จากบ้านวอแก้ว ผมสามารถปั่นจักรยานชมทุ่ง สวนป่า บ้านเรือนและวัดวาอาราม ระยะทางประมาณ ๒๐ กว่ากิโลเมตรกลับไปบ้านที่ห้างฉัตรได้อย่างสบาย ๆ
สิ่งที่ผมได้เห็นคือความเจริญ ถนนหนทางซึ่งสร้างจากเงินภาษีของประชาชน เชื่อมจากหมู่บ้านหนึ่งไปยังอีกหมู่บ้าน บางจุดมีสภาพดีกว่าทางหลวงจากหลวงพระบางไปวังเวียงเสียอีก ของเราราดยางอย่างดีตีเส้นสวย!! ขณะขับเคลื่อนไปตามเส้นทาง (แสดงแบบคร่าว ๆ บนภาพถ่ายดาวเทียมด้วยเส้นสีเหลือง) จริง ๆ แล้ว...ผมมิได้ดีใจหรือภูมิใจในความเจริญล้ำหน้าของเมืองไทยแต่อย่างใด คิดแต่ว่าความเจริญทางด้านจิตใจของเรามันกลับไปในทางตรงข้ามซะมากกว่า งั่ม ๆ เพื่อน ๆ กรุณาอย่าเพิ่งตำหนิว่าผมมองโลกในแง่ร้ายนะครับ ผมแค่บ่นไปเรื่อยเปื่อยตามประสาคนแก่เท่านั้นเอง วันนี้เราไปเที่ยว "วัดทุ่งกล้วย" แก้กลุ้มกันดีกว่า....
บนเส้นทางสงบร่มเย็น จากตำบลวอแก้ว (อำเภอห้างฉัตร) ไปยังตำบลบ้านเอื้อม (อำเภอเมือง) จะพบกับต้นโพธิ์สูงใหญ่อยู่ทางด้านขวามือ...
เลี้ยวรถเข้าไปได้เลยครับ ข้างข้างกำแพง ใกล้ชิดติดกับถนน จะเห็นป้ายขนาดใหญ่บอกให้ทราบว่า "วัดทุ่งกล้วย" อยู่ในตำบลบ้านเอื้อม อำเภอเมือง จังหวัดลำปาง
ซุ้มประตูอยู่ตรงกันข้ามกับต้นโพธิ์...
เอ้า...เดินเข้าไปด้วยกันเลยนะ! ข้างหน้านั้นผมเห็นอุโบสถและประตูที่ยังเปิดอยู่...
งานนี้ทำให้ได้เหงื่อและปวดเมื่อยไปหลายวันทีเดียว อิอิ
No comments:
Post a Comment