wichai: Traveling Light

เมื่อวันอังคาร ผมเขียนเรื่อง "ซ่อมเชลโล...หมด ๔ บาท!" ผ่านมาได้ ๒ วัน ผมดันหาเจอเจ้ายาง endpin ที่หลุดหายไป!

สภาพยับเยินอย่างที่เห็น ผมจึงไม่นำมาใช้ คิดว่าคงต้องใช้เจ้ายาง ๔ บาท อย่างที่เล่าให้เพื่อน ๆ ฟัง แต่แล้วไม่รู้ว่าทำไมมันช่างบังเอิญเสียเหลือเกิน...เช้าวันนี้ผมเกิดไปเจอยางสวมปลายขาตั้งกล้องขนาดเล็กเข้าจนได้!

รู้สึกว่าใช้ได้ดีกับแม่เรไรของผมซะด้วย...

วันนี้อยากคุยเรื่อง backpack ใบใหม่ของผม! สืบเนื่องมาจากการได้สอนชั่วคราวที่โรงเรียนลำปางกัลยาณี ทำให้ผมได้เงินพิเศษมาก้อนหนึ่ง ผมเคยบอกว่ารู้สึกเหนื่อยและเครียดกับงานดังกล่าวมาก ๆ ถ้าสิ้นสุดภาระหน้าที่และได้รับเิงินค่าจ้างมา...ผมก็อยากจะขอเจียดไปซื้อเป้ใหม่สักใบ เพื่อให้รางวัลกับตัวเอง!

"เจ้าแรด" (ที่เห็นในภาพ) คือเป้ใบเก่าที่ใช้มาเกือบ ๒๐ ปีแล้ว ซื้อมาจากบริษัทสื่อเดินทาง (ร้านจำหน่ายอุปกรณ์แค้มปิ้งแถว ๆ แยกมักกะสัน กรุงเทพฯ) มันใช้บรรจุของได้มากทีเดียว ผมไปเวียดนามและพม่าเมื่อเดือนเมษายนที่ผ่านมา...อัดไปทั้งเต๊นท์ ถุงนอน และเสบียงอาหาร หนักประมาณ ๒๐ กิโลกรัมเห็นจะได้!

ตอนไปพม่าเมื่อเดือนมิถุนายน ก็ใช้เป้ใบเดียวกัน (แต่ไม่นำเต๊นท์ไปด้วย) ผมเริ่มจะรู้สึกว่ามันใหญ่เกินไปซะแล้ว ไม่เหมาะสำหรับนักเดินทางวัยหกสิบอัพอย่างผม สภาพของเป้ก็เก่่ามาก หลังจากสะพายเดินฝ่าสายฝน...ผมยังพบว่าหนังสือและเอกสารที่เก็บไว้ข้างในเปียกหมด!

ผมได้ไปเห็นนักท่องเที่ยวสาวชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งที่อินเล (Inle) เธอมีเป้เล็ก ๆ ติดตัวไปด้วยเพียงใบเดียว รู้สึกว่าจะคล่องแคล่วดีเหลือเกิน ต่างกับนักเดินทางฝรั่งซึ่งใช้เป้ขนาดใหญ่ การเดินทางเช่นนั้น...ผมน่าจะพูดได้ว่า "Traveling Light" คือพยายามลดน้ำหนักข้าวของที่นำไปด้วยให้เหลือน้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้...

พูดแล้ว....ทำให้ผมคิดถึงเพลง "Traveling Light" ของ Cliff Richard (เพลงแรกที่หัดเล่นกีต้าร์)...

I got no bags and bags to slow me down. Well. I'm travelin so fast, my feet ain't touching the ground. Traveling light, traveling light. Well, I just can't wait to be with my baby tonight......

ด้วยเหตุนี้ ผมจึงตั้งใจไว้แต่แรกว่าถ้าซื้อเป้ใบใหม่ จะต้องเป็นเป้ที่มีขนาดเล็กกว่าเดิม ซึ่งก็ได้มาแล้ว...เป็นเป้ที่ผลิตในเวียดนาม ยี่ห้อ Deuter รุ่น Futura ขนาด ๔๕ + ๑๐ ลิตร สีเขียว...