กลับมาจากพม่าพร้อมด้วยภาพถ่ายมากมาย...ผมต้องยอมรับว่ามันถูกบันทึกด้วยระบบ auto ทั้งหมดทั้งสิ้น ตอนนั้นผมยังไม่รู้จักวิธีใช้กล้อง DSLR ในระบบ manual เลยแม้แต่น้อย พอถึงวันที่ ๑๑ กรกฎาคม คุณเมธีก็ได้ส่งคู่มือกล้องซึ่งเป็นไฟล์ PDF มาให้ทางเมล...พร้อมกับแนะนำว่าหากกล้องมีปัญหาให้ส่งทาง ems ไปให้ซ่อมที่กรุงเทพฯ คุณเมธีบอกด้วยว่า...
ขณะใช้กล้อง...ผมมีความรู้สึกว่าชาร์จแบตฯ ครั้งหนึ่ง ๆ มันใช้กับกล้องได้นานมาก เชื่อว่าคุณเมธีคงจะซื้อแบตฯ ให้ใหม่อย่างแน่นอน (เข้าไปเช็คในอินเทอร์เน็ตดูแล้ว พบว่าราคาก้อนละตั้ง ๑,๙๐๐ บาท)ที่จะไปก่อนเพื่อน น่าจะเป็นบานพับแผ่นยางปิดช่อง usb ผมเลี่ยงมาใช้ card reader แทน...
ขอขอบพระคุณสำหรับน้ำใจอันเปี่ยมล้นจากคุณเมธี และต้องขอโทษด้วยความรู้สึกผิดมาก ๆ ที่ไม่ได้ตอบเมลคุณเมธีในทันที...
เกือบ ๒ เดือนที่ผ่านมา ผมไม่มีโอกาสได้ศึกษาวิธีถ่ายภาพด้วยระบบ manual ซักที เพราะว่างานยุ่งเหลือเกิน ก็เพิ่งวันนี้แหละครับ ที่ผมมีโอกาสได้ขอคำแนะนำจากคุณสุมิตร(คุณพ่อของน้องเอแคร์) เกี่ยวกับการถ่ายภาพด้วยระบบ manual ในกล้อง DSLR
รู้สึกตื่นเต้นกับการได้ทดลองถ่ายภาพแบบชัดตื้นด้วยกล้องดิจิตอล...พอทำได้ผมก็รู้สึกดีใจ!!!
ภาพก้านไม้ม็อบ (ทดลองการถ่ายแบบชัดตื้น) |
ต่อไปผมคงจะถ่ายรูปได้มันส์ในอารมณ์ยิ่งขึ้น!!
อ่่อ... ผมเห็นด้วยกับวิธีถนอมแผ่นยางปิดช่อง usb ของกล้องให้อยู่ได้นาน ๆ ด้วยการใช้ card reader ในการถ่ายข้อมูลลงคอมพิวเตอร์ วันนี้ผมประมูล internal card reader ได้มาแล้วในราคา ๑๖๐ บาท ตั้งใจว่าจะนำมาประกอบไว้ที่คอมพ์ฯ เพื่อจะได้ไม่ต้องเปิดปิดแผ่นยางปิดช่อง usb อีกต่อไป
ขอบคุณคุณเมธีอีกครั้งครับ....
ไอเดียของคุณเมธีถูกใจช่างเหอะมาก ๆ!
No comments:
Post a Comment