยากกว่า แต่ก็อยากจะลองดูครับ

 

สินค้ามาแล้วครับ ตีนผีดูหน้าตาต่างกับของชิอย่างเห็นได้ชัด...

 

 

 

 

 

ช่างเหอะลงมือใส่ให้เจ้ายักษ์ทันที...ไม่ต้องอาศัยตัวต่อตีนผี (roadlink) เพราะเค้าเขียนบอกไว้ว่าตีนผี L-TWOO ตัวนี้สามารถใช้ได้กับเฟืองหลังใหญ่สุด ๔๒ ฟัน

 

 

 

ผมว่า L-TWOO เค้าทำได้ไม่เลวนะครับ....

 

 

 

Shifter ก็เช่นกัน....

 

 

ติดตั้งไม่ยาก...แต่ยอมรับว่าปรับแต่งให้ทำงานถูกต้องนั้นยากกว่าของชิมาโน่จริง ๆ ผมกด shiflter เปลี่ยนเกียร์แล้วกระโดดไปมา เดี๋ยวดีเดี๋ยวไม่ดี ต้องแก้ไขด้วยการใช้สายเกียร์มีปลอกสายรวดเดียวเลย ทำให้การเคลื่อนตัวของสายเกียร์ไม่ติดขัด สุดท้ายแล้วเจ้า L-TWOO ก็ทำงานได้เป็นที่น่าพอใจ

ดูเหมือนว่าจะเสร็จสมบูรณ์แล้ว...ดูเทห์เชียว!

 

 

ต้องทดสอบกับการปั่นทางไกลจริง ๆ จัง ๆ อีกที