Tuesday, May 09, 2023

"อึ่งจ้าว" มาพร้อมฝน!

ช้านี้ไปตลาดบ้านปันง้าว

ผมเขียนถึงบ้านปันง้าวบ่อย ๆ เพื่อน ๆ สงสัยมั้ยว่า "ปันง้าว" หมายความว่าอย่างไร?  เว็บ oocities.org กล่าวไว้ดังนี้...

ประมาณ ปี พ.ศ. 2018 เมืองละกอน (ลำปาง) เกิดสงคราม มีกองทัพพม่ายกลงมาตี หนานทิพย์ช้าง (เจ้าพ่อทิพย์ช้าง) ได้รับอาสาเป็นแม่ทัพนำทหารออกไปต่อสู้กับกองทัพพม่า แต่เนื่องจากกองทัพของเมืองละกอนมีกำลังน้อยกว่าจึงพม่าตีแตก ต้องถอยล่นไปถึงยังวัดปงจ้างนพ (ปงยางคก อ.ห้างฉัตร ในปัจจุบัน) กองทัพเมืองละกอนภายใต้การนำของหนานทิพย์ช้างก็ถูกตีถอยทัพไปอีก จนถึงบริเวณวัดลามป่าง (วัดลำปางหลวง อำเภอเกาะคาในปัจจุบัน) แต่เพราะเหตุว่ากำลังทหารของหนานทิพย์ช้างเหลือน้อย คือมีประมาณพันกว่าคน ในขณะนั้นกองทัพของพม่าได้ยึดเอาวัดลามป่างเป็นที่ตั้งทัพ เหล่าทหารมีความดีใจเป็นอันมากที่ยึดที่มั่นไว้ได้ จึงจัดหาสุราอาหารเลี้ยงกันจนเมามาย และประกอบกับการอ่อนเพลียในการรบศึก จึงพากันหลับสนิท ส่วนทางฝ่ายทหารของพ่อหนานทิพย์ช้างได้แอบดูอยู่ห่าง ๆ ด้วยสติปัญญาอันเฉียบแหลมของหนานทิพย์ช้างผู้เป็นแม่ทัพ จึงวางแผนแบ่งทหารออกเป็น 4 กลุ่มและแยกย้ายกันไปประกบทั้ง 4 ด้าน โดยกลุ่มของหนานทิพย์ช้างไปซุ่มอยู่ทางทิศตะวันตกของวัด พอถึงเวลากลางดึกของคืนนั้น เมื่อได้โอกาสที่ทหารพม่านอนหลับสนิทด้วยเมาสุรา พอได้จังหวะฝ่ายทหารของหนานทิพย์ช้างได้ส่งสัญญาณให้ทหารทั้ง 3 กลุ่มนั้นมารวมกันทางทิศตะวันตกของวัด แล้วพากันลอดเข้าไปทางท่อน้ำของกำแพงวัดด้านตะวันตก เข้าไปในวัดพร้อมกันในขณะที่ทหารของพม่ากำลังหลับสนิท ทหารของหนานทิพย์ช้างช่วยกันสังหารหมู่ทหารล้มตายกันหมด ไม่เหลือแม้แต่คนเดียว เมื่อกองทัพของหนานทิพย์ช้างได้ชัยชนะแล้ว วันรุ่งขึ้นได้ยกทัพกลับเวียงละกอน โดยยกทัพมาทางเหนือของวัดลามป่างขึ้นมาถึงหมู่บ้านแห่งนี้ แล้วพากันหยุดพักผ่อน ทหารประมาณหนึ่งพันคน (ปันคน) หนานทิพย์ช้างผู้เป็นแม่ทัพได้สั่งให้ทหารทั้งพันคนที่มีง้าวเป็นอาวุธ เอาผ้ามาพันห่อหุ้มคมง้าวพันเล่มนั้นไว้เสีย ด้วยเหตุนี้หมู่บ้านนี้จึงได้ชื่อว่า "ปันง้าว" มาจนถึงปัจจุบัน 

(ขอขอบคุณที่มาของข้อมูล)

วันนี้ต่างกับหลาย ๆ วันที่ผ่านมา หลังจากฝนตกเมื่อคืน ท้องฟ้าเช้านี้ปกคลุมด้วยเมฆหนา... 


 

ผมออกจากบ้านร้านเปียโนด้วยความสดชื่น หายใจโล่ง อากาศกำลังเย็นสบาย มองไปทางร้านลำแต้และร้านฉัตรแก้ว...ยังปิดอยู่


อ่อ...วันนี้มอบหน้าที่ให้เจ้า Banian นะ มันเจอเพื่อนที่ตลาดด้วยล่ะ

หลังจากฝนมา ชาวประชาชื่นบาน เช้านี้ผมเห็นสิ่งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน...

ผู้คนรุมซื้ออึ่งอ่างที่ชาวบ้านเก็บมานั่งขายมากมายหลายเจ้า...

 

 "ก๋องห้าสิบบาทจ้าว"  ผมแอบดูอยู่ห่าง ๆ จ้างก้อไม่ซื้อ อิอิ

No comments: