"ย่างกุ้งเป็นหน้ามรสุม ฝนทั้งวันทั้งคืน เช้าหยิมๆเย็นลงหนัก ร่มพับติดตัวไว้ กางเกงขาสั้นเหมาะมากคู่กับรองเผมเคยไปพม่ามาแล้วครั้งหนึ่ง สมัยนั้นไม่มีเป้ ไม่มีรองเท้าหนังหรือรองเท้าผ้าใบ มีแต่กระเป๋าหิ้วแบบที่นักกีฬาใช้ และรองเท้าแตะฟองน้ำ นอกนั้นถ้าจะมีพิเศษกว่าเพื่อนก็คงเป็นกะลาสำหรับใช้เป็นชามข้าว (Nabe เพื่อนชาวญี่ปุ่นซื้อมาให้จากสันติอโศก)ท้าแตะฟองน้ำ รองเท้าผ้าใบกับถุงเท้าลืมไปเลย เปียกแล้วมันไม่แห้ง ถอดตรงไหนก็เป็นกังวลว่าจะหาย...."
ไปคราวนี้ผมจะใช้เป้ใบที่ใช้แบกไปลาวและเวีดยนามเมื่อเดือนเมษายน และคิดว่าคงจะเบามากเมื่อเทียบกับการเดินทางก่อน ๆ หน้านั้น
วันนี้อยากคุยเรื่องรองเท้าที่จะใส่ไป ผมลืมบอกไปว่ารองเท้ามือสองที่ผมใส่ไปลาวนั้นพื้นหลุดตอนที่อยู่เมืองใหม่ ผมต้องดึงออกเก็บซุกไว้ในเป้ แล้วเดินด้วยรองเท้าที่มีพื้นเพียงข้างเดียว! พอใส่เดินในซาปา...พื้นอีกข้างก็หลุดตาม ผมต้องดึงออกแล้วเก็บไว้ในกระเป๋าหลังของกางเกงลูกฟูกขาสั้น...
วั้นนั้นผมต้องเดินขึ้นเขาด้วยรองเท้าปราศจากพื้น...
ตั้งแต่นั้นมาผมก็ไม่ได้สวมรองเท้าคู่นั้นอีกเลย แต่ก็ไม่ได้โยนทิ้งนะ นำใส่เป้กลับมาบ้านด้วย...หวังว่าจะสามารถซ่อมได้
ผมยังไม่มีรองเท้าใส่ไปเที่ยวพม่า...เมื่อวานนี้จึงได้พยายามนำมันขึ้นมาซ่อม!
ใช้กาวยางที่เหลือจากการซ่อมกล่องไวโอลิน แต่ก็ใช้ไม่ได้ หมดสิทธิ์ที่จะนำมันกลับมาใช้อีก ตอนบ่าย ๆ ผมจึงตัดสินใจขี่จักรยานยนต์เข้าเมืองไปหาซื้อรองเท้าคู่ใหม่...
ผมไปที่ร้าน "บาจา" ซึ่งอยู่ใกล้ ๆ สี่แยกดอนปาน เห็นมีรองเท้าผ้าใบลดราคาจาก ๒ ร้อยกว่าเหลือ ๑๕๐ บาท ผมสนใจซื้อเพราะมีตังค์ไม่มาก คนขายบอกว่ามีสีขาวกับสีดำ ผมบอกไปว่าขอเลือกสีดำ เค้าเดินเข้าหลังร้านแล้วหยิบรองเท้าสีดำเบอร์ ๔๐ ออกมาให้ลอง ผมลองแล้วรู้สึกว่าจะหลวม...แต่คนขายบอกว่าต้องใส่ถุงเท้าและผูกเชือกจึงจะพอดี ผมเห็นด้วย...ตกลงซื้อ ๑ คู่
ก็จะใช้รองเท้าคู่นี้ใส่ไป ในขณะเดียวกันก็จะมีรองเท้าแตะฟองน้ำตรา "ช้างดาว" (ซื้อที่ตลาดโพสี หลวงพระบาง) ใส่เป้ไปด้วย ตอนเย็น ๆ อาจารย์ราเชนทร์โทรศัพท์แจ้งให้ทราบว่าเงินค่าซ่อมเครื่องสายออกแล้ว ให้ไปรับได้ที่บ้าน ผมรู้สึกดีใจที่จะมีเงินงบประมาณสำหรับการเดินทาง...
พอรู้ว่าผมกำลังหารองเท้าใส่ไปพม่า...อาจารย์ราเชนทร์ก็เข้าไปหยิบรองเท้าหนังอย่างดี (ผลิตในอิตาลี) มาให้ ผมลองสวมแล้ว....ใช้ได้เลยครับ!
สวยดี แม้จะคับนิดหน่อย แต่ก็ใส่ได้!
"Made in Italy" เห็นได้ชัด เกิดมาในชีวิตก็ยังไม่เคยใช้ของดี ๆ อย่างนี้ ขอบคุณผู้ให้มาก ๆ ครับ!
ผมพูดว่ามันดีเกินไป...คงจะไม่ใส่ไปพม่า แต่ผู้ให้กลับบอกว่า "ใส่ไปเหอะ...เผื่อไว้ใช้เตะคน" (หุหุ)
No comments:
Post a Comment