Wednesday, November 29, 2023

ไม่เอาหมื่นบาท

รัฐบาลพลิกขั้วเขาขึ้นเงินเดือนให้ข้าราชการใหม่ 10 เปอร์เซนต์ ผมไม่ว่าหรอกครับ แต่รู้มั้ย...ตั้งแต่รัฐบาลซึ่งมีนายกฯ และคณะรัฐมนตรีแต่ละคนมีเงินเป็นร้อยเป็นพันล้านบาทมาบริหารประเทศ 10 ปี ได้ทำให้ราคาของกินของใช้ในชีวิตประจำวันมันได้ไต่ขึ้นไปรออยู่ล่วงหน้าแล้วอย่างเห็นได้ชัด  ก๋วยเตี๋ยวชามละ 50 บาท ไม่น่าเชื่อจริง ๆ ว่าราคามันจะอัพขึ้นถึงขนาดนั้น แล้วเป็นไง? พอขี้นราคา คนมากินน้อยลง ในที่สุดร้านก็ต้องปิดตัว ที่เขาขึ้นราคามันมิใช่ 10 เปอร์เซนต์ แต่มันคือ 20 เปอร์เซนต์ แล้วรัฐบาลขึ้นเงินเดือนให้ 10 เปอร์เซนต์มันจะพอหรือ? 
 
แต่ก่อนปั่นจักรยานเหนื่อยล้า...ผมแวะหาซื้อนมแลคตาซอยได้ในราคากล่องละ 10 บาท ไม่ว่าร้านของชำเล็ก ๆ ในหมู่บ้านก็พอซื้อได้ แต่เดี๋ยวนี้ขึ้นราคาเป็น 12 บาทกันหมดแล้ว 
 
ผมไม่แปลกใจที่เห็นเศรษฐกิจตกต่ำจนรัฐบาลเอาไปอ้างว่าเป็นวิกฤต ต้องแจกเงินให้คนละหมื่นบาทเพื่อกระตุ้นให้เกิดการจับจ่าย มันเป็นได้แค่ไม่นานหรอกครับ ในที่สุดมันก็จะทรุดลงไปมากกว่าเดิม เงินส่วนใหญ่จะไหลเข้ากระเป๋าเจ้าสัวหมดนั่นแหละ! ไม่ต้องเอาเงิน 1 หมื่นบาทมาแจกให้นะ ผมก็ไม่เอาหรอกครับ ขออยู่กับชีวิตที่พอเพียงกินน้อยใช้น้อยต่อไปจนกว่าสิ้นเวรสิ้นกรรมก็แล้วกัน...
 
เช้านี้ไปตลาดบ้านปันง้าวตั้งแต่ยังไม่ 6 โมง ซื้อของกินมามากมายจนแทบไม่อยากเชื่อเลยว่าเจ้าสหัสเดชจะบรรทุกมาได้? มีบางอย่างที่นาน ๆ จะได้เจอ ผมรู้สึกมีความสุขที่ได้อุดหนุนชาวบ้านผู้อุตส่าห์เก็บพืชผักผลไม้ที่บ้านมาวางขายอยู่ข้างรั้ววัด...มะละกอ 1 ลูก 10 บาท กะทกรกหรือเสาวรส 2 ถุง ๆ ละ 10 บาท กล้วยหวีละ 5 บาท...
 
  

ได้ไข่จากเป็ด (อารมณ์ดีเพราะถูกเลี้ยงตามท้องนา) มาอีก 10 ฟอง 50 บาท เอามาทำไข่เค็ม    แถมยังเจอถั่วปีที่อยากกินอีก ซื้อมา 4 มัด ๆ ละ 5 บาท ผมแกะได้เม็ดถั่วปีจานใหญ่เอาไปนึ่ง (แบ่งไว้หน่อยนึงเพื่อเอาไปเพาะ)

 

ดอกแค 5 บาท ผักชี 5 บาท ถั่วพู 10 บาท ถั่วแปป 10 บาท ผักกาดน้อย 10 บาท...

ใช้วิธีนึ่ง...ไม่ต้องผัดต้องทอด 

ส่วนกล้วยก็เอามาทำกล้วยตาก...เพื่อเป็นเสบียงสำหรับทริปปั่นจักรยานครั้งต่อไป 
 
  
 
เปลือกกล้วยและถั่วปีอย่างเอาไปทิ้งรวมกันในขยะแห้งนะครับ แยกขยะด้วย ผมเอาไปทำปุ๋ยหมักบนดาดฟ้าครับผม...


อยู่ได้ครับ มตห. ไม่ต้องห่วง ผมมีความสุขในการกินด้วย...

Sunday, November 19, 2023

โอกาสทองของ Banian

ขึ้นมานั่งดื่มกาแฟรับลมหนาวบนดาดฟ้า...ผมมองออกไปทางทิศเหนือ 

 

เห็นเทือกเขาอยู่ข้างหน้า...คิดว่าน่าจะเป็น "ดอยขุนตาล" ซึ่งมีอุทยานแห่งชาติอยู่บนนั้น ก่อนสิ้นเดือนนี้ผมจะพาเจ้า Banian นั่งรถไฟขบวน 407 ไปตั้งเต็นท์นอนสักคืน

สำหรับ "เวียงลอ จ.พะเยา" ยังคงเป็นจุดหมายที่ต้องไปให้ได้ครับ เพียงแต่จักรยานผมอาจจะเปลี่ยนจากสหัสเดชเป็น Banian ซึ่งนอกจากขึ้นรถไฟแล้วยังสามารถพับเอาขึ้นรถทัวร์หรือรถสองแถวได้...


คงต้องเปลี่ยนยางและตรวจเช็คให้ดีก่อนออกเดินทางครับผม! 

ขนมปังถั่วปี

วันก่อนผมเขียนเรื่อง "2566 ถั่วปีมีแล้ว!" ....ด้วยความหวังว่าจะหาซื้อได้อีก แต่ปรากฏว่ามีขายแค่วันเดียวก็ไม่มีอีก

วันนี้ตาแก่บ้านห้างฉัตรทำขนมปังสูตรใหม่ ตั้งชื่อว่า "ขนมปังถั่วปี" เป็นของดีที่ไม่แพง โดยใช้แป้งโฮลวีทที่สั่งซื้อมาในราคากิโลกรัมละ 45 บาท 2 ถ้วยตวง มูสลี่และข้าวโอ้ต 2 ถ้วยตวง และถั่วปีที่นึ่งไว้อีก 1 ถ้วยตวง อบออกมาแล้วได้อย่างที่เห็น...

 ผ่าครึ่งให้เพื่อน ๆ เห็นเนื้อใน...

เห็นลูกเกดข้าวโอ๊ตและถั่วปี...ผมว่าดีกว่ามีแค่แป้งอย่างเดียว

ชงกาแฟ 1 shot กินกับขนมปังถั่วปี...


 
กาแฟกับขนมปังเข้ากันได้ดีครับ!

Thursday, November 16, 2023

2566 ถั่วปีมีแล้ว!

พี่ชายผมสงกะสัยว่าน้องชายไปตลาดซื้อของมาทีละมากมาย! เขาขี่จักรยานไป...เอามาได้อย่างไร? 
 
ภาพจาก Instragram - ขอขอบคุณ

ผมเคยชินซะแล้ว...สำหรับการนำเสบียงอาหารจากตลาดสดกลับมาบ้าน!
 
 
เช้าวันนี้เอาตังค์ไปตลาด 320 บาท จ่ายเกลี้ยงหมดกระเป๋า...ได้ผักมามากมาย พอดีวันนี้ถั่วปีออกมาตีตลาด ผมเคยเขียนเรื่อง "ถั่วปี ของขวัญจากธรรมชาติ" และเฝ้ารอว่าวันไหนจะได้กินเม็ดถั่วปีอีก
 
 
 
ดีใจครับ...ได้ซื้อถั่วปี 4 มัด ๆ ละ 5 บาท แม่ค้าแถมดอกแคให้อีก 1 ถุง...
 

 
ซื้อถั่วพู 2 มัด ๆ ละ 5 บาท มะเขือและพริกดอยอย่างละ 5 บาท แม้ถั่วพูจะเหี่ยว ดูไม่สวย (ค้างคืน) แต่ถ้าเป็นผักพื้นบ้านริมรั้วที่แม่ค้านำมาวางขายและใช้ตอกมัด...ผมจะต้องซื้อโดยไม่ลังเล
 
 
 
ได้มะนาวมาอีก 1 กอง (20บาท)
 
 

ผมใช้เวลาครึ่งชั่วโมงเห็นจะได้ แกะเม็ดถั่วปี ได้ 1 จานเต็ม จริง ๆ แล้วฝักอ่อนก็กินได้เหมือนถั่วแขกถั่วฝักยาว แต่ผมอยากกินเม็ดมากกว่า...
 
 
เอาเม็ดถั่วปีไปนึ่งแล้วครับ อาหารเช้าวันนี้มีผักเยอะเลย...  

 
ถั่วปีมีให้กินแค่ปีละครั้งเอง!

Saturday, November 11, 2023

บทสรุปก่อนออกเดินทาง

ากการทดสอบสหัสเดชครั้งที่ 2 (ห้างฉัตร - สบปราบ) ผมบันทึกปัญหาและจุดเสียของจักรยานและการจัดข้าวของ (bikepacking)  ไว้หลายอย่าง...

เรื่องของยานพาหนะ คราวที่แล้วก็ดีเกือบหมด มีแต่เพียงบันไดด้านซ้ายที่หลวมหลุดจากเพลาข้อเหวี่ยง

ทีแรกผมก็โทษว่าเป็นเพราะใช้ชุดข้อเหวี่ยงจีนราคาถูก แต่ทราบความจริงภายหลังว่าสาเหตุเป็นเพราะผมขันสกรูยึดไม่แน่นมากกว่า คือไม่ใช้ประแจแบบตัว L ขันให้ได้แรงบิดซึ่งมีหน่วยปอนด์-ฟุตตามที่เค้ากำหนด ต้องขอขอบคุณอาจารย์จัตุรัสที่กรุณาช่วยซ่อมให้ด้วยการอัดลิ่มจนสามารถใช้งานได้ตามปกติ

ผมรู้จักอาจารย์จัตุรัสเมื่อตอนปั่นจักรยานพับ Banian จากอุดมไชย สปป.ลาว กลับไทย บนเส้นทางขึ้นเขา...ผมกำลังขาดน้ำ ขาดอาหาร หมดแรงที่จะปั่นต่อ ต้องนั่งพักอยู่กลางทาง อาจารย์ขับรถปิคอัพผ่านมาพอดี กรุณาช่วยรับและพามาส่งถึงหน้าบ้านห้างฉัตรโดยสวัสดิภาพในคืนวันนั้นเอง...

