อิสรภาพในชีวิต

"สวนสัตว์" ภาษาอังกฤษใช้คำว่า ZOO  ซึ่งออกเสียงยากหน่อย เพราะสะกดด้วยตัว Z ต้องออกเสียงแบบเสียงก้อง (voiced sound) คือเส้นเสียงจะสั่นแรงกว่าปกติ...

พูดถึงสวนสัตว์ จริง ๆ แล้วผมก็ไม่ค่อยชอบสักเท่าใด เห็นคนไปยืนดูเพื่อนร่วมโลกที่อยู่ในกรงแล้วบางครั้งก็หดหู่ ไม่รู้ว่าใครดูใครกันแน่?  ถ้าจะให้ดีแล้วผมชอบที่จะเห็นเจ้าลิงหรือนกที่มีอิสรภาพมากกว่า อย่างเช่นเมื่อครั้งที่ไปใช้ชีวิตอยู่ใน Bukit Lawang....

ผมพักอยู่ในห้องพักที่มีลิงคอยมาเคาะหลังคาให้ตื่นนอนตอนเช้า...

ชอบเห็นสรรพสัตว์ที่ปราศจากพันธนาการมากกว่าครับ ทุกเช้าจะต้องเฝ้าดูเจ้าอะแพโทซอรัส ไดโนเสาร์กินพืชตัวใหญ่ ที่ขยับหัวไปมาอยู่ข้างโกดังโรงสีหลังบ้าน...

ช่วงบ่าย ๆ ก็มองดูเจ้าสี่ขาผู้มีสิทธิ์เดินตามท้องถนนในกรุงพาราณสีโดยไม่มีใครกล้าไปยุ่งกับมัน...

 

 

 

ต้นไม้ที่ผมปลูกไว้บนดาดฟ้าต่างก็แย่งกันชูคอขึ้นสูง...

สวนครัวก็เริ่มออกดอกออกผล มีครอบครัวนกย้ายสำมะโนครัวเข้ามาอาศัยร่มเงาอยู่ใต้สแลน...

ยินดีต้อนรับนกทุกตัว...

ยกเว้นหนูนะครับ!

ไม่อยากเสียเวลาเอาไปปล่อยครับ!

ซ่อมลำโพงอีกแล้ว!

วันที่ ๙ เมษายนต้นปีนี้เอง ช่างเหอะเขียนเรื่อง "ซ่อมลำโพง" ที่ฉีกขาด ด้วยอะไหล่สั่งมาจากเมืองจีน...

ยางกรวยลำโพงราคา ๘๑ บาท ได้มา ๑ คู่แต่ใช้งานแค่ชิ้นเดียว...

ผ่านมาได้เกือบ ๗ เดือน เจ้าลำโพงอีกดอกก็พัง...ด้วยอาการเดียวกัน!

ไม่มีปัญหาครับ ผมแค่แกะของเสียออกมา...

ค้นหาอะไหล่ที่ยังเหลืออยู่อีกชิ้นออกมา...

ทำความสะอาดก่อน แล้วค่อยติดยางกรวยลำโพงตัวใหม่ ด้วยกาวขวดละ ๑๐ บาทที่มีอยู่...

ปล่อยทิ้งไว้ค้างคืน...

ตื่นเช้ามา กาวก็แห้งแล้ว... 

ใจมันร้อนก็เลยต้องลองต่อฟังเสียงซะหน่อยก่อน...

โอเลยครับ... เสียงดังเป็นปกติแล้ว!

คิดถึงอินดี้

วันนี้ลุงน้ำชาคิดถึงอินดี้  นักเรียนไวโอลินคนสุดท้ายที่หยุดเรียนไปแล้ว !

  
อินดี้หาได้ยอมแพ้แขวนโบว์เอาง่าย ๆ  แต่จบ ม.๖ แล้วก็ต้องไปเรียนต่อที่มหาวิทยาลัยราชมงคลลำปาง...

สอนดนตรีอินดี้มาตั้งแต่ยังตัวเล็ก...ผมได้แต่หวังว่าคงจะได้อะไรจากผมไปบ้าง ไม่มากก็น้อย

 

ขอบคุณนะพ่อหนุ่ม ที่ช่วยให้ลุงมีความสุขกับการสอนดนตรีมาตั้งหลายปี...

