Sunday, April 01, 2012

เตรียมพร้อม...

แน่นอนแล้วว่า...เช้าวันที่ ๔ เมษายน เวลา ๘.๓๐ น. ผมจะเดินทางออกจากสถานีขนส่งอาเขตเชียงใหม่ ด้วยรถเมล์เขียว (Green Bus) มุ่งหน้าสู่อำเภอเชียงของ จังหวัดเชียงราย จะถึงจุดหมายปลายทางในเวลา ๑๕.๐๐ น.



ผมซื้อตั๋วไว้เรียบร้อยแล้วครับ ค่าโดยสาร ๒๑๑ บาท ทุกวันนี้บริษัทเดินรถส่วนใหญ่ใช้ระบบออนไลน์เชื่อมโยงกันหมด เราจึงสามารถซื้อตั๋วโดยสารจากจุดขายในต่างจังหวัดเตรียมไว้ล่วงหน้าได้เลย ที่สถานีขนส่งลำปาง ห้องขายตั๋วของ Green Bus อยู่เด่น ไม่รวมกับของบริษัทอื่น หาได้ง่ายครับ....


 ถ้าเพื่อน ๆ มีบัตรสมาชิก Green Bus ก็ยื่นให้พนักงานขายด้วยนะ


การจองตั๋วล่วงหน้าหลาย ๆ วันช่วยทำให้เพื่อน ๆ มีที่นั่ง ยิ่งใกล้วันหยุด คือวันจักรีที่ ๖ เมษายน และกำลังจะเข้าช่วงสงกรานต์ จะไปหวังซื้อตั๋วที่ต้นทางแล้วออกเดินทางเลย...คงจะลำบากอยู่ไม่น้อย  "เต็มแล้วค่า...มีตั๋วยืนเอามั้ย?..." เป็นประโยคที่ผมได้ยินบ่อย ๆ

คราวนี้ผมจองตั๋วไว้ล่วงหน้า ๔-๕ วัน ยังมีที่ว่างให้เลือกนั่ง เหมือนกับจองที่นั่งบนเครื่องบิน...พนักงานขายให้ผมดูผังบนจอคอมพิวเตอร์ แล้วบอกให้ผมเลือกที่นั่งตามใจชอบ สำหรับผมมีหลักคิดในการเลือกที่นั่งดังนี้
  • พยายามหลีกเลี่ยงที่นั่งทางด้านขวามือ คือพวกอักษร C และ D  (ผมเคยได้ข่าวนักศึกษาเมเจอร์ภาษาอังกฤษคนหนึ่งเดินทางกลับบ้านในต่างจังหวัด ได้นั่งด้านขวา...ติดกับฝรั่งนักเดินทาง ขณะเพลิดเพลินกับการคุยภาษาอังกฤษ...รถที่โดยสารไปเกิดเฉี่ยวกับรถขุด คมโลหะจากที่ตักดินกรีดผ่านตัวถังรถทางด้านขวา ทำให้นักศึกษาท่านนั้นเสียชีวิตทันที)
  • ไม่เลือกนั่งข้างหน้า ไม่ว่าจะเป็นด้านหลังคนขับ หรือทางซ้ายใกล้ประตูหน้า (หากเกิดรถชนกัน โอกาสที่จะพุ่งไปข้างหน้า แล้วเอาศีรษะไปกระแทกกับกระจกหน้าเป็นไปได้สูง ถ้าหากไม่ทันได้ระวังตัว)
  • ไม่เลือกนั่งด้านหลัง เพราะจะรู้สึกว่ารถกระเทือนมากกว่าปกติ
  • หากมีที่ว่าง ให้เลือกนั่งทางด้านซ้าย ประมาณช่วงกลาง ๆ
เป็นหลักคิดของผมเท่านั้นนะ อาจไม่ถูกต้องหรือตรงกับของคนอื่น ผมคิดอย่างนี้ก็เลยเลือก window seat 7A

