ผ่านไปแต่ละสัปดาห์...รวดเร็วเหมือนเวลาติดปีกบิน ตนที่ต้องซื้อกินประหยัด ๆ อย่างตาแก่เมืองรถม้า ยังคงต้องปั่นจักรยานไปซื้อหาเสบียงอาหารมาประทังชีวิต
เช้าวันนี้คว้าเจ้า Bruiser จักรยานเสือภูเขาสีน้ำเงินออกบ้านไป พบว่ายางหลังแบน (เมื่อวานนี้เติมลมยางจักรยานทุกคันที่มีอยู่) ต้องมอบหน้าที่ให้เจ้าแชมป์ (จักรยานพับแบบทัวร์ริ่ง) พาไปตลาดสดบ้านปันง้าว ก่อนไป...ถ่ายภาพความเงียบเหงาเซาซึมของบ้านร้านเปียโนไว้หน่อย
ขากลับ...ก่อนปั่นข้ามท้องร่องทางหลวง ผมหยุดรถถ่ายภาพตึกแถวบ้านร้านเปียโนไว้อีกบาน...
เห็นกรมทางฯ เค้ามาขุดร่องตรงกลางไปจนถึงปลายทางตรงยูเทิร์น สงกะสัยอยู่เหมือนกันว่าเค้ากำลังจะทำอะไรกับมัน อาจจะวางท่อหรืออะไรก็ตามให้ได้ครบตามงบที่มีอยู่ ผมจะคอยเบิ่งตามอง เหมือนกับตอนที่เค้าเอาต้นไม้ต้นเล็ก ๆ มาปลูกเรียงรายแล้วปล่อยให้ตายไปจนหมด
No comments:
Post a Comment