เจ้ายักษ์คืนสภาพ

คราวที่แล้วล้างดุมล้อหลังเจ้ายักษ์... ผมบอกเพื่อน ๆ ว่าประกอบแล้วพบว่าล้อหมุนไม่เรียบ   

ก็ยังสงกะสัยอยู่เหมือนกันว่า ด้านนึงมีลูกปืนจำนวน ๗ ลูกวางอยู่ในกรงลูกปืน (ball cage)

แต่อีกด้านมีแค่เพียงลูกปืน ๗ ลูกวางเรียงอยู่ในจาระบี ตอนประกอบก็ยังคิดว่าถ้ามีแต่ลูกปืนมันจะต้องมีจำนวนมากกว่านั้น แต่ผมก็ไม่ได้ทำอะไร ได้แต่เอาใส่กลับเข้าไปเหมือนตอนรื้อออกมา เสร็จแล้วหมุนล้อทดสอบ ก็พบว่ามันมีอาการสะดุดเป็นระยะ ๆ

ผมลองสั่งซื้อลูกปืนแบริ่งสำหรับเพลาจักรยานมา ๑ คู่ ราคา ๖๕ บาท แพงอยู่!

ได้มาแล้วก็จัดการเปลี่ยนเอาลูกปืนเก่าทั้ง ๗ ลูกออกแล้วใส่เจ้าตัวนี้ลงไป ประกอบเรียบร้อยแล้วลองหมุนล้อดู อืมมม...ไม่มีอาการสะดุดอีกแล้ว 

ล้อหลังเสร็จก็หันมาทำล้อหน้า ผมปะยางก่อน ๑ แผล (มีรูรั่วเล็ก ๆ ๑ รู) จากนั้นก็เอาล้อขึ้นไปล้างทำความสะอาดบนดาดฟ้า... 

จากนั้นก็นำแกนล้อที่ล้างสะอาดแล้วมาใส่ พร้อมกับลูกปืนและน้อต...

เมื่อทำเสร็จทั้งสองล้อก็ยังไม่ยอมหยุด ผมยกจักรยานไปวางบนกระป๋องน้ำมันสนเหมือนคราวที่แล้ว จัดการแช่ตีนผี โซ่ และบันใด อีกทั้งยังทำความสะอาดจานหน้าและส่วนอื่น ๆ ให้ดูดีขึ้น...

ใช้น้ำยาโซแน็กฉีดมือสับเกียร์ซะหน่อย...

เสร็จเรียบโร้ย...

ปรับเบรคด้วย...

พรุ่งนี้กะว่าจะลองเอาไปทดสอบครับ...

ดูแลเจ้ายักษ์

ว่าด้วยเรื่องจักรยานของผมต่อนะครับ...

ตกลงเจ้า Banian รถพับขนาดล้อ ๒๐ นิ้ว ๙ สปีด ผมแค่เปลี่ยนจานหน้าจาก ๕๒ ฟันเป็น ๓๙ ก็จบ

ตั้งตีนผีซะหน่อย หยอดน้ำมันโซ่และเฟือง รวมทั้งตั้งเบรค ก็โอเคแล้ว ผมลองปั่นไปตลาด ใช้เฟืองหลัง 11 ขี่บนทางราบโดยไม่มีสัมภาระ พบว่าทำความเร็วได้ปกติ เพียงแต่รอบขาจะมากไปนิด ๆ ซึ่งถ้าเป็นโหลดเป้และอุปกรณ์พกพาเต็มที่ก็คงจะปั่นได้พอดี ๆ ส่วนเฟืองใหญ่สุดนั้นผมต้องรอให้ได้ปั่นขึ้นเนินก่อน ถึงจะรายงานผลให้เพื่อน ๆ ทราบได้...

ที่นี้มาถึงคำถามที่ว่าจะทำอย่างไรดีกับเจ้ายักษ์ (Giant) ตกลงผมได้คำตอบแล้วว่าจะคงสภาพเดิม ๆ เอาไว้ เพียงแต่ต้องปะยาง ทำความสะอาด ซ่อมดุมและบังโคลนหลัง ให้อยู่ในสภาพพร้อมปั่นเท่านั้น...

วันนี้ถอดแกนดุมล้อหน้าออกมาล้างทำความสะอาดก่อนนะครับ มันฝืดมาก ๆ เลยล่ะ ใช้ปะแจขันน้อตออกมาวางเรียงไว้แล้วถ่ายภาพไว้ก่อน เวลาประกอบจะได้ใส่ไม่ผิด... 

 

ถ่ายภาพไว้แล้วก็รวบทั้งหมดลงกระป๋องน้ำมันสนได้เลย...แช่ไว้ก่อน ส่วนดุมล้อก็ต้องทำความสะอาดให้ดี

ค่อย ๆ ทำไปครับ ไม่ได้รีบร้อนอะไร!