Thursday, November 10, 2011

ตายแน่!


รู้สึกดีใจที่เห็นมีผู้เข้ามาเยี่ยมเยียนบล็อก"ช่างเหอะ"...ผมต้องขอขอบคุณจากใจ  วันนี้วันลอยกระทง ผมขอพูดเรื่องการติดเทปบน fingerboard ของไวโอลินให้เด็ก ๆ ต่อดีกว่า  


คุณบิมได้แนะนำเกี่ยวกับเทปซึ่งน่าจะนำมาใช้ติด fingerboard ได้ ไว้ดังนี้....
ผมนึกถึงจะมีขายในร้านประดับยนต์ ขนาดความกว้างแค่ 2 มิล ความยาวผมว่าเกิน 2 เมตร บางและเหนียวติดแน่น (แล้วแต่ยี่ห้อ-อายุ) ความยาวมีให้เลือก ม้วนหนึ่งซื้อแบบเก่ง ๆ ที่ 15 บาทไม่เกิน 30 บาทต่อม้วน มีสารพัดสี ราคาไม่หนีกันมาก ทั้งเรืองแสง-สะท้อนแสง-สีธรรมดา.....
ขอบคุณครับ ผมคิดว่าน่าจะใช้ได้ ที่ชอบก็คือ มันมีขนาดกว้างแค่ ๒ ม.ม. เทปยิ่งแคบ...ความแม่นยำของเสียงก็ยิ่งมีมาก หากนักเรียนกดนิ้วให้ตรงเทปที่ติด ยิ่งถ้าเทปหนาขึ้นหน่อย อาจใช้ปลายนิ้วสัมผัสหาตำแหน่ง เป็นการหาตำแหน่งโดยใช้ความรู้สึกได้อีกทางหนึ่ง!

เอาเหอะ...ไม่ว่ากัน จะใช้เทปอย่างที่ผมใช้หรือที่คุณบิมแนะนำก็ได้ แต่อย่าใช้เทปพันสายไฟ หรือเทปพันท่อประปาก็แล้วกัน อิอิ

แหม...เสียดายจัง ตั้งแต่สาย ๆ มาแล้ว ผมนั่งเขียนเรื่องการตั้งสายในรูปแบบ Pythagorean, Just  และ  Equal temperament ไว้ยาวเชียว แต่พอคอมพ์เกิดรวนขึ้นมา ทุกอย่างที่เขียนไว้ก็หายเกลี้ยงไปหมด (สมน้ำหน้า..ไม่รู้จักเข็ดซักกะที)



ผมขี้เกียจเขียนใหม่แล้ว...ขอข้ามไปพูดถึงเรื่องการติดเทปกันเลย  ไม่ว่าจะเป็นการติด fingering tape บนไวโอลิน วิโอล่า เชลโล หรือ ดับเบิ้ลเบส ก็ใช้หลักการเดียวกัน ผมขอใช้ภาพประกอบที่ถ่ายกับเชลโลก็แล้วกันนะ สะดวกดี...เพราะแม่เรไร (เชลโล)นอนรออยู่ข้างบนนี้แล้ว ผมไม่ต้องลงไปหยิบไวโอลินจากชั้นล่างขึ้นมา

เวรกรรมแท้ ๆ สมองเบลอ เมื่อกี้ยังจับเจ้าเทปและดินสออยู่เลย พอจะถ่ายรูปเพื่อลงประกอบเรื่องที่เขียน กลับหาไม่เจอซะแล้ว 



ตายแน่! ถ้าขืนสมองเป็นเช่นนี้ ผมต้องไปพักก่อนแย้ว ค่อยมาเขียนต่อนะครับ...

No comments: