วันก่อนผมเล่าถึง "เจ้าตาเดียว" หนูตัวที่ ๒ ที่ดักจับไว้ได้....
ช่วงบ่าย ๆ ผมก็นำมันไปปล่อยไว้ตรงบริเวณที่ว่างข้างวัด จุดเดียวกันกับที่เคยนำเจ้าตัวแรกไปปล่อย...
ตั้งท่าเตรียมเปิดให้ "เจ้าตาเดียว" ออกไปสู่อิสรภาพ....
พอเปิดฝากับดัก มันก็วิ่งปู๊ดหายวับเข้าไปในพงไม้! ไปดีเถอะนะ...เจ้าตาเดียว!
รู้สึกสบายใจที่ไม่ได้ทำร้ายหนู สัตว์ซึ่งผมทั้งเกลียดและกลัว ผมเพียงแค่ย้ายให้มันไปอยู่นิวาสสถานแห่งใหม่เท่านั้น...
ตอนค่ำ ระหว่างที่นั่งทำงานอยู่หน้าคอมพ์ฯ ผมได้ยินเสียงแกร๊ก ๆ อยู่ในถังขยะ รู้สึกแปลกใจ...ต้องลุกจากเก้าอี้ไปดู โห...ผมเห็นลูกหนูตัวน้อย ๕ ตัวอยู่ที่ก้นถัง บางตัวพยายามกระโดดเหย็ง ๆ ขึ้นมา แต่ไม่พ้นปากถัง!!
เสียใจที่พรากแม่ของมันไปซะแล้ว ผมรู้สึกเป็นบาป เช้าวันนี้จึงรีบนำมันไปปล่อยตรงที่ ๆ นำแม่ของมันไปปล่อย ผมเห็นเจ้าตัวเล็กทั้ง ๕ ตัววิ่งจากถังขยะออกไปตัวละทิศละทาง ไม่คิดว่าลูกหนูจะหาแม่ของมันเจอ ผมได้แต่ส่งใจให้มันอยู่รอดปลอดภัย....
วันนี้จึงต้องมาสารภาพบาปกับเพื่อน ๆ
No comments:
Post a Comment