วันก่อน ที่หน้าร้านลมเย็น (1) ผมเห็นฝรั่งนักปั่นจักรยานท่องโลกคนหนึ่งกำลังหยุดรถถามชาวบ้านถึงเส้นทางข้างหน้า...
แอบถ่ายรูปไว้ ๒ บานก่อนที่จะลงไปสนทนาด้วย...
ได้ความว่าเป็นชาวยุโรป อายุอานามน่าจะราว ๓๐ กว่า ๆ ปั่นจักรยานท่องโลกมาได้ ๕ ปีแล้ว หนุ่มนักปั่นเป็นมือคลาริเน็ตซะด้วย (ผมไม่ได้ถามว่าพกเครื่องดนตรีมาด้วยแล้วเล่นเปิดหมวกหาทุนรอน เหมือนกับคุณภราดล พรอำนวย ผู้เขียน "ลมใต้ปอด" หรือเปล่า?)
บอกผมว่ากำลังจะขึ้นเชียงใหม่แล้วปั่นไปปาย นักเดินทางเอาแผนที่ให้ดู ถามถึงเส้นทางไปอำเภอแม่ทา แผนที่ ๆ เค้าพกมาด้วยคือแผนที่ประเทศไทย (เห็นอยู่หน้ารถ) ฉบับหยาบ ผมบอกว่า cyclists ส่วนใหญ่ก็ใช้เส้นทางซุปเปอร์ไฮเวย์กันทั้งนั้น แต่เขาไม่อยากใช้เส้นทางนั้น ตั้งใจจะใช้เส้นทางเล็ก ๆ ที่ชี้ให้ดูในแผนที่...
ผมดูแล้วก็เป็นงงครับ เพราะมันเล็กมาก นึกในใจว่ายูน่าจะใช้ระบบนำทางบน smart phone (ราคาไม่ถึง ๒ พัน) อย่างที่ไอใช้ แผนที่ประเทศไทยแผ่นเนี้ยคงช่วยบอกทางได้ไม่ง่ายนัก...
จริง ๆ แล้ว ผมเองก็ยังไม่เคยใช้เส้นทางอื่นไปเชียงใหม่ นอกจากทางหลวงหมายเลข 11 (เส้นน้ำเงิน) ขึ้นดอยขุนตาลไปเข้าเขตลำพูน แต่ก็พอรู้ว่ามีเส้นทางอื่นอีก (เส้นเหลือง) จากตรงที่เราจอดคุยกัน เลี้ยวขวาตรงสี่แยกข้างหน้า (2) ไปตามถนนราดยาง ๒๐ กว่ากิโลเมตร ก็จะถึงอุทยานแห่งชาติขุนตาล จากที่นั่นสามารถเดินทางต่อไปยังเชียงใหม่ได้ แต่ไกลหน่อย ผมไม่สามารถบอกรายละเอียดได้ เพราะยังไม่เคยไปสำรวจ...
ก่อนจากกันผมขอถ่ายรูปไว้อีก ๑ บาน นักจักรยานท่องโลกตั้งท่าให้ถ่ายอย่างดี...
จากกันแล้วผมก็ขับรถไปตามทางที่คิดไว้ คือเลี้ยวขวาตรงสี่แยก (2) ไปตามเส้นทางอย่างดีที่เพิ่งได้รับการตีเส้น...
นั่นไง... ป้ายบอกทางไปอุทยานแห่งชาติดอยขุนตาล ระยะทาง ๒๒ กิโลเมตร ข้างหน้าบอกให้ใช้เกียร์ต่ำ แสดงว่าต้องเป็นทางลงเขา...
เสียดายถ่ายภาพนี้แล้ว แบตฯ กล้องถ่ายรูปก็หมดพอดี ผมตัดสินใจไม่ไปต่อ!!
เดี๋ยวถ้ามีเวลา ผมสัญญาว่าจะไปสำรวจเส้นทางเส้นนี้ให้นะครับ
No comments:
Post a Comment