อ่อ...ทีแรกผมตั้งใจเปลี่ยน crankset ใหม่ให้เป็นของ Shimano แต่ราคามันแพงเหลือหลาย ไม่สามารถซื้อหามาใช้ได้ ก็เลยใช้ตัวเดิมต่อไปด้วยความเชื่อมั่นว่าที่อาจารย์ทำไว้จะต้องทนนานแน่นอน...

 
ส่วนปัญหาเรื่อง rack แขวน panniers ซึ่งหลุดออกจากตะเกียบหน้าถึงสองครั้งสองครา ผมก็ได้ทำการเปลี่ยนสกรูและยึดใหม่ให้แน่นหนากว่าเดิมทั้งสองข้าง หวังว่าครั้งต่อไปคงไม่หลุด...

 

เรื่อง bikepacking ผมได้ตัดของบางอย่างออกไป เช่น กระเป๋าติดแฮนด์, Kindle, netbook, วิทยุพกพา, สมุดบันทึกเล่มหนา, เตาสนาม, ground sheet, ฯลฯ และครั้งนี้ผมจะไม่สะพายเป้ (backpack)  ให้หนักหลังอีกต่อไป

ของใน panniers ซ้ายขวา...ผมแบ่งแต่ละใบใช้บรรจุเสื้อผ้าและอุปกรณ์อื่น ๆ  

 

ชุดเต็นท์และเครื่องนอนอัดไว้ในกระเป๋าตูดมดเหมือนเดิม ส่วนเจ้ากระเป๋าติดเฟรมใช้เป็นที่เก็บเสบียงอาหารที่พกไปด้วย...

 เตรียมไว้แล้วครับ...ขนมปังโฮลวีทและอื่น ๆ เท่าที่หาได้


กล้องถ่ายรูปก็จะไม่เอาไปหลายตัว (ลืมเรื่องเลนส์ซูมหนัก ๆ ไปเลย) ผมจะมีเพียงเจ้า Nikon D50 ที่คุณเมธีผู้ใจดีให้มานานหลายปีแล้ว คล้องคอไปด้วย พร้อมกับ SD Card ขนาด 2 GB ทั้งหมด 4 แผ่น


จริง ๆ แล้ว...อยากเดินทางด้วยข้าวของแบบคุณลุง Nomad ผู้เป็น idol ของผมมากกว่าด้วยซ้ำ!

ภาพจาก IG - ขอขอบคุณ

คิดถึงสิ่งที่ผมนำไปด้วยในการปั่นจักรยานท่องโลกเมื่อ 4 ทศวรรษที่แล้วจังเลย...


เอาละ...ผ่านเลยมาถึงวันนี้ ภาระที่สหัสเดชแบกรับภาระไว้จะเป็นเช่นไร เราค่อยมาดูกันนะครับ!

besok pagi - ขอเป็นพรุ่งนี้เช้า

ช้านี้...ตาแก่เมืองรถม้าลืมตาขึ้นมาเห็นแสงสว่างเล็ดลอดเข้ามาทางหน้าต่างด้านทิศใต้
 
 
บอกตัวเองว่าขอเวลาอีกหนึ่งวันก็แล้วกัน สำหรับการเตรียมพร้อมสู่ทริปปั่นจักรยานทดสอบสหัสเดช (ห้างฉัตร - เวียงตอง) 
 

สภาพอากาศทางภาคเหนือดีแล้วนะ แม้หน้าหนาวจะยังไม่เข้ามาเต็มตัว
 
 
ไร้ฝนและอุณหภูมิก็ไม่ร้อนแรงเกิน...

 
อยู่บนดาดฟ้า...ผมมองไปไกลถึงยอดเขาสุดสายตาโน่น คิดว่าถ้าสหัสเดชมุ่งไปทางโน้นก็คงจะไม่มีอุปสรรคใด ๆ มากมายนัก! 

ท้องฟ้าสดใส...ถ้าไปจริง ผมคงต้องหลีกเลี่ยงการปั่นฝ่าเปลวแดดในช่วงเที่ยงวัน!

Bikepacking เรียบโร้ย! ขนมปังโฮลวีทอบไว้แล้ว จักรยานก็โอเค! travel plan ถูกนำขึ้นบล็อกเพื่อนำทาง

พรุ่งนี้ครับ...ขอเป็นพรุ่งนี้เช้า besok pagi...ล้อ 700C ของสหัสเดชคงได้พาผมไปตามฝัน!