ขอเวลาอีกไม่นาน

เพื่อน ๆ ที่รักครับ วันนี้เริ่มต้นเดือนใหม่ใกล้วันลอยกระทงเข้าไปทุกที.... 

หลังจากปล่อยวาง ผมไม่รู้สึกยินดียินร้ายกับข่าวสารการเมือง ไม่เต้นไปกับเรื่องที่เห็นทั้งใกล้หรือไกลตัว ได้ยินอะไรก็เฉยเสีย ผมไม่เคยฟังรายการคืนความสุขฯ เพราะคิดว่ามันเป็นภาพมายา ที่เห็นจะ ๆ ก็คือนักการเมืองและตำรวจทหารระดับนายพลมีทรัพย์สินนับพันล้านหรือหลายร้อยล้าน วัดวาอารามเก็บเงินสดหลายสิบล้านไว้ในกุฏิจนปลวกแทะ จะเอาอะไรกับสังคมยุคมือใครยาวสาวได้สาวเอา  ผมคิดว่าปิดเครื่องรับไว้จะดีกว่า!

แต่ก็ยังคงพยายามปรับปรุงบ้านไปเรื่อย ๆ เพื่อทำ "ห้องสมุดดนตรี" ตามความฝันที่มีอยู่ นักสังคมสงเคราะ์ท่านหนึ่งแนะนำให้ทำเรื่องขอการสนับสนุนจากหน่อยงานรัฐ ผมมิได้คาดหวังอะไร ควักกระเป๋าทำไปเรื่อย ๆ เมื่อต้นเดือนที่ผ่านมาจ่ายค่า server สำหรับ wichai.net ที่ siteground ก็หมดไปเห็น ๆ ๓,๙๐๐ กว่าบาท!  ระยะเวลาเดือนกว่า ๆ จากนี้ไป จะเร่งมือปรับปรุงอาคารชั้นล่าง ผมกำลังติดต่อบริษัทจำหน่ายกรอบรูปให้ทำกรอบเพื่อใส่ภาพวาดของคุณเดชา ซึ่งมีอยู่ประมาณร้อยกว่าภาพ อาจต้องใช้งบประมาณถึง ๒ หมื่นบาท.... 

ห้างฉัตรกำลังเจริญอย่างรวดเร็ว สังเกตได้จากร้านค้าและอาคารพาณิชย์สองฝั่งซุปเปอร์ไฮเวย์ที่ผุดขึ้นอีกหลายแห่ง...

อย่างห้องแถวสร้างใหม่ที่อยู่ตรงข้ามร้านของกิ๋นลำที่เห็นนั่น ผู้รับเหมาก่อสร้างคนหนึ่งบอกผมว่า ราคาห้องละ ๓,๕๐๐,๐๐๐ บาท   บ้านที่ผมอาศัยอยู่ทุกวันนี้ก็ใช่ว่าจะอยู่ไกล...

ถ้าประกาศขายก็คงได้กำไร แต่ผมไม่ขาย ของโบราณและเครื่องดนตรีเก่าก็ไม่ขายด้วยเช่นกัน (ให้ได้) ผมจะนำมันมาตั้งไว้ให้เด็กรุ่นหลังได้ชม....

    

หวังว่าสักวันหนึ่ง ห้างฉัตรจะมีบ้านซึ่งผู้คนสามารถแวะมาเที่ยวชมภาพวาด ของเก่า และเครื่องดนตรีโบราณ หากเด็กไม่มีเปียโนที่บ้าน แต่มีความตั้งใจจริง จะมาซ้อมกับแกรนด์เปียโนก็ได้....

ขอเวลาอีกไม่นาน หุหุ