Wednesday, May 27, 2015

อย่าได้ท้อแท้

เช้าวันนี้ มีข่าวรถทัวร์เบรกแตกพุ่งลงดอยพระบาทชนรถนักเรียนและบ้านเรือนพังยับ พี่ชายฟังวิทยุแล้วตะโกนบอกว่ามีนักเรียนโรงเรียนเทศบาล ๔ ด้วย ผมเปิดเน็ตดูภาพข่าวแล้วเศร้าใจยิ่งนัก!



ภาพจาก manager online
รู้สึกเวทนาผู้ประสบภัยเหลือเกิน คิดว่าถ้าเป็นพ่อเป็นแม่ ใจคงปิ่มว่าจะขาด...เมื่อเห็นภาพลูกตัวเอง เด็กเหล่านั้นตื่นแต่เช้าเพื่อไปโรงเรียนด้วยความสดชื่นแจ่มใส ใครจะรู้ว่าต้องมาเป็นเช่นนี้!

ผมเคยถูกจ้างให้ไปสอนที่โรงเรียนเทศบาล ๕ หลายเดือน ทำให้ได้รู้จักเด็กชั้นประถมในโรงเรียนเทศบาล บางคนยังจำชื่อได้ ถ้าหลับตาก็พอมองเห็นภาพรอยยิ้มของเด็กน่ารักเหล่านั้น....
เห็นภาพเด็กหญิงที่นอนอยู่ ๒ คน คนนึงไม่ไหวติง อีกคนขาขวาเละเต็มไปด้วยเลือด ใบหน้าแสดงให้เห็นถึงความเจ็บปวด ไม่ว่าจะเป็นนักเรียนโรงเรียนไหน ผมก็รู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้น! 

เมืองไทยมีอัตราการเกิดอุบัติเหตุบนท้องถนนสูงเหลือเกิน คิดว่าการพัฒนาได้เดินมาอย่างผิดทาง ประเทศมีงบประมาณในการสร้างถนนหนทาง แต่ไม่สร้างวินัยในการใช้รถใช้ถนนให้ดีตาม ผลคือเคราะห์ร้ายที่เกิดกับผู้ไม่รู้อิโหน่อิเหน่...

บ่ายวันนี้ผมตรงไปโรงพยาบาลลำปาง...


ผมไม่ได้บริจาคเลือดมานานแล้ว เนื่องจากอายุเกิน ๖๐ แต่วันนี้ได้ยินประกาศต้องการเลือดกรุ๊ป O ด่วน ผมคิดว่าเลือดคนแก่ ๆ อาจพอช่วยได้!


พบว่าที่หน้าห้องมีคนมากมาย ทั้งบรรดาทหารเกณฑ์ที่ถูกส่งมาจากค่ายฯ และคนหนุ่มคนสาวผู้มีน้ำใจ ทุกคนไปรอให้เลือดด้วยปรารถนาที่จะช่วย...


ผมดีใจเมื่อเห็นภาพที่ปรากฏเบื้องหน้า ตาแก่จากห้างฉัตรต้องขอตัวกลับก่อนนะ  คนมากจริง ๆ รอไม่ไหวจ้า!


ได้แต่ภาวนาให้ผู้บาดเจ็บทุกคนหายไว ๆ  มีข่าวว่าเด็กนักเรียนคนหนึ่งต้องถูกตัดขา ผมขอให้พระเจ้าประทานกำลังใจให้เธอต่อสู้ต่อไป!

หนูจ๋า...อย่าท้อแท้นะ ชีวิตยังมีอะไรสดใสรออยู่ข้างหน้าอีกเยอะ!  สู้ ๆ

No comments: