สูบน้ำเสียตั้งแต่เมื่อคืนวาน ถ้าซ่อมไม่ได้ก็จะไม่มีน้ำใช้ วันนี้ผมถึงต้องลงมือซ่อมแต่เช้า เริ่มด้วยการเปิดฝาบ่อซึ่งมีเครื่องสูบน้ำอยู่ข้างใต้ก่อน...
ผมโหนตัวลงไปที่ก้นบ่อพร้อมเครื่องมือ ถอดเครื่องสูบน้ำออกดู การสูบน้ำบาดาลขึ้นไปยังหม้อกรองไม่สามารถใช้สูบน้ำชนิดที่ใช้ดูดน้ำขึ้นไปบนอาคารหรือที่เรียกว่าสูบน้ำอัตโนมัติได้ พี่เล็ก(ประปา)บอกผมว่าต้องใช้เครื่องสูบแบบชักหรือที่เรียกว่า"สูบน้ำประเภทลูกสูบชัก(Reciprocating)" หรือไม่ก็ใช้เครื่องสูบพิเศษสำหรับงานนี้โดยเฉพาะซึ่งราคาแพงมาก ๆ
พูดถึงพี่เล็ก จริง ๆ แล้วทุกครั้งที่เครื่องสูบน้ำเสีย ผมจะต้องโทรเรียกพี่เล็ก ช่างวัย ๗๐ ที่มาเจาะน้ำบาดาลให้สมัยที่ผมย้ายเข้ามาอยู่ที่ตึกแถวร้างแห่งนี้เป็นคนแรก พอพี่เล็กเจาะได้น้ำบาดาล ก็บอกให้ผมขุดหลุมขนาดใหญ่ ลึกลงไป เพื่อวางเครื่องสูบอย่างที่เห็นในภาพ...
พี่เล็กบอกว่าต้องลดระดับเครื่องสูบให้อยู่ลึกลงไปมากที่สุดเท่าที่จะทำได้ ผมใช้เวลาขุดดินอยู่ ๒ วันเต็ม จากนั้นก็นำท่อซีเมนต์จำนวน ๓ ท่อลงไปในหลุม (ทำคนเดียวไม่มีใครช่วย) แล้วเทพื้น ฉาบปูนบริเวณรอยต่อ เมื่อปูนแห้งสนิท...ผมก็เรียกพี่เล็กมาติดตั้งเครื่องสูบและเดินท่อ
ใช้งานมาได้เกือบ ๑๐ ปี...เมื่อเร็ว ๆ นี้มอเตอร์ไหม้ ต้องเปลี่ยนใหม่ (หมดไป ๑,๕๐๐ บาท) ก่อนหน้านั้นก็เคยเสียมาเป็นครั้งเป็นคราว คือน้ำไม่ขึ้น ผมโทรเรียกพี่เล็กลูกเดียว นายช่างก็ใจดีแท้ มาซ่อมให้ภายในวันนั้น ส่วนใหญ่ใช้เวลาไม่นาน เพราะมักจะเกิดจากปะเก็นรั่วบ้าง ยางปั้มเสียบ้าง พี่เล็กมีอะไหล่ติดตัวมาด้วยเสมอ เปลี่ยนเสร็จ...เครื่องสูบน้ำก็ทำงาน บางครั้งน้อตหลวม พี่เล็กมาขันเข้าก็ใช้ได้! .
เมื่อวานนี้เครื่องสูบทำงานต่อเนื่องหลายชั่วโมงโดยไม่มีน้ำขึ้น โชคดีที่ผมไปพบก่อนที่มอเตอร์จะไหม้ ตอนที่เปิดฝาบ่อออกดู ไอร้อนที่อบอยู่ภายในพุ่งขึ้นปะทะใบหน้าจนรู้สึกได้ แต่ก็ยังดีที่ไม่มีกลิ่นไหม้! ผมพยายามโทรหาพี่เล็กแต่ติดต่อไม่ได้ มีแต่สัญญาณให้ฝากเบอร์โทรกลับ ผมโทรแล้วโทรอีก เช้าวันนี้ก็โทรอีก แต่ไม่สำเร็จ ผมอดเป็นห่วงไม่ได้ว่าพี่เล็กอาจจะไม่สบาย!
ใคร่ครวญดูแล้ว...จะหวังพึ่งพี่เล็กอย่างเดียวเรื่อยไปคงไม่ได้ "ช่างเหอะ" จึงจำเป็นต้องศึกษาและหาวิธีซ่อมให้ได้ด้วยตนเอง เครื่องสูบน้ำอาจเสียได้ทุกเวลา ถ้าซ่อมเองไม่ได้ จะเป็นเรื่องลำบากสุด ๆ เมื่อขาดน้ำ ผมตัดสินใจลงมือซ่อมเองทันที...พบว่าปะเก็นยางที่พี่เล็กทำขึ้นเอง(ด้านซ้ายมือ)หมดสภาพ ผมขี่จักรยานยนต์ไปที่ร้านหล่อวิเชียรซึ่งอยู่ไม่ไกล หาซื้ออะไหล่มาได้ในราคา ๑๐ บาท (ตัวที่อยู่ด้านขวา)
ได้อะไหล่มาแล้ว ผมก็ลงไปทำความสะอาด ใส่จารบี เปลี่ยนประเก็น ประกอบชิ้นส่วนเข้าที่เดิม ขันสกรูให้แน่น หยอดน้ำมันเครื่องที่มอเตอร์ เรียบร้อยดีแล้วก็เปิดจุกทองเหลืองที่ตัวปั้มออก เติมน้ำลงไปให้เต็ม ผมตรวจสอบให้แน่ใจว่าทุกอย่างเข้าที่...ก่อนที่จะขึ้นจากบ่อ เพื่อเปิดสวิชเครื่องสูบน้ำ แป๊ก! ตามมาด้วยเสียงเครื่องสูบทำงานอย่างหนักแน่น ไม่นานน้ำก็ไหลออกจากท่อซึ่งอยู่เหนือถังกรองน้ำ ผ่านกาละมังซึ่งเจาะรูไว้เพื่อรับออกซิเจนก่อนลงสู่หม้อกรอง
เครื่องสูบน้ำใช้งานได้แล้ว หลังจากใช้เวลาไป ๒ ชั่วโมงกว่า!
No comments:
Post a Comment