เพลงที่นักเรียนเคยเล่นให้ฟัง...

สองเดือนเต็ม ๆ หลังจากป้าจันทร์สมล้มป่วย ผมเพิ่งจะตั้งหลักและกลับมาสอนนักเรียนได้อีกครั้ง...

ผมจำได้ว่าเมื่อวันเสาร์ที่ ๑๗ ธันวาคม ๒๕๕๙ วันที่พี่จ๋าล้ม นักเรียน ๔ คนมากันครบคือเริ่มจากอินดี้มาเรียนไวโอลินตอนเช้า ตอนบ่ายก็เป็นใบเฟิร์น เมเปิ้ล และแกรม

ใบเพิร์นนั้นเรียนเปียโนมาได้ปีกว่าถ้าจำไม่ผิด วันนั้นไม่รู้นึกยังไงผมคว้ากล้องลงมาบันทึกการบรรเลงของใบเฟิร์นไว้ด้วย นับเป็นครั้งแรกที่ได้ลองถ่ายวิดีโอนักเรียน...

เสร็จจากการสอนผมก็กลับขึ้นไปยังชั้นสาม พี่จ๋าซึ่งนอนอยู่บนเตียงลุกขึ้นมามองแล้วถามว่าทำไมวันนี้นักเรียนไม่เล่นเพลงที่เคยเล่นทุกที ผมตอบว่าเปลี่ยนซะบ้างก็ดี! เพลงดังกล่าวคือ Humoresque ของ Dvořák ครับ

พี่จ๋าคงไม่มีโอกาสได้กลับมานอนฟังอินดี้กับเมเปิ้ลบรรเลงให้ฟังแล้วครับ...

อีกไม่นาน...

ผมขอแสดงความเสียใจอย่างสุดซึ้งกับการจากไปของคุณลุงอนวัช ธนเจริญณัฐ ผู้เสียสละชีวิตเพื่อเรียกร้องหาความยุติธรรมและต่อต้านระบบเผด็จการเมื่อค่ำวานนี้...

จริงด้วยครับที่ท่านเขียนว่า "พระเณร คนแก่ ถูกข่มเหง รังแก ด้วยวิธีต่าง ๆ นานา สังคมปัจจุบัน คนดีอยู่ยาก” ประเทศนี้บ้านเมืองนี้มันตกต่ำอย่างสุด ๆ แล้ว ในขณะที่คนไทยส่วนใหญ่ก็ยังไม่รู้ร้อนรู้หนาว ผมขอยกย่องในความกล้าหาญเด็ดเดี่ยวของคุณลุง และขอประณามพวกที่ใช้อำนาจโดยมิชอบธรรม...

รู้สึกเสียใจนะที่เกิดมาเป็นคนไทย ทุกวันนี้หากปราศจากซึ่งหน้าที่และพันธนาการ ผมก็คงไปจากที่นี่...แล้วไม่กลับมาอีก!

คงใกล้เวลาที่จะต้องไปแล้ว!

ผัดกล่ำดอก

กล่ำดอก ๒ หัวผมซื้อมา ๑๕ บาท อาจจะดูไม่สวยแต่ก็น่าจะบริโภคได้ปลอดภัยกว่า...

หั่นแล้วนำมาแช่ล้างน้ำ ๓ น้ำแล้วใส่ชามไว้ 

ใช้น้ำมันมะพร้าว ก่อนลงมือผัดต้องรอให้กระทะร้อนก่อน...

"ตูม" ลงกระทะแล้วครับ!  ไฟลุกท่วม ความร้อนพุ่งขึ้นสัมผัสใบหน้าพ่อครัวจนต้องถอยหลัง ควันและกลิ่นคลุ้งตลบห้อง!! สำหรับผมแล้วจะเหยาะซอสเปรี้ยวหรือที่เรียกว่าจิ๊กโฉ่วลงไปด้วย (อย่าให้มากนะ) ต้องรีบเอาขึ้น ผักจะได้กรอบ! 

เสร็จแล้วครับอาหารกลางวันของผม กินกับไรซ์เบอรี่ผสมข้าวกล้อง...

มื้อนี้ไม่กี่บาท ยังไง ๆ ผมก็อยู่ได้ครับ!

โรคหลอดเลือดสมอง (Stroke)

ได้รับเอกสารแผ่นพับเรื่อง "โรคหลอดเลือดสมอง (Stroke)" มาจากโรงพยาบาลประสาท

เชียงใหม่ ผมเห็นว่ามีประโยชน์มากสำหรับการดูแลรักษาสุขภาพและการเตรียมตัวรับมือกับโรคภัยซึ่งอาจมาถึงได้โดยไม่ทันตั้งตัว จึงขออนุญาตสแกนและนำมาโพสต์เก็บไว้บนบล็อกช่างเหอะ...

เรียนรู้ไว้ไม่เสียหลายครับ!

ภาพจากคนกินผัก...

เมื่อวานผมเขียนเรื่องผักหญ้าราคาถูกที่ตลาดสดเทศบาลห้างฉัตร... 

วันนี้อยากให้เพื่อน ๆ เห็นสิ่งที่ชาวบ้านเค้าปลูกเอง แล้วนำไปขายที่ตลาด...

ผักสลัดเก็บมาใหม่ ๆ ที่เห็นข้างบนนั่นก็แค่ ๑๐ บาท ส่วนข้าวโพดนั่น ๕ ฝัก ๑๐ บาท ตกฝักละ ๒ บาทเอง หวานกรอบด้วยครับ...

อยากตาหวานก็ต้องกินผักบุ้งมัดละ ๕ บาท ส่วนมะระขี้นกซึ่งมากด้วยสรรพคุณก็ ๕ บาทเท่ากัน!

ถั่วงอก (bean sprouts) ถุงนี้ก็ ๑๐ บาท....

เดี๋ยวมีเวลาจะเอารูปมาให้ดูอีกครับ...

คิดถึงพี่จ๋า - กินผักกินหญ้า

เกือบ ๑๐ ปีที่อยู่ด้วยกัน ผมกับพี่จ๋าก็แทบจะมิได้แยกจากกัน นอกเสียจากในช่วงที่ผมเดินทางท่องโลกหรือไม่ก็ช่วงที่พี่จ๋าต้องไปหาหมอที่เชียงใหม่ในแต่ละเดือน...

หลังจากผ่าตัดสมองเมื่อวันที่ ๑๗ ธันวาคม ๒๕๕๙ แม้จะมีชีวิตรอด แต่พี่จ๋าก็ไม่สามารถกลับมาอยู่ที่บ้านห้างฉัตรได้อีก ทุกวันนี้ผมต้องทำครัวกินเอง... 

ต้องนั่งกินข้าวคนเดียว...ในตำแหน่งเดิม

คิดถึงอาจารย์จัตุรัสที่เคยมาเยี่ยมตอนที่เรายังอยู่ด้วยกัน...

สมัยเป็นเด็กเคยช่วยแม่ขายกาแฟและก๋วยเตี๋ยวมาก่อน พ่อก็เคยถ่ายทอดวิชาทำครัวให้ มาวันนี้แม้จะไม่มีพี่จ๋า...ก็ควงตะหลิวทำกินเองได้ ข้อดีคือผมได้กลับมาเป็นนักมังสวิรัติเต็มขั้นอีกครั้ง อาหารแต่ละมื้อใช้เงินไม่กี่บาทซื้อผักมาจากตลาดสดเทศบาลห้างฉัตรมาทำ อย่างเช่นวันนี้ซื้อผักมา ๕ อย่าง ๕๐ บาท เป็นผักที่ชาวบ้าน (บ้านเหนือ) ปลูกเองแล้วเก็บมาขาย ผมถามว่าฉีดยาหรือเปล่า?  แม่ค้าตอบว่าไม่!  

ผักคะน้าเก็บมาใหม่ ๆ มัดละ ๕ บาท แม้คนปลูกบอกว่าไม่ฉีดยา ก่อนนำมาผัดผมก็ต้องแช่น้ำแล้วล้างถึง ๓ ครั้ง...

กะหล่ำดอกซื้อตามห้างฯ ก็ใช่ว่าถูก แต่ที่นี่ ๒ หัวแค่ ๑๕ บาท...

ถั่วฝักยาวอ้วน ๆ มัดละ ๕ บาท...

มะเขือเทศพันธุ์พื้นบ้านลูกเล็ก ผมล้างแล้วกินสด ๆ อร่อยไม่แพ้มะเขือเทศราชินี  เพื่อน ๆ รู้มั้ยว่าที่เห็นเนี่ยแค่ ๕ บาทเอง?... 

มะเขือสามพี่น้องเนี่ยก็เหมือนกัน...๕ บาทเอง  ผมเอามาทำแกงเขียวหวาน...

 กินผักกินหญ้า...ผมอยู่ได้ครับ! ไม่ต้องเป็นห่วง....

แอร์การ์ด

เพื่อน ๆ ที่รัก... วันนี้ครบ ๒ เดือนที่ป้าจันทร์สมคู่ชีวิตซึ่งใช้ชีวิตอยู่ด้วยกันนานเกือบ ๑๐ ปีได้จากช่างเหอะไป หลังจากล้มหัวฟาดพื้นเมื่อค่ำวันที่ ๑๗ ธันวาคม ๒๕๕๙ แม้จะรอดชีวิตมาได้ด้วยการผ่าตัดสมอง แต่ก็ไม่สามารถกลับมาใช้ชีวิตอยู่ที่บ้านห้างฉัตรได้ (นอกเสียจากว่าเกิดปฏิหาริย์) 

ทุกทีผมใช้เน็ต ADSL ของ 3BB โดยจ่ายรายเดือน ๆ ละ ๖๓๑.๓๐ บาท ความเร็วไม่เป็นที่น่าพอใจเพราะส่วนใหญ่มักจะอืด ทำเว็บได้ไม่คล่อง ผมติดต่อขอเปลี่ยนเป็น VDSL เค้าก็บอกว่าอยู่ไกลจาก node เกินไป หมดสิทธิ์!  ผมอดทนใช้เรื่อยมาเพราะต้องการ wifi ให้ป้าจันทร์สมได้เล่น tablet  

มาถึงวันนี้ไม่จำเป็นต้องมี wireless อีกแล้ว ผมก็เลยอยากลองใช้แอร์การ์ดดูบ้าง ลงทุนสั่งซื้อ Aircard 3G ของ True จากลาซาด้ามา ๑ ตัว เลือกเอาที่ถูกที่สุด... ราคา ๕๔๕ บาท 

สินค้ามาส่งให้ที่หน้าบ้าน แพ็คมาอย่างดี!

แกะออกมาดู เห็นว่ามีซิมมาให้ด้วย...

การใช้งานผมเลือกใช้ package ๔๕๐ บาท/๓๐ วัน สามารถเล่นเน็ตได้ไม่จำกัดด้วยความเร็ว 4 Mbps ไม่ลดสปีด นาน ๓๐ วัน วันนี้เริ่มต้นใช้แล้วครับ ลองทดสอบความเร็วมาให้เพื่อน ๆ ดูหน่อย... 

บ่ายวันนี้ลองเขียนบล็อก พบว่าการอัพโหลดไม่ติดขัด ไม่ต้องรอนานเหมือนแต่ก่อน คงเป็นเพราะความเร็วในการอัพโหลดสูงกว่าเดิม

คิดดูหน่อยว่าจะประหยัดตังค์ได้เดือนละกี่บาท?   ๖๓๑ - ๔๘๑ บาท = ๑๕๐ บาท ใช้ ๔ เดือนก็ได้ค่าแอร์การ์ดคืนแล้วครับ!

ที่ชอบกว่านั้นคือ ผมสามารถนำแอร์การ์ดไปเสียบใช้กับโน้ตบุ๊คขณะเดินทางท่องเที่ยวในเมืองไทยได้ด้วย! ความเร็วก็ใช้ได้...

ลองดูสักพักนะครับ....

ผัดกระเพราเห็ด

ผมซื้อกระเพรา ๑ มัด (๕ บาท) ถั่วฝักยาว ๒ มัด (๑๐ บาท) กับเห็ดอีก ๒๐ บาทมาจากตลาด ส่วนหอมหัวใหญ่ พริกและกระเทียมนั้นมีอยู่แล้ว!  วันนี้ขอทำผัดกระเพราเห็ดกินหน่อย

ละกะทะแล้ว...ได้เยอะมากกกก

คิดรวมกับค่าน้ำมันมะพร้าว เครื่องปรุงและค่าแก๊สก็น่าจะไม่เกิน ๔๐ บาท ผมได้ผัดกระเพราชามใหญ่...

กินได้หลายมื้อ...ไม่มีเบื่อครับ!

จักรยานนอนปั่น...

เป็นสมาชิกเว็บ warmshowers.org เมื่อวานนี้ผมเปิดบ้านให้ที่พักกับ Fred และ Ophelie สองนักปั่นจากฝรั่งเศส...

นอกจากที่หลับที่นอนแล้ว.. ผมยังให้ใช้ครัวทำอาหารด้วย

จักรยานที่เค้าใช้ดูแปลกดี ไม่เคยเห็นตัวจริงอย่างนี้มาก่อน ผมก็เลยอยากนำภาพมาให้เพื่อน ๆ ได้ดู...

ผมมีปัญหาเรื่องเข่าเสื่อม การเดินขึ้นเดินลงบันไดทำให้หัวเข่าข้างซ้ายบวม!

เช้านี้หลังจากเติมพลังด้วยอาหารเช้า...ทั้งคู่ก็ออกเดินทาง

 

เกือบจะเหมือนนอนปั่นเลยนะเนี่ย ขอเรียกว่า "จักรยานนอนปั่น" ละกัน! 

 

ไปกันแล้วจ้า...

 

การให้ที่พักนักปั่นจักรยานคงเป็นครั้งสุดท้ายอย่างแน่นอนแล้ว... เหนื่อยครับ!

คุณหมอนักปั่น

เป็นสมาชิก Warm Showers  ผมเริ่มกลับมาเป็น host ให้กับนักปั่นจักรยานท่องโลกอีกครั้ง!

 

วันที่ ๒๑ มกราคม ๒๕๖๐ ได้รับการติตต่อจากนักปั่นฝรั่งเศส Mathilde และ Etienne ทั้งคู่เป็นแพทย์...

วางแผนไว้ว่าจะใช้เวลา ๑ ปีท่องโลกด้วยจักรยาน โดยบินไปเริ่มต้นที่เมืองไหโข่ว (Haikou) ประเทศจีนเมื่อวันที่ ๑๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๙ บอกว่าจะเดินทางไปพม่า อินเดีย ภูฐาน เนปาล ทาจิกิสถาน คีร์กีซสถาน และคาซัคสถาน เส้นทางน่าสนใจมากครับ ผมลองกูเกิ้ลหาข้อมูลได้มาดังนี้...

เมืองไหโข่ว เมืองหลวงของมณฑลไหหลำ ตั้งอยู่ตรงบริเวณชายหาด ดูจากแผนที่...ผมเห็นเส้นทางที่สามารถจะปั่นจักรยานเข้าเวียดนามมาลาวและไทย

คุณหมอส่งเมล์มาบอกว่าอยู่ที่เชียงของ กำลังจะใช้เส้นทาง 1155 และ 1093 ไปภูชี้ฟ้า จากนั้นถึงค่อยลงมาพะเยา และกำหนดถึงลำปางในวันที่ ๒๘ มกราคม ผมตอบรับที่จะให้ที่พักกับสองนักปั่น โดยชี้แจงด้วยว่า "You wrote that you would cycle from Phayao to Lampang, please bear in mind that if using the HW#1 you will reach Lampang in the opposite direction of my place. My house is on the super highway#11 and you need to pedal 20 kms. backward to Hang Chat."

น่าเสียดายที่ยังไม่ทันได้ต้อนรับขับสู้ วันที่ ๒๕ มกราคม ผมได้รับเมล์จากหมอ Mathilde แจ้งว่าคุณปู่ของเธอเสียชีวิต ต้องกลับฝรั่งเศสเพื่อร่วมงานศพ การผจญภัยกำหนด ๑ ปีจึงสิ้นสุดลงหลังจากดำเนินมาได้แค่เพียง ๒ เดือนกว่า!!

"อนิจจา วต สังขารา"...  ชีวิตไม่มีอะไรแน่นอนจริง ๆ !