กำลังใจจากตาแก่คนหนึ่ง

นึกไว้แล้วแหละว่า คำวินิจฉัยคดียุบพรรคก้าวไกลมันจะออกมาเช่นนั้น

กี่สิบปีแล้วที่พวกศักดินาเบียดเบียนบีฑาประชาชนมาโดยตลอด? จงหยิ่งผยองลำพองใจไปเหอะ อีกไม่นานพวกคุณก็จะต้องสูญสลายไปจากโลกนี้ (ผมเองก็เช่นกัน! ขอเลือกใช้สามัญสรรพนามกับคุณ ทั้ง ๆ ที่อยากจะใช้คำอื่น) ทรัพย์สมบัติมากหลายที่สะสมไว้ก็เอาไปไม่ได้ ในขณะที่ความเลวของคุณจะถูกจารึกไว้ในประวัติศาตร์ชาติไทยไปจนกว่าโลกาวินาศ...

ต่อสู้ทางการเมืองและร่วมไขว่คว้าหาประชาธิปไตยแลความยุติธรรมในสังคมมานานกว่าครึ่งชีวิต...ผมขอละวางความหวังและการรอคอยตั้งแต่บัดนี้ จากนี้ข่าวสารที่ส่งผ่านเข้ามาโดยมิอาจหลีกเลี่ยงจะกลายเป็นเฉกเช่นสายลมผสมกลิ่นเหม็นที่โชยมาแล้วจางไป มันจะไม่อยู่ในความสนใจของผมอีกต่อไป...

ผมไม่ลงทะเบียนรับเงินดิจิตอลที่รัฐบาลนำมาแจก พอใจที่จะอยู่อย่างเรียบง่ายและใช้เงินซึ่งหามาได้ด้วยน้ำพักน้ำแรงตั้งแต่หนุ่มจนแก่ซื้ออาหารป้อนสมองและร่างกายจนกว่าชีวิตจะหาไม่ 

ไม่เคยคดโกง ไม่เคยเบียดบังรัฐ หรือเอาเปรียบสังคม ผมขอสนับสนุนคนหนุ่มสาวผู้ที่จะมาเปลี่ยนแปลงประเทศไปสู่ความเป็นอริยะและเท่าเทียม แม้ตัวเองจะอยู่ไม่ทันได้เห็นวันที่ท้องฟ้าสีทองผ่องอำไพ...

สำหรับสุจริตชนเงินทองแต่ละบาทนั้นหายากยิ่ง ยังจำได้ว่าเคยคลิกจ่ายเงิน 500 บาทบริจาคให้วิกิพีเดียสารานุกรมเสรีซึ่งให้ความรู้กับสังคม (ทั้ง ๆ ที่ไม่จำเป็นและแทบจะไร้ความหมาย)  แต่วันนี้ที่ 8 สิงหาคม 2567 หลังการกระทำของเหล่าไดโนเสาร์นั่งบนบัลลังค์ ผมไม่รีรอที่จะสมัครสมาชิกตลอดชีพและบริจาคให้กับพรรคประชาชนอีก 500 บาท แม้จะต้องงดหรือลดการจับจ่ายซื้อหาอาหารให้ตัวเองอีกนานวัน!

สู้ต่อไปนะ มุ่งมั่นเดินสู่จุดหมายที่ตั้งไว้...ไอ้หลานเอ๋ย ลุงขอเวลาอีกหน่อยเพื่ออยู่ดูการเปลี่ยนแปลงที่จะทำให้ประเทศไทยสมบูรณ์ด้วยเสรีภาพ เสมอภาค และภราดรภาพอย่างแท้จริง (แม้อาจไม่ทันได้เห็น)

ขอจงเป็นดอกไม้บานซึ่งมินานจะร่วงโรย แต่ดอกตูมอื่น ๆ ก็พร้อมที่จะเบ่งบานติดตามมา!