ผมผ่านความซึมเศร้าและหนาวเหน็บที่ผ่านมาได้ดี ไม่มีอาการหวัดหรือเจ็บไข้ได้ป่วยที่ทำให้คุณค่า่ของชีวิตในแต่ละวินาทีลดลง พอฟ้าเปิดในวันเสาร์ผมก็ได้รับสิ่งที่ไม่คาดฝันที่มาพร้อมกับความสดใสของ ท้องฟ้าเหนือนครลำปาง!!!
วันเสาร์ที่ ๑๙ ผมมีสอนไวโอลินที่บ้านน้องม่าเหมี่ยวในเวลา ๑๑ โมงเช้า แต่วันนั้นผมออกจากบ้านเร็วกว่าปกติ เพราะต้องไปรับพัสดุที่ไปรษณีย์ บุรุษไปรษณีย์เขียนใบเเจ้งทิ้งไว้ให้ในตู้รับจดหมายของผมตั้งแต่วันศุกร์แล้ว ผมไม่รู้เหมือนกันว่าใครส่งอะไรมาให้ คาดเดาไม่ได้เลยครับ โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเห็นที่เขียนว่า “กล่องยาว” ผมขี่จักรยานยนต์ไปที่ไปรษณีย์ด้วยความสงสัย!
วันเสาร์-อาทิตย์ สามารถรับของได้ตั้งแต่ ๙ โมงเช้าถึงเที่ยง ผมไปถึงที่นั่นเวลา ๑๐ โมงกว่า ยื่นใบแจ้งพร้อมกับบัตรประชาชนให้เจ้าหน้าที่หน้าจืดเจ้าประจำ เค้าบอกให้ผมเซ็นชื่อ ลงวันที่และเวลาให้เรียบร้อย ก่อนที่จะยื่นกล่องพัสดุให้…
โอ…กล่องยาวจริง ๆ ด้วย ผมรีบดูชื่อและที่อยู่ของผู้ส่ง เห็นชื่อ “ไพสิทธิ์ จุฑาพันธ์สวัสดิ์” ส่ง มาจากจังหวัดเพชรบุรี ใครกันนะ? ผมเป็นงง พยายามคิดทบทวนถึงเพื่อนที่เพชรบุรี ก็มีเพื่อนคนหนึ่งซึ่งเคยเรียนด้วยกันที่เทคนิคกรุงเทพฯ คือ “ไอ้อู๊ด” (ขออนุญาตเรียกอย่างที่เคยเรียกหน่อยนะ) จำได้ว่าเคยไปพักที่บ้านของเพื่อนคนนี้ที่เมืองเพชรครั้งหนึ่ง นอกจากนั้นก็มี พี่หมู อ๊อด อ้อยโอ๋ ซึ่งก็คงไม่ใช่อยู่ดีเพราะอ้อยก็อยู่ที่กรุงเทพฯ แล้วนี่นา ????
ผมวางกล่องพัสดุไว้บนเก้าอี้แ่ล้วถ่ายรูปไว้ก่อน… เดี๋ยวคงได้รู้ว่าใครส่งอะไรมาให้
<ระวังแตก> เพิ่มความสงกะสัยให้ผมมากขึ้น แก้วหรือ? หลอดไฟฟูออเรสเซนต์หรือ?
ผมนำกล่องวางพาดแฮนด์รถจักรยานยนต์ วิ่งลิ่วไปยังบ้านของครูแม้วและครูป้อมทันที ระหว่างทางผมคิดออกแล้วว่าเพื่อนสมาชิกท่านหนึ่งเคยขอที่อยู่ผมไว้แล้วบอก ว่าจะส่งของให้ (ตอนนั้นไม่ยอมบอกว่าเป็นอะไร)
พอไปถึงบ้านครูแม้วฯ ผมอธิบายให้ฟังพอทราบถึงที่มาที่มาที่ไป แล้วขอให้ช่วยลองทายว่าของที่อยู่ในกล่องจะเป็นอะไร….
ครูป้อมอ่านที่อยู่ของผู้ส่ง แล้วพูดว่าอาจจะเป็นของกิน มันทำให้ผมนึกถึงขนมหม้อแกงเมืองเพชรขึ้นมาทันที!!
ครูแม้วบอกว่าน่าจะเป็นเครื่องดนตรี!!
สำหรับผม คิดว่าอาจจะเป็นไวโอลินขนาดเล็กสำหรับเด็กซึ่งไม่ได้ใช้แล้ว บางทีผู้ปกครองอาจเห็นว่าน่าจะมีประโยชน์สำหรับการสอนเด็ก ๆ ของผมจึงได้ส่งให้…
เอาหละหาคำตอบกันดีกว่า…ผมขอให้ครูป้อมเป็นผู้แกะกล่อง ในขณะที่ผมถือกล้องถ่ายรูปคอยเก็บภาพ ด้วยความอยากรู้อยากเห็นยิ่งนัก!!!
คุณไพสิทธิ์กำลังมอบของเล่นและหนังสือให้สถานีวิทยุนำไปบริจาคให้ห้องสมุด อ่า…ผมชักจะมั่นใจว่าของที่อยู่ในกล่องต้องเป็นไวโอลินขนาด 1/2 แน่ ๆ เลย….
จะใช่หรือไม่ เดี๋ยวก็รู้
No comments:
Post a Comment