ผมเคยเขียนถึงสะพานมิตรภาพไทย-ลาวแห่งล่าสุดที่อำเภอเชียงของ... คาดว่าจะทำให้การเดินทางจากประเทศไทยไป สปป.ลาวนั้นง่ายขึ้น แต่ความจริงหาเป็นเช่นนั้นไม่!
สะพานซึ่งกำลังเป็นที่กล่าวขวัญนั้น ดีจริงสำหรับการขนส่งสินค้า มีรถบรรทุกและรถโดยสารขนาดใหญ่ ๆ วิ่งข้ามตั้งแต่เช้ายันค่ำ แต่สำหรับนักท่องเที่ยวแล้ว ในความคิดของผม...มันทำให้เราลำบากกว่าเดิม แถมต้องเสียค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น!!
ทุกทีที่ไปลาว...ผมเสียค่าเรือข้ามฟากแค่ ๔๐ บาท ก็ได้ไปยืนอยู่ที่บ้านห้วยทราย ยิ่งเป็นนักแบกเป้ขี้ตืด ไม่ยอมนั่งตุ๊ก ๆ แต่เดินจากที่พักไปท่าเรือบั๊ค ก็ยิ่งประหยัด จาก ตม. ลาวเดินขึ้นเนินไปไม่กี่ก้าว ถึงถนนหลัก มีธนาคาร ที่พัก ร้านอาหาร บริษัททัวร์ วัดวาอาราม ฯลฯ ให้ใช้บริการและทัศนาพร้อมสรรพ รถตู้ก็มีรอรับให้เดินทางต่อไปได้...
แต่พอสะพานมิตรภาพฯ เปิดใช้ เค้าก็ย้ายด่านไปอยู่ที่นั่น นักเดินทางที่ใช้หนังสือเดินทางต้องไปเข้าออกทางนั้น การข้ามเรือเหลือไว้สำหรับผู้ที่ใช้หนังสือผ่านแดนชั่วคราว (boarder pass)...
จากเมืองเชียงของ ไม่สามารถเดินเท้าไปยังสะพานมิตรภาพฯ เพราะอยู่ไกลกว่า ๑๐ กิโลเมตร...
ต้องนั่งรถตุ๊ก ๆ ไป แบบเหมาก็ ๑๕๐ บาท (หรืออาจมากกว่านั้น) ถ้ามีผู้โดยสารหลายคน...คิดคนละ ๕๐ บาท
พอผ่านด่านไทย จะข้ามสะพานไปยังฝั่งลาว...
 |
| ภาพจาก e-shann.com |
ก็ต้องนั่งรถ บขส. ของไทยไป เสียค่าโดยสารระยะทางสั้น ๆ อีกคนละ ๒๐ บาท...
พอผ่าน ตม. ลาวออกไป เห็นแต่ลานจอดรถ และถนนคอนกรีตที่มุ่งไปข้างหน้า ไม่มีอะไรให้ทัศนา ถ้าจะเข้าตัวเมืองห้วยทรายหรือไปสถานีขนส่ง ก็ต้องนั่งรถสองแถว เสียค่ารถคนละ ๒๐,๐๐๐ กีบ หรือ ๘๐ บาทเป็นอย่างต่ำ...
ขากลับก็เช่นกัน ผมต้องเสียค่ารถจากสถานีขนส่งห้วยทรายไปสะพาน ๘๐ บาท ค่ารถบัสลาวข้ามสะพาน ๗,๐๐๐ กีบ (๒๘ บาท) และค่าตุ๊ก ๆ เข้าเมืองอีก ๕๐ บาท (ต้องรอผู้โดยสารอื่นอีกประมาณครึ่งชั่วโมง)
จากที่เคยใช้เวลาประมาณครึ่งชั่วโมงและจ่ายค่าเรือ ๔๐ บาท เมื่อมีสะพานมิตรภาพไทย-ลาว 4 ผมต้องเสียค่าใช้จ่าย ๑๕๐ บาท และยังเสียเวลาเกือบ ๒ ชั่วโมง!!
สวรรค์ของนักเดินทางได้เปลี่ยนไปแล้ว!
No comments:
Post a Comment