ตอนเป็นเด็กผมมีเพื่อนสนิทอยู่คนนึงชื่อว่า "บรรจง" ทุกวันนี้คงถูกเรียกว่า "ตาจง" ...
ตาจงมีคำพูดติดตลกที่ว่า
"ลูกเสีย ลูกเสีย กิ๋นแก๋งบ่าเขีย กิ๋นแล้วบ่าได้ใส่เกลีย ฮ้องว่าเบี่ย ๆๆ" เป็นการหยอกล้อถึงการพูดเพี้ยนจากเสียง "เอือ" เป็น "เอีย" ทุกวันนี้เวลาเห็น "มะเขือ" ผมก็จะนึกถึงบรรจงกับเนื้อร้อง"ลูกเสียกิ๋นแก๋งบ่าเขีย" ของเขา!
"มะเขือยาว" ทางภาคเหนือเรียกว่า "บ่าเขือหำม้า" ถ้ามีผลที่สั้นกว่าก็จะเรียกว่า "บ่าเขือหำแป๊ะ" เป็นพืชผักที่มีประโยชน์ คือมีวิตามินบี ๑ โปรตีน แคลเซียม มะเขือยาว ๑๐๐ กรัมให้พลังงานแก่ร่างกาย ๒๖ กิโลแคลอรี ประกอบด้วย ไขมัน ๐.๓ กรัม คาร์โบไฮเดรต ๔.๙ กรัม โปรตีน ๐.๙ กรัม เส้นใย ๐.๙ กรัม แคลเซียม ๑๙ มิลลิกรัม ฟอสฟอรัส ๔๔ มิลลิกรัม เหล็ก ๒.๖ มิลลิกรัม ฯลฯ (อ้างอิง - เว็บอาหารพื้นบ้านล้านนา)
ย้ายมาอยู่ห้างฉัตร กินน้อยใช้น้อยผมคงอยู่ได้ เพราะผักหญ้าที่นี่ราคาไม่แพง อย่างเช่น "บ่าเขือหำม้า" ลูกนี้ซื้อที่ตลาดห้างฉัตรก็แค่ ๕ บาทเอง!
ส่วนกล้วยกองนี้ก็ ๒๐ บาทครับ...
เดี๋ยวจะเอาไปตาก... ไม่ได้กิน "กล้วยตาก" มานานแล้ว!
No comments:
Post a Comment