ถึงเวลาพา "เจ้าโต" ไปหาหมอ... ผมเคยถามอาจารย์ไกรทอง (มือแมนโดลิน) ถึงช่างซ่อมรถยนต์ที่ไว้ใจได้ในห้างฉัตร คำตอบคือ "ต้องช่างรอด เท่านั้น"
บ่ายวันนี้ ช่างเหอะทาสีบันไดขึ้นดาดฟ้าได้ครึ่ง ๆ กลาง ๆ ก็ต้องวางมือ แช่แปรง แต่งตัวออกไปเสาะหา "ช่างรอด"...
ต้องไปถึง "บ้านวอแก้ว" ทีแรกผมตั้งใจว่าจะใช้ "เจ้ายักษ์" แต่พบว่ายางอ่อนมาก จึงหันไปหาแมงกะไซค์...
ถนนหนทางดีมากเลยล่ะ....
ผมหา "โรงเรียนวอแก้ววิทยา" ให้ได้ซะก่อน แล้วค่อยสอบถามผู้คนที่พบเห็นถึงบ้านช่างรอด
ไม่มีใครไม่รู้จัก! คุณยาย ๓ คนที่นั่งอยู่หน้าบ้าน ช่วยกันบอกผมว่า"ไปตี้กาดมั่วฮั่นเต๊อะ" นี่ไง"กาดมั่ว"!
ผู้คนมองชายแปลกหน้าผู้มีกล้องถ่ายรูปคล้องคอไปด้วย ราวกับว่าเป็นสายสืบไปหาความลับของหมู่บ้าน (อิอิ ผมคิดไปเอง) ผมเข้าไปทำความคุ้นเคยด้วยการซื้อฟักทองสังขยา ๒ ชิ้น ๆ ละ ๑๐ บาท ก่อนที่จะถามถึงบ้านช่างรอด...
ได้ความแล้ว บ้านช่างรอดอยู่ใกล้นิดเดียว ก่อนไปผมถือโอกาสถ่ายภาพบริเวณรอบข้างไว้หน่อย...
ยึดถังประปาเป็นหลัก บ้านช่างรอดอยู่ตรงนั้น!
เจอแล้วครับ...ช่างรอด!
 |
| ทำเป็นภาพสีน้ำด้วยโปรแกรม PhotoShop |
No comments:
Post a Comment