วันเวลาผ่านไป...ไวเหมือนโกหก! ตาแก่บ้านห้างฉัตรผู้ใช้ชีวิตบั้นปลายเรียบง่ายพยายามตื่นแต่เช้า เพื่อกอบโกยกำไรจากชั่วโมงที่ได้เพิ่มขึ้น
การขึ้นไปบนดาดฟ้าทุกเช้าเป็นกิจวัตรที่มักไม่ว่างเว้น เดินขึ้นบันไดก็มองเห็นไข่ที่ดองไว้ในขวดโหล ผมซื้อไข่เป็ดอารมณ์ดีมาจากตลาดเช้าบ้านปันง้าว 10 ฟอง (50 บาท) 15 ฟอง (65 บาท) มีเกลืออยู่เยอะแยะ ก็เลยเอามาทำไข่เค็ม...
ผ่านโหลดองไข่ขึ้นมาแล้ว ก็ทักทายเจ้าหม้อแบตเตอรี่ระบบไฟฟ้าพลังงานแสงอาทิตย์ซะหน่อย ไม่มีทุนซื้อแบตเตอรี่อย่างแพง ๆ ก็ต้องใช้แบบนี้แหละ...
เหลือบมอง display ของ solar charger controller เพื่อดูว่าเริ่มมีกระแสไฟแล้วหรือยัง?
ด้วยความหวังว่าแผงโซล่าเซลล์บนหลังคายังคงมีสุขภาพดีอยู่...
ที่บ้านผม...แสงแดดหาได้ช่วยผลิตไฟฟ้าเพียงอย่างเดียว แต่ยังช่วยทำกล้วยตากเพื่อเป็นเสบียงในการเดินทางปั่นจักรยานครั้งต่อไปด้วย
ได้ตื่นเช้า...เพื่อทำในสิ่งที่ตัวเองรักก็พอใจแล้ว! ตายเมื่อไหร่ก็ปิดฉากเมื่อนั้น สบาย ๆ ครับ!
No comments:
Post a Comment