หลังจากเสร็จสิ้นการสอนที่โรงเรียนเทศบาล ๕ ผมขี่จักรยานยนต์เข้าเมือง มุ่งไปยังถนนรอบเวียง เส้นทางซึ่งเคยเห็นผ่านตาว่ามีร้านสังฆภัณฑ์ใหญ่ ๆ อยู่ร้านนึง ยังไม่ทันจุดหมายที่จะไป...ผมมองเห็นร้าน ๆ หนึ่งอยู่ทางด้านซ้ายมือ คิดว่าน่าจะลองไปถามดู
ผมหยุดรถแล้วถามหญิงเจ้าของร้านซึ่งกำลังจัดสินค้าอยู่หน้าร้านว่า มี "ขี้ผึ้งแท้ แบบไม่ผสมพาราฟิน" ขายหรือไม่ คุณป้าพยักหน้า...ก่อนที่จะเดินเข้าไปหลังร้าน แล้วหยิบขี้ผึ้งก้อนใหญ่ขนาดเท่าชามก๋วยเตี๋ยวออกมาให้ดู
ว้าว! มีด้วยหรือเนี่ย?...ผมคิดในใจ สอบถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจว่าเป็นขี้ผึ้งแท้ ผู้ขายบอกว่ารับรองได้
เค้าไม่แบ่งขาย ต้องซื้อทั้งก้อน ราคากิโลกรัมละ ๒๐๐ บาท ก้อนนี้มีน้ำหนัก ๑.๓ กิโลกรัม จึงตกอยู่ที่ ๒๖๐ บาท เจ้าของร้านคิดผมแค่ ๒๕๐ บาท
โอเคครับ... ผมเต็มใจซื้อ ไม่ต้องสั่งซื้อทางเน็ตให้เสียเวลา ไม่ต้องหลอมเองด้วย แล้วยังได้ขี้ผึ้งในปริมา๊ณที่มากมาย...ใช้ซ่อมแอคคอร์เดียนอีกชั่วชีวิตก็ยังไม่หมด!
ช่วงบ่าย...ผมค่อย ๆ ใช้ใบมีดคัตเตอร์ ขูดเอาคราบขี้ผึ้งเก่าออกจากลิ้น(reeds) และ reed block จัดเตรียมไว้เพื่อทำความสะอาดอีกครั้งด้วยน้ำยา sonax
ใจเย็น ๆ ครับ ยังต้องใช้เวลาซ่อมอีกนาน! เสร็จแล้วจะใช้ได้หรือเปล่า...ก็ยังไม่รู้ อิอิ
No comments:
Post a Comment