อย่าโทษ คสช. เลย!

เจ้าของร้านอาหารพื้นเมือง "ลำแต้" ซึ่งอยู่ใกล้บ้าน นำคอมพิวเตอร์มาให้ผมช่วยซ่อม อาการคือ เปิดเครื่องแล้วไฟเข้าแต่จอยังคงมืด ผมแกะเครื่องออกดู...เห็นพัดลมหมุน แต่ไม่ได้ยินเสียง hard disk ทำงาน

ผมดึงแรมออกตัวนึงแล้วลองใหม่   "ปี๊บ"...ได้ยินเสียงเครื่องทำงาน  hard disk เริ่มเดิน...จอภาพสว่าง เข้าวินโดว์ได้แล้ว!  ผมตั้งค่าให้ใหม่ ล้างไฟล์ขยะออกแล้ว defrag อีกที  ก่อนประกอบเครื่องเข้าที่ ผมลองเอาแรมตัวที่ถอดออกใส่กลับคืนดูหน่อย   ปี๊บ! อ้าว...ยังทำงานได้แฮะ เป็นอันว่างานนี้ "ผีหลอก" อีกตามเคย!!  

ระหว่างที่เจ้าของมารับเครื่องคืน ผมได้ยินเค้าบ่นว่า "ขายไม่ดีเลย หลังปฏิวัติเนี่ยแย่สุด ๆ เลย บ้านใหญ่ก็เหมือนกัน"  บ้านใหญ่หมายถึงร้านอาหารจีนฉัตรแก้ว

อย่าไปโทษ คสช. เลยครับ จำได้หรือเปล่าว่าช่วงที่รัฐบาลยิ่งเละมุ่งเรื่องประชานิยม ประกาศขึ้นเงินเดือน (เอ้ามั้ยค้าาาา) ค่าอะไรต่อมิอะไรมันก็ถีบตัวแพงขึ้นนำหน้าไปก่อน (ส่วนเงินเดือนที่จะให้ไม่รู้ว่าได้หรือเปล่า)  พอวัตถุดิบขึ้นราคา พ่อค้าแม่ขาย...ไม่ว่าเป็นก๋วยเตี๋ยว อาหารตามสั่ง หรือขนมหวาน ต่างก็พากันขึ้นราคาตาม (เทียบเป็นเปอร์เซนต์แล้วมากกว่าเสียอีก) ก๋วยเตี๋ยวลูกทุ่ง...ธรรมดา ๔๐ พิเศษ ๖๐  ข้าวซอย ๔๐ ฯลฯ ขนมลูกเต๋าชิ้นละ ๕ บาทไม่ขึ้นราคาก็จริง แต่ลดขนาดลงมาเหลือเกือบจะเท่าลูกเต๋าจริง ๆ   อาหารการกินโคตรแพง...๒ คนแค่พออิ่ม เตรียมไว้ได้เลย ๑๐๐!  

สาวโรงงาน UFC ที่เคยฝากท้องไว้กับยายดา...บางคนพกข้าวห่อไปจากบ้านแทน! 

อย่างผมวันนี้ ทีแรกก็ตั้งใจจะขี่จักรยานไปซื้อแปรงทาสีใหม่สักด้าม แล้วจะแวะไปซื้ออาหารกลางวันจากร้านอาหารตามสั่งมาให้พี่ชาย แต่ก็เปลี่ยนใจ เก็บตังค์ ๑๐๐ บาทเข้าที่เดิม หันไปเคาะกระทะเสียงดัง "แก๊ก ๆ"  ก่อนลงมือผัดข้าวให้พี่ชายและตัวเองแทน!!

แล้วอย่างนี้ จะให้ร้านอาหารขายดิบขายดีได้อย่างไร?