ไปพม่าและเวียดนามเมื่อปีกลายเป็นการเดินทางแบบ travellin' light เจ้า D50 ต้องนอนอยู่บ้าน ไม่มีโอกาสได้ไปด้วยกัน!!
นานแล้วที่ไม่ได้ถ่ายภาพด้วยระบบแมนนวล มองผ่านช่อง viewfinder และปรับโฟกัสเอง วันนี้ผมได้กลับมาใช้กล้องติดเลนส์มือหมุนอีกครั้ง แม้การกดชัตเตอร์แต่ละครั้งจะยุ่งยากและกินเวลามากกว่ากล้องคอมแพค แต่มันก็ทำให้ผมเพลิดเพลินและมีความสุขไม่น้อย...
ที่ผมไม่เคยปล่อยให้ผ่านเลยไป คือถังขยะ!!
เลนส์มือหมุน Tonika 60-300 mm. 1:4-5.6 ช่วยดึงภาพกระเบื้องหลังคาโบสถ์เข้ามาใกล้...
บาตรพระอยู่ไม่ไกล...
ข้อดีของการใช้เลนส์ซูมอยู่ตรงนี้แหละ ผมสามารถถ่ายภาพเจ้าถิ่นได้ โดยไม่ต้องเข้าใกล้ให้เสียวน่อง!
ดึงภาพคนงานเข้ามาได้สบาย...
จากนั้นก็ไปอุทยานแห่งชาติดอยขุนตาล...
คนมีปัญหาด้านสายตา บางครั้งก็ปรับโฟกัสไม่ตรง...
ถ่ายรูปดอกไม้ทีไรไม่เคยออกมาสวย แต่ผมก็ยังอยากถ่าย...
ได้ออกงาน...เจ้า D50 ยิ้มรื่นเลยครับ!!
No comments:
Post a Comment