พูดถึงเรื่องการจัดของ ผมเตรียมไว้เกือบพร้อมแล้ว เท่าที่นึกได้มีดังนี้ครับ...
  • ยาประจำตัว
  • ยาหยอดตา
  • น้ำตาเทียม
  • เสื้อจิงโจ้ ๓ ตัว
  • กางเกงขาสั้น ๒ ตัว
  • กางเกงยีนส์ผ้าลูกฟูกขายาว ๒ ตัว (ลงเป้ ๑ ใส่เดินทาง ๑)
  • เสื้อยืดคอกลม ๔ ตัว
  • เสื้อเชิ้ตแขนสั้น มีสองกระเป๋า ๑ ตัว
  • กางเกงใน ๓ ตัว
  • ผ้าขนหนู ๑ ผืน
  • ผ้าเช็ดตัว ๑ ผืน
  • ผ้าเช็ดหน้า ๒ ผืน
  • ถุงเท้า ๓ คู่
  • รองเท้าผ้าใบ ๑ คู่
  • รองเท้าฟองน้ำ ๑ คู่
  • ถุงนอน 
  • เต๊นท์
  • เชือกฟาง
  • แว่นตา + กล่อง + ผ้าเช็ด
  • กล้องถ่ายรูป Canon PowerShot A460 พร้อมกล่องและสายคล้องคอ
  • ถ่านAA สำรอง + ที่ชาร์จ 
  • โทรศัพท์มือถือ + ที่ชาร์จ
  • สาย mini US
  • Swiss Knife
  • ที่โกนหนวดพร้อมใบมีด
  • สบู่ + แชมพู
  • แปรงและยาสีฟัน
  • หนังสือเดินทาง เอกสารสำคัญ กระเป๋าตังค์ 
  • เงินไทยและ US Dollar 
  • คัมภีร์นักเดินทาง ๑ ปึก
  • หนังสือ ๒ เล่ม
  • สมุดจดบันทึก ๑ เล่ม
  • ปากกา Rotring (เติมหมึกเต็ม)
  • โปสการ์ดและแสตมป์
  • ไฟแช๊ก
  • กระติกน้ำ ๑ ใบ
  • ช้อน ๑ คัน
  • กระดาษทิซซู่ ๑ ม้วน
  • เสบียงเท่าที่นำไปได้ 
ก็ยังคงมีบางอย่างที่ผมไม่ได้ลงรายการไว้ โชคดีที่หลังการผ่าตัดเปลี่ยนเลนส์ตาทั้ง ๒ ข้าง...ทำให้ผมไม่ต้องพก contact + น้ำยา รวมทั้งแว่นตาสำรองหนาเตอะไปด้วย ชีวิตการเดินทางของผมสะดวกสบายขึ้นเยอะครับ ตื่นมาก็มองเห็นภาพที่ชัดเจนแจ่มใส ไม่ต้องควานหา contact lens หรือแว่นตามาสวม ขอบคุณพระเจ้าที่ช่วยให้ผมมีวันนี้...



ไปลาวคราวนี้ผมตั้งใจว่าจะไม่พก Tuning Level ไปด้วย แต่ถ้าเป็นมาเลเซีย สิงคโปร์ หรือประเทศอื่น ผมจะนำใส่เป้ไปด้วย พร้อมกับอุปกรณ์อื่นอีก ๒-๓ ชิ้น ตัวค้อนเป็นเครื่องมือตั้งสายเปียโนกระชับมือที่สามารถใช้ป้องกันตัวได้ เจอสัตว์ร้ายก็ใช้ต่อสู้ได้ดีกว่าใช้มือเปล่า เผลอ ๆ ไปเจอเปียโนเพี้ยน ๆ อาจช่วยตั้งสายให้ แล้วได้อาหารและที่พักฟรี พร้อมมิตรภาพจากเจ้าของเปียโน (เหมือนกับที่ผมประสบมาแล้วในออสเตรเลีย)

ไม่เอา accordion ไปด้วยแน่นอน มีแต่จะคอยหาดูในร้านขายของเก่า ถามหาหีบเพลงดี ๆ ซักดัว! 

เอาล่ะ เพื่อน ๆ ที่รักครับ พรุ่งนี้ผมคงไม่ได้ออนไลน์และเขียนอะไรอีก ขอบคุณที่ติดตามอ่าน ระหว่างการเดินทาง หากมีโอกาสได้เข้า internet cafe ผมจะอัพเดทที่ "บล็อกช่างเหอะ" แห่งนี้ เนื่องจาก blogspot ใช้งานง่ายและอัพโหลดได้รวดเร็วว่า WordPress

ขอให้มีความสุขนะครับ....

3 comments:

bim said...

เที่ยวให้สนุกนะครับ

Wichai said...

ขอบคุณครับคุณบิม...

เมธี said...

ขอพระเจ้าทรงนำและมีความสุขในการเดินทางนะครับ