ผมรีบไปหยิบมาดู พอเห็นว่าเป็นไปรษณียบัตรจากคุณเมธี ซึ่งเขียนส่งมาจากเมืองเต้าเฉิง มณฑลเสฉวน เมื่อวันที่ ๑๑ เมษายน ผมก็รู้สึกดีใจและโล่งอก...
รู้สึกดีใจที่ได้รับไปรษณียบัตรจากคุณเมธี และที่ผมโล่งใจก็เพราะว่า...หลังจากไม่ได้เห็นคุณเมธีบน facebook มานานหลายเดือน (เข้าใจว่าอาจถูก unfriend ตอนที่ผมระงับการใช้ facebook ไปพักนึง) ผมเข้าไปคลิก friend request ไว้นานแล้ว แต่ก็ยังไม่ได้รับคำตอบจากคุณเมธีสักที นานเข้า ๆ ผมก็เลยสงสัยว่าได้ทำให้คุณเมธีขัดเคืองด้วยเรื่องอันใดหรือเปล่า?
พอได้อ่านที่คุณเมธีเขียนว่า "ผมข้ามหิมาลัยจากยูนนานมาเสฉวน ผ่านความสูง 4,090 m. เพื่อมาส่ง PC ฉบับนี้ถึงลุงน้ำชาด้วยความคิดถึง..." เจ้าภูเขาซึ่งอาจถูกปกคลุมด้วยน้ำแข็งที่อยู่ในอกก็ถูกยกออก!
ขอบคุณมาก ๆ ครับ ตอนนี้ผมไม่รู้สึกเป็นกังวลอีกแล้ว เหลือแต่ความอิจฉาว่าคนอะไรถึงได้ท่องโลกได้สุด ๆ ถึงขนาดนั้น!!!
No comments:
Post a Comment