ทุกทีอินดี้มาเรียนเหมือนกับว่าจำใจต้องมา ทำให้บรรยากาศในการเรียนการสอนเป็นไปในลักษณะที่ผมต้องใช้ความอดทนยิ่ง บางครั้งผมถึงกับออกปากให้นักเรียนบอกคุณพ่อว่าขอหยุดเรียนไปก่อนเถอะ!
ขอบคุณ FB ที่ทำให้ผู้ปกครองมีโอกาสได้อ่านความในใจของผม แล้วช่วยแก้ไขปรับปรุงพฤติกรรมของนักเรียน วันนี้อินดี้ยืนเรียนตลอดทั้งชั่วโมง มันทำให้ผมมีความสุขในการสอนมาก ๆ ไม่เหมือนก่อนหน้านั้น!
จริง ๆ แล้วตอนเริ่มต้น ผมก็สอนให้ทุกคนยืนเรียนและยืนสีไวโอลิน ถึงวันนี้จะให้นั่งยันหรือยืนยัน ผมก็ยังคงย้ำคำเดิมว่า "เรียนไวโอลินต้องยืน!"
ไม่รู้ว่าเป็นเช่นไร... คงเป็นเพราะแรงสนับสนุนของผู้ปกครอง ต่อมานักเรียนก็เปลี่ยนไปนั่งเก้าอี้กันหมด เมเปิ้ลก็เช่นกัน!
เวลา ๑ ชั่วโมงกว่า ๆ ที่เด็ก ๆ ต้องยืนเรียน จะเป็นช่วงของความทุกข์หรือจะความสุขก็ขึ้นอยู่กับความคิดของนักเรียนเอง หากความรักในการเล่นไวโอลินแทรกซึมเข้าไปในทุกอณูของร่างกาย ต่อให้ยืนเรียนหรือยืนซ้อมวันละหลาย ๆ ชั่วโมงก็ทำได้โดยไม่รู้สึกว่าลำบากยากเย็น!
ว่าแล้วผมก็ต้องขอนำคลิปวิดีโอซึ่งดูแล้วอดยิ้มไม่ได้มาแปะไว้อีกสักครั้ง...
จะหาเด็กอย่างนี้ได้ ก็คงเหมือนงมเข็มในมหาสมุทร!
No comments:
Post a Comment