ไปเที่ยวไกลถึงเมืองน่าน...คุณ bimbalo ควักกระเป๋าซื้อของฝาก แล้วส่งมาให้ช่างเหอะทางพัสดุไปรษณีย์หลายอย่าง มีทั้งข้าวหอมนิล ข้าวซอยตัดน้ำผึ้ง น้ำพริกข่า น้ำพริกกุ้ง หนังปลาทอด และเครื่องดื่มมะขามป้อมผง ทุกอย่างล้วนเป็นผลิตภัณฑ์จากเมืองน่าน ทีแรกตั้งใจว่าจะเก็บเอาไว้เป็นเสบียงสำหรับการเดินทางแบกเป้ exploring the world ช่วงปลายปี แต่วันนี้ทนความเย้ายวนไม่ไหว ผมเอาออกมากินแย้ว!
๑๖.๐๐ น. เพิ่งทาสีเพดานชั้นล่างเสร็จ รู้สึกปวดเมื่อยไปทั้งตัว (โดยเฉพาะอย่างยิ่งคือบริเวณท้ายทอย) พออาบน้ำอาบท่าเสร็จ ผมก็ชงกาแฟดื่ม ๑ ถ้วย อยากจะให้รางวัลตัวเองด้วยขนมหวานอีกสักชิ้น และคงไม่มีอะไรดีเท่า "ข้าวซอยตัดน้ำผึ้ง" ของฝากจากคุณบิม!
งานสียังไม่แล้วเสร็จ...
บ่ายวันนี้ผมตัดสินใจลงมือทาสีเนื้อที่บนเพดานอีกไม่ถึง ๑๖ ตารางเมตรด้วยสีพลาสติกที่เหลืออยู่...
งานนี้หนักหนาสาหัส เพราะเพดานอยู่สูงมาก แขนขวายังทำงานไม่ได้เต็มที่ ผู้ช่วยหัวแหลมก็ไม่อยู่ ผมจะขึ้นบันไดทาสีอยู่คนเดียวก็กลัวตก! พอดีไปเจอท่อประปาเหล็กที่เก็บซุกไว้ใต้หลังคา green workshop นานแล้ว ผมนำมันลงมาจากดาดฟ้า....
มีลูกกลิ้งใหม่อยู่ตัวนึง ผมคิดว่าน่าจะนำมาใช้ เพราะหน้ากว้างและสีเกาะได้ดี...
ก่อนอื่นต้องทำความสะอาดพื้นผิวก่อน ผมต่อด้ามไม้กวาดด้วยท่อเหล็กที่มีอยู่...
ปัดหยากไย่ออกหมดแล้วก็เริ่มลงมือทาสี โดยใช้ลูกกลิ้งตัวใหม่ชุบสีในถัง โชคดีที่สีข้น ไม่ย้อยง่าย ผมเคาะให้สีหยดลงถัง ก่อนที่จะนำด้ามลูกกลิ้งสวมเข้ากับปลายท่อแล้วยกขึ้น ส่งลูกกลิ้งให้ขึ้นไปยังเพดานอย่างไม่รีรอ...
ต้องออกกำลังแขนทั้งสองข้างทาสี ผมแหงนหน้าลากลูกกลิ้งไปมา...
เรียบร้อยแล้วครับ มืดหน่อยอาจดูไม่ออก...
ที่แน่ ๆ คือเมื่อยคอเหลือเกิน คืนนี้ผมคงหลับเป็นตาย...
No comments:
Post a